Οικονομική Υφεση - Παγκόσμια Κρίση (Links Γ')

Αλαν Γκρήνσπαν (πρώην Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ): «Η σημερινή οικονομική κρίση στις ΗΠΑ θα θεωρηθεί μάλλον η σοβαρότερη από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου»...

Είναι μάλλον βέβαιον ότι μετά είκοσι έτη, ζούμε πλέον το τέλος του Θατσερισμού.

Αποδεικνύεται την τελευταία πενταετία ότι η περίφημη ικανότητα της αγοράς για αυτορρύθμιση (και μάλιστα για αυτοδιόρθωση) δεν ήταν παρά το πέρασμα από τη μία κρίση στην άλλη· με την ομοιοπαθητική της ίασης όχι μόνον να μη λειτουργεί, αλλά αντιθέτως, απωθώντας τις συνέπειες της μιας κρίσης στις συνιστώσες της επόμενης, να καταλήγει σε έναν γιγαντισμό της παθολογίας του συστήματος ανυπόφορον. Το σύστημα είναι πλέον ένα ζόμπι που δεν μπορεί να υποφέρει τον εαυτόν του.

Στρέφεται τώρα απελπισμένο, προς κάποιαν ανακούφιση, στο κράτος, το οποίο στο μεταξύ έχει αποψιλώσει...

... κι αρχίζει να προσεύχεται στον Κέυνς (ενώ μέσα του τρέμει τον Μαρξ).

Οσο για τους προφήτες του νεοφιλελευθερισμού, που με τόσον αίμα (πάνω στο κεφάλι τους και) στα χέρια τους, έγραφαν τόσα χρόνια τις ωδές τους προς τη νέαν εποχή, τώρα τους βλέπουμε να σκούζουν ότι δεν φταίει ο νεοφιλελευθερισμός, αλλά το ότι ποτέ δεν... εφαρμόσθηκε σωστά! Οτι δηλαδή

ουδέποτε το θηρίο αφέθηκε τελείως ελεύθερο κι αν στο μεταξύ έφαγε τον μισόν πλανήτη φταίει που ήταν ολίγον δεμένο. Αλλοιώς διά της αυτορρυθμίσεως (ου μην

και της αυτοδιορθώσεως) θα τον είχε φάει όλον, δεν θα ετίθετο θέμα, δεν θα είχε μείνει κανείς για να γκρινιάζει.

*****

Με έναν οικτρό αλλά και ειρωνικόν τρόπο θυμίζει ο θρήνος των νεοφιλελεύθερων την απολογητική των «οπαδών» του κομμουνισμού όταν έλεγαν (το ίδιο ακριβώς που ισχυρίζονταν και οι εχθροί του): καλή η θεωρία, αλλά στην πράξη απέτυχε...

(σημείωση: ο σταλινισμός απέτυχε, όχι ο σοσιαλισμός -για αυτό και χρησιμοποίησα τη λέξη «οπαδοί»- αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία). Πάντως υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής μεταξύ νεοφιλελεύθερων και σταλινικών: η χυδαία αντίληψή τους για την οικονομία. Από κει και μετά ο δογματισμός είναι αναπόφευκτος.

.........................................................................

Αν πολιτική είναι η διαχείριση των φαινομένων που παράγουν οι οικονομικές σχέσεις σε μια κοινωνία, αναλόγως του συσχετισμού των τάξεων μέσα σε ένα κράτος, εν σχέσει με το διεθνές περιβάλλον του

τότε η αποθέωση της οικονομίας (είτε από τους νεοφιλελεύθερους, είτε από τους κρατιστές) οδηγεί σε μια θρησκειολογική (μάλιστα σωτηριολογική) αντιμετώπιση της πραγματικότητας. Ο δογματισμός αυτός είναι ως εκ της φύσεώς του αντιδραστικός, είτε εκφράζεται με τον ιμπεριαλισμό του καταπιεστή, είτε με τον φονταμενταλισμό των θυμάτων του.

Κι έτσι σε αυτήν την εικοσαετία του -βασιλιά- νεοφιλελευθερισμού

πολύς πλανήτης φαγώθηκε, πολύς πόλεμος επεκράτησε, πολύ φτώχεια απλώθηκε, πολύς πλούτος συγκεντρώθηκε. Αυτό έγινε κατορθωτό με πολλή τηλεόραση, ικανή κρατική τρομοκρατία, με τον ευνουχισμό (και αυτοευνουχισμό) των διανοουμένων, με την κυριαρχία, μέσω των ΜΜΕ, πολλών νέων «κατά συνθήκην ψευδών». Αποτέλεσμα: η απαξίωση της εργασίας, ο αποχαιρετισμός στο 8ωρο (κι όλες τις δυνατότητες που παρείχε στον βίο), η απίσχνανση των ασφαλιστικών συστημάτων, η απαλλοτρίωση της εκπαίδευσης, η εφ' όρου ζωής χρέωση των νοικοκυριών στις Τράπεζες, η πολιτισμική οπισθοδρόμηση.

***

Φτωχότεροι, χρεωμένοι (κι εν πολλοίς χαζοκουτιασμένοι) οι παλιοί, κι απελπισμένοι οι νέοι. Πλην πλουσίων όλο και περισσότερη προλεταριοποίηση της πολλά κολακευμένης απ' τον Θατσερισμό μεσαίας τάξης, αυτή είναι πια η «νέα οικονομία»...

Τώρα, αιδημόνως, οι προφήτες του νεοφιλελευθερισμού κατεβαίνουν διακριτικά απ' τους μιναρέδες του μεταμοντερνισμού, της πολιτικής ορθότητας κι όλων των άλλων κλισέ που επί χρόνια μας έριχναν κατακέφαλα. Μαζί τους εξίσου αιδημόνως κατεβαίνουν και οι προδότες της Αριστεράς. (Αν και αυτοί είναι πιο πεισματάρηδες, πολεμούν σαν τα διεθνή βάφεν Ες-Ες πιο φανατικά απ' τα γερμανικά βάφεν Ες-Ες. Κρατάνε τις θέσεις τους με πείσμα, στα ΑΕΙ και στα ΜΜΕ κυρίως, έχουν πολλά να χάσουν.)

Ομως, με το ένα και με το άλλο (κι ώσπου να εννοήσεις, γέρασες) όλα αυτά τα χρόνια ο αμερικανικός τρόπος ζωής μάς κόστισε πολύν θάνατο. Οψόμεθα...

Αλλά είναι τραγικό (και ένας απ' τους λόγους για τους οποίους κλονίζεται και ο δικομματισμός), τώρα που στα μάτια των μαζών έχει αρχίσει να φαίνεται πόσον γυμνός ήταν ο Θατσερισμός, τώρα ακριβώς να τον ενδύεται έως τα άκρα η κυβέρνηση Καραμανλή.

Με τη συνήθη καθυστέρησή της, δεκαετίας-εικοσαετίας, η Ψωροκώσταινα ακολουθεί κατά πόδας τους άλλους κατά διαόλου...

ΣΤΑΘΗΣ Σ. 24.ΙΙΙ.2008 stathis@enet.gr

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 24/03/2008

Η ύφεση, οι αγορές και η Ελλάδα

---

ΚΡΙΣΗ

Πώς να προστατευτείτε

Η ύφεση ήρθε διατεθειμένη για να μείνει

Οι κατακόκκινες οθόνες

Πόσο θα μας αγγίξει

Ο δρόμος του μαρτυρίου για τις οικονομίες είναι ακόμη μακρύς

Ε.Ε.-ΗΠΑ στα πρόθυρα νομισματικού πολέμου

Αναρωτιούνται αν μπορούμε να παραμείνουμε στο ευρώ!

Παιχνίδια πετρελαίου

«Η οικονομία στις ΗΠΑ μοιάζει με το 1929»

Επικίνδυνες πρωτιές της Fed

3 λόγοι για κατρακύλα

Η μεγάλη φυγή

Το trading φέρνει ζημιές στις τράπεζες

---

ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ

Ο φόβος του χρόνου

Ελληνικοί πονοκέφαλοι

Φόβοι για μείωση της κατανάλωσης

Πληρώνουν ήδη τις συνέπειες

Ο ρόλος του κράτους στις σύγχρονες οικονομίες
Η κατάρρευση της επενδυτικής τράπεζας Bear Stearns επανέφερε στο προσκήνιο το ερώτημα περί του ρόλου που διαδραματίζει το κράτος. ΑΛ. ΚΑΨΥΛΗΣ * σελ. ...

Ζαλίζει το ασανσέρ των αγορών
Οι διεθνείς οργανισμοί περιγράφουν την παρούσα κρίση ως τη δεύτερη μεγαλύτερη τραπεζική κρίση των τελευταίων 100 χρόνων. Σύμφωνα με στοιχεία του ΔΝΤ και προβλέψεις της UBS, το κόστος της κρίσης ως ποσοστό του ΑΕΠ θα είναι το δεύτερο υψηλότερο της περιόδου, υστερώντας μόνο της ιαπωνικής τραπεζικής κρίσης την περίοδο 1990-1999. Η εβδομάδα που πέρασε ήταν δραματική για τους επενδυτές. Αρχισε σε συνθήκες πανικού στις χρηματιστηριακές αγορές όλου του κόσμου μετά την κατάρρευση της ...

Η κρίση ακυρώνει το μοντέλο των επενδυτικών κεφαλαίων
Από τον νεοφιλελευθερισμό στον νεοπροστατευτισμό: οι διεθνείς χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί και οι μεγαλοτραπεζίτες που ενθάρρυναν τη γιγάντωση και τη διείσδυση των hedge funds στις αναδυόμενες αγορές της Ανατολής τώρα κλείνουν τις πύλες της Δύσης στα εξ Ανατολών ορμώμενα κρατικά επενδυτικά κεφάλαια. Πόσο εύκολο όμως είναι εν τέλει για τη Δύση να αρνηθεί το «ζεστό» χρήμα των Αράβων, των Ρώσων και των Κινέζων; Γ. ΤΣΙΑΡΑΣ * σελ. ...

Η δεύτερη χειρότερη κρίση της τελευταίας εκατονταετίας
Τ. ΜΑΝΤΙΚΙΔΗΣ
Ως η δεύτερη μεγαλύτερη τραπεζική κρίση των τελευταίων 100 χρόνων εξελίσσεται η πρόσφατη χρηματοοικονομική αναταραχή, η οποία, αν και άρχισε με κακούς υπολογισμούς σε «στοιχήματα» σε χρεόγραφα υποστηριζόμενα από στεγαστικά δάνεια υψηλού ρίσκου (subprime) στις ΗΠΑ, στη συνέχεια συνέβαλε στον περιορισμό της ρευστότητας μεταξύ τραπεζών και φαίνεται ότι τώρα λαμβάνει παγκόσμιες διαστάσεις, καθώς η κρίση αξιοπιστίας κυριαρχεί. Σύμφωνα με στοιχεία του ΔΝΤ και με προβλέψεις της ...

Οι ημέρες που συγκλόνισαν τη Γουόλ Στριτ
ΑΛ. ΚΑΨΥΛΗΣ
Η κατάρρευση ενός εκ των μεγαλυτέρων επενδυτικών ομίλων της Wall Street αποκάλυψε ότι η έκταση της κρίσης ρευστότητας στην αμερικανική αγορά είναι πολύ πιο βαθιά και εκτεταμένη από όσο υποψιάζονταν - ή έστω παραδέχονταν δημοσίως - οι αναλυτές. Η πώληση της Bear Stearns στην ανταγωνίστριά της JP Morgan Chase έτσι όπως έγινε, δηλαδή αντί πινακίου φακής, με χρήματα των αμερικανών φορολογουμένων και καθ' υπέρβαση των κανόνων και πρακτικών που διέπουν το αμερικανικό ...

Οι ΗΠΑ πρέπει «να βάλουν χέρι» στο δημόσιο για να βοηθήσουν στην κρίση

from H KAΘHMEPINH : News

Οι ΗΠΑ θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν το δημόσιο ταμείο τους για να βοηθήσουν τις τράπεζές τους που πλήττονται από την ύφεση και ν' αμβλύνουν την παγκόσμια οικονομική κρίση, τονίζει σε συνέντευξή του στο σημερινό φύλλο της Φαϊνάνσιαλ Τάιμς ο Ιάπωνας υπουργό...

Εκδόσεις ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: τρομοκρατία - ανατροπή εργασιακών σχέσεων - απολύσεις

Ζουν ανάμεσά μας!!

Τον τελευταίο καιρό συμβαίνουν παράξενα και τραγελαφικά γεγονότα στις εκδόσεις Λιακόπουλος (ΑΣΑΝΑ ΕΠΕ). Ναι, καλά διαβάσατε! Σε αυτόν τον εκδότη που παπαριάζει τα μυαλά των ανθρώπων με ιστορίες για Νεφελίμ, Ελοχίμ και άλλους αγρίους. Το τρέξιμο πάει σύννεφο! Δρομολόγια των εξωτερικών διανομέων από Πέραμα μέχρι Σούνιο και από Γλυφάδα μέχρι Ωρωπό… Μόνο δρομολόγια από την κοίλη Γη μέχρι τις πολυκατοικίες στον πλανήτη Άρη δεν έχουν γίνει ακόμα -αν και τα μεταφορικά που χρεώνει στους πελάτες για τέτοιες αποστάσεις είναι-… Συνεχής και έλεγχος με τηλέφωνα αλλά και παρακολούθηση από κάμερες στην αποθήκη. Ολόκληρη βιομηχανία υποταγής συνειδήσεων… Και μέσα σε όλο αυτά να πλήρωνε και καμιά υπερωρία! Κατά δήλωση του ιδίου, οι υπερωρίες δεν πληρώνονται αφού «νέα παιδιά είστε, αντέχετε».Και οι πουτινιές δεν τελειώνουν εδώ.

Όταν η πραγματικότητα ξεπερνά και την πιο αχαλίνωτη φαντασία

Οι εκδόσεις Λιακόπουλος θεώρησαν πως μπορούν να απαλλαγούν από το περιττό εργατικό-μισθολογικό κόστος. Έτσι, πριν μερικές μέρες προχώρησαν σε μια συνειδητά σχεδιασμένη ενέργεια. Αφού πρώτα μείωσαν τους μισθούς (περιορισμός των bonus) και εντατικοποίησαν τρομερά τη δουλειά, εν συνεχεία ανακοίνωσαν στους διανομείς ότι από εδώ και στο εξής καταργούνται οι συμβάσεις με το ΙΚΑ (μέσω οικιοθελούς-υποχρεωτικής παραίτησης) και μετατρέπονται οι εργασιακές σχέσεις σε ΤΕΒΕ δελτίο παροχής υπηρεσιών. Αντίθετη άποψη δεκτή : ΑΠΟΛΥΣΗ. Και αυτό έγινε τελικά. Όσοι συνάδελφοι αρνήθηκαν να αποδεχτούν τα νέα δεδομένα (τηλεφωνήτριες, διανομείς) απολύθηκαν, συνολικά έξι στον αριθμό και έπεται συνέχεια. Απειλές σε όσους συμμετείχαν στις απεργίες, αναγκαστικές άδειες σε δηλωμένες απεργίες, απόλυση συναδέλφου στις 18 Μάρτη, μια μέρα πριν την απεργία, συμπληρώνουν το αντιδραστικό σκηνικό.

Δεν τρώμε βαλανίδια

Η κυβέρνηση και η εργοδοσία έχουν αποκαλύψει τις προθέσεις τους! Ελαστικές σχέσεις, εξοντωτική δουλειά και μισθοί πείνας συνθέτουν τη μίζερη πραγματικότητα που ζούμε σαν εργαζόμενοι. Ταυτόχρονα, η επέκταση των ορίων ηλικίας για συνταξιοδότηση και οι συντάξεις των 500 ευρώ διαμορφώνουν ένα ζοφερό μέλλον.

Η μόνη λύση είναι ο συλλογικός αγώνας για τα δικαιώματά μας, για όλα όσα μας ανήκουν. Όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να σηκωθούμε από καναπέδες-ντιβάνια-κρεβάτια-πολυθρόνες και να βγούμε στους δρόμους. Να οργανωθούμε στο σωματείο μας και συλλογικά να διεκδικήσουμε την ανατροπή των αντιασφαλιστικών μεταρρυθμίσεων.

Για το ζήτημα των συναδέλφων στις εκδόσεις Λιακόπουλος, διεκδικούμε:

-Καμία αλλαγή των εργασιακών σχέσεων από ΙΚΑ σε ΤΕΒΕ. Μόνο σταθερές εργασιακές σχέσεις ΙΚΑ.

-Να αποσυρθεί η κάμερα από την αποθήκη.

-Καταβολή ΟΛΩΝ των χρωστούμενων στους εργαζομένους.

-Αύξηση των μισθών.

-Να σπάσει η τρομοκρατία στις εκδόσεις Λιακόπουλος.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ-ΧΑΡΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ

Εκδόσεις ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: τρομοκρατία - ανατροπή εργασιακών σχέσεων - απολύσεις

from MAYPOS KYKNOS MAUROS KYKNOS by MAYPOS KYKNOS

Το κραχ της παγκοσμιοποίησης

Χρήμα, Σάββατο, 22 Μαρτίου 2008

ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑ, ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ, ΝΟΙΚΟΚ ΥΡΙΑ ΣΤΗ ΔΙΝΗ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΜΕΤ Α ΤΟΝ Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ

Το κραχ της παγκοσμιοποίησης

Στη δίνη της χειρότερης κρίσης μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο βρίσκεται η διεθνής οικονομία.

Χρήμα / το κραχ

Ο καπιταλισμός θυμήθηκε το κράτος

Ασφυξία για δανειολήπτες

Ευκαιρίες και ρίσκο σε ευρώ, χρυσό, πετρέλαιο

Ιός κερδοσκοπίας

Δημοψήφισμα ΤΩΡΑ!

To: ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΟ ΑΝΤΙΑΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ


Όλο το προηγούμενο διάστημα αγωνιστήκαμε μέσα από τα συνδικάτα μας. συμμετείχαμε στις απεργίες και τις κινητοποιήσεις των κλάδων μας κάναμε σαφές πως δεν θα αφήσουμε να περάσει η διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος.
Η κυβέρνηση κάνει πως δεν καταλαβαίνει αγνοώντας τους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους που βρέθηκαν στον δρόμο στα μεγαλειώδη συλλαλητήρια της Τετάρτης 19 Μαρτίου και προκαλώντας τελικά το λαϊκό αίσθημα.
Με αυτό το κείμενο στηρίζουμε την πρωτοβουλία για διενέργεια δημοψηφίσματος και καλούμε την, τόσο σίγουρη για τον εαυτό της, κυβέρνηση να παγώσει την διαδικασία όπως προβλέπει το Σύνταγμα και να θέσει το νομοσχέδιο στην κρίση του λαού.

Ο αγώνας αυτός πρέπει να έχει νικητή
κι αυτό είναι υπόθεση και ευθύνη όλων μας.

Sincerely,

The Undersigned

Υπογράψτε απευθείας (online)

Κατεβάστε και τυπώστε το αρχείο pdf για συλλογή υπογραφών. Οι υπογραφές που θα μαζευτούν πρέπει να σταλούν στην γραμματεία του κόμματος το αργότερο μέχρι την Τετάρτη 26 Μαρτίου στο φαξ 210-3217003 και στο e-mail grammateiasyngr

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ

Aλέκος Αλαβάνος: ΖΗΤΑΜΕ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ. Πρόταση του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή.

Εναλλακτικές προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για μια δημοκρατική μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού Συστήματος

Ομιλία του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκου Αλαβάνου στην ανοιχτή συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας με θέμα οι εναλλακτικές προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης

Οικονομική Υφεση - Παγκόσμια Κρίση (Links Β')

Τζ. Στίγκλιτζ: Χειρότερη από το 1930 η τρέχουσα οικονομική κρίση

from H KAΘHMEPINH : News

Μια κρίση στο κενό

from Μαραμένα Σύκα by Μαραμένα Σύκα

ΟΟΣΑ: Θα τον «πληρώσει ακριβά» τον πληθωρισμό, η ανάπτυξη

from H KAΘHMEPINH : News

Προφητεία, μια δύσκολη δουλειά - ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ

from Buzz / Αποτελέσματα αναζήτησης για: lifo by Vagelford

Δημοψήφισμα για το ασφαλιστικό ΤΩΡΑ!

Αναβάλλεται η ψήφιση

from SKAI.gr

Τσίπρας: Να αποδεχθεί η κυβέρνηση το δημοψήφισμα

from H KAΘHMEPINH : News

Δημοψήφισμα για το Ασφαλιστικό ζήτησε από το βήμα της Βουλής ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκος Αλαβάνος. Υπέρ της πρότασης τάχθηκε η ΓΣΕΕ και ΛΑΟΣ. Πρόταση δημοψηφίσματος θα υποβάλει και το ΚΚΕ. Εξαιρετικής σημασίας η πρόταση, λέει ο Χρ.Παπουτσής. Έπρεπε να είχαν γίνει διαβουλεύσεις υποστήριξε ο Ευ.Βενιζέλος.

Μιλώντας από το βήμα της Βουλής για το Ασφαλιστικό, ο κ. Αλαβάνος πρότεινε στα κόμματα της αντιπολίτευσης να ενεργοποιήσουν από κοινού την πρόβλεψη του άρθρου 44 του Συντάγματος για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος επί νομοσχεδίων που ρυθμίζουν σοβαρό κοινωνικό ζήτημα.

Αργότερα, ο κ. Αλαβάνος κάλεσε την κυβέρνηση να προχωρήσει σε δημοψήφισμα, τονίζοντας ότι «δεν πρέπει να ρίξει το μπαλάκι στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας» ο οποίος έχει τη δυνατότητα να το αναπέμψει.

«Πρέπει να κάνετε δημοψήφισμα, αν έχετε στοιχειώδη γενναιότητα. Γιατί δεν πρέπει να ρίξετε το μπαλάκι στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας με βάσει το Σύνταγμα, αν πιστεύει ότι είναι σε βάρος της χώρας και της κοινωνίας μπορεί να προχωρήσει σε αναπομπή του νομοσχεδίου» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Αλαβάνος.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου χαρακτήρισε ιδιαίτερα θετική την πρόταση του κ. Αλαβάνου για δημοψήφισμα και πρόσθεσε ότι το ΠΑΣΟΚ θα είναι απέναντι στη κυβέρνηση, η οποία έχει μείνει μόνη της.

Από την πλευρά του ο Ανδρέας Λοβέρδος τόνισε: «Η τριήμερη συζήτηση για τη διενέργεια δημοψηφίσματος -μετά την κατάθεση σχετικής πρότασης από 120 βουλευτές- διενεργείται μετά την ψήφιση του σχεδίου νόμου στο σύνολό του και προ της εκδόσεως του νόμου από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

» Συνεπώς, το αμέσως επόμενο κοινοβουλευτικό βήμα, είναι η τριήμερη συζήτηση της πρότασης για διενέργεια δημοψηφίσματος (απαιτούμενη πλειοψηφία τα 3/5). Ως εκ περισσού, η υπογράμμιση ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν δικαιούται να εκδώσει το ψηφισμένο σχέδιο νόμου.»

«Εξαιρετικής σημασίας και εξαιρετικού ενδιαφέροντος» χαρακτήρισε την πρόταση Αλαβάνου ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Χρήστος Παπουτσής. Τη χαρακτήρισε «μία πρόταση που έρχεται να ανταποκριθεί στην πρόταση του κ. Παπανδρέου για ευρύτερη συνεργασία των δυνάμεων της Αριστεράς, ιδιαίτερα όμως απέναντι σε αυτό το νομοσχέδιο». Ο κ. Παπουτσής ζήτησε από το Συνασπισμό να αποδεχθεί κι εκείνος την πρόταση του Γιώργου Παπανδρέου για άμεση συνάντηση των εκπροσώπων των κομμάτων στη Βουλή, «προκειμένου να συζητήσουμε τον τρόπο με τον οποίο θα προχωρήσουμε τις συγκεκριμένες προτάσεις».

Δήλωση με την οποία συμφωνεί με την πρόταση για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος έκανε αμέσως ο βουλευτής του ΛΑΟΣ, Αστέριος Ροντούλης, ενώ λίγο αργότερα το κόμμα του εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία αναφέρει, μεταξύ άλλων:

«Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός θεωρεί τα δημοψηφίσματα ως ένα ουσιώδες στοιχείο βελτίωσης και ολοκλήρωσης του δημοκρατικού μας πολιτεύματος και έχει επανειλημμένα ζητήσει τη θεσμοθέτηση της υποχρέωσης της εκάστοτε κυβέρνησης να διενεργεί δημοψηφίσματα για όλα τα σοβαρά και κρίσιμα εθνικά και κοινωνικά ζητήματα [...]

»Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός και σε αυτό το κορυφαίο ζήτημα του Ασφαλιστικού, ζητά δημοψήφισμα» καταλήγει η ανακοίνωση.

Σαφώς πιο επικριτκός εναντι του κ.Αλαβανου, εμφανίστηκε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, που υποστήριξε ότι πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ βιάστηκε. Σύμφωνα με τον βουλευτή Α' Θεσσαλονίκης του ΠΑΣΟΚ, έπρεπε να είχαν προηγηθεί διαβουλεύσεις των κομμάτων και με το ΚΚΕ «ώστε να μην εμφανιστεί υπαναχωρών και προσχωρών ο ΛΑΟΣ να δίνει λύση στη μεγάλης σημασίας πρωτοβουλία». Ο κ. Βενιζέλος συνέχισε λέγοντας ότι «πρέπει με σοβαρότητα να αξιοποιούμε το μομέντουμ και όχι να ψαρεύουμε σε θολά νερά της συγκυρίας».

Εξάλλου, σε γραπτή δήλωσή του, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Αχιλλέας Κανταρτζής τόνισε ότι η κοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ «θα υποβάλλει πρόταση για διενέργεια δημοψηφίσματος για τον νέο Ασφαλιστικό Νόμο, συμβάλλοντας στην επίτευξη του αναγκαίου, κατά το Σύνταγμα, αριθμού βουλευτών».

Βεβαίως, πρόσθεσε ο κ. Κανταρτζής, «είναι γνωστό ότι η διενέργεια δημοψηφίσματος εξαρτάται από την κυβερνητική πλειοψηφία και το αποτέλεσμα του δεν έχει δεσμευτικό, για την κυβέρνηση, χαρακτήρα». Επισήμανε τέλος «ότι για να ανακοπεί αυτή η πορεία απαιτείται η συνέχιση, η ένταση και ο συντονισμός των αγώνων των εργαζομένων και η πάλη για την ριζική αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων».

Θετική η ΓΣΕΕ

Υπέρ της πρότασης «για πραγματοποίηση νομοθετικού δημοψηφίσματος, στο οποίο τα συνδικάτα θα πρωτοστατήσουν, ώστε να εκφραστεί ο ελληνικός λαός πάνω στο εξαιρετικά κρίσιμο αυτό κοινωνικό ζήτημα, το ασφαλιστικό» τάχθηκε με ανακοίνωσή της η ΓΣΕΕ.

Η Συνομοσπονδία καλεί όλους τους βουλευτές, όλων των κομμάτων, να υποστηρίξουν αυτή την πρόταση, καθώς και την κυβέρνηση να την αποδεχτεί.

Τι προβλέπει το Σύνταγμα για το δημοψήφισμα

Σύμφωνα με το άρθρο 44, παράγραφο 2 του Συντάγματος: «Δημοψήφισμα προκηρύσσεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με διάταγμα και για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, εκτός από τα δημοσιονομικά, εφόσον αυτό αποφασιστεί από τα τρία πέμπτα του συνόλου των βουλευτών, ύστερα από πρόταση των δύο πέμπτων του συνόλου και όπως ορίζουν ο Kανονισμός της Bουλής και νόμος για την εφαρμογή της παραγράφου αυτής. Δεν εισάγονται κατά την ίδια περίοδο της Bουλής περισσότερες από δύο προτάσεις δημοψηφίσματος για νομοσχέδιο».

Αλλάζει την πολιτική ατζέντα η πρόταση Αλαβάνου

from ANTI WEBLOG by Factorx

Πρόταση για διεξαγωγή δημοψηφίσματος στο Ασφαλιστικό από τον Αλ.Αλαβάνο

from in.gr > Οι τελευταίες ειδήσεις

Παροτρύνω τον Κάρολο Παπούλια να αναπέμψει το νομοσχέδιο Πετραλιά

from στης Βουλής τα έδρανα by Πέτρος Δημητρόπουλος

...σύμφωνα με το άρθρο 42 του Συντάγματος, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να αναπέμψει στη Bουλή νομοσχέδιο που έχει ψηφιστεί από αυτή, εκθέτοντας και τους λόγους της αναπομπής. Νομοσχέδιο που έχει αναπεμφθεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στη Bουλή εισάγεται στην Oλομέλειά της και, αν επιψηφιστεί και πάλι με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας το εκδίδει και το δημοσιεύει υποχρεωτικά μέσα σε δέκα ημέρες από την επιψήφισή του.

ΓΣΕΕ: Συλλογή υπογραφών για δημοψήφισμα με θέμα το ασφαλιστικό

from H KAΘHMEPINH : News

Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ απέστειλαν κείμενο συλλογής υπογραφών στους χώρους εργασίας, στις Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα και τα Σωματεία, ζητώντας να γίνει δημοψήφισμα για το ασφαλιστικό.

Πρόταση Αλαβάνου για δημοψήφισμα για το ασφαλιστικό

from Shine on, you crazy diamond! by Nina C

Τα γεγονότα τρέχουν και τρέχουμε κι εμείς για να προλάβουμε. Μιλώντας στην ολομέλεια της Βουλής για το Ασφαλιστικό, ο Αλέκος Αλαβάνος είπε, μεταξύ άλλων: «Είναι σαφές πια ότι υπάρχει μεγάλη διάσταση των θέσεων της κυβέρνησης με τη θέληση της κοινωνίας. Και μ΄ αυτή την έννοια, εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ απευθυνόμαστε στα κόμματα της αντιπολίτευσης και τους [...]

1ο Συνέδριο ΕΛΛΑΚ - live streaming τώρα

1ο Συνέδριο ΕΛΛΑΚ - live streaming τώρα

from opencoffee.gr by George Tziralis

Θα αποπειραθούμε να μεταδώσουμε ζωντανά το 1ο Συνέδριο των κοινοτήτων Λογισμικού Ανοιχτού Κώδικα, από την αίθουσα εκδηλώσεων ΕΜΠ. Το πρόγραμμα βρίσκεται εδώ, έχετε προκαταβολικές απολογίες μας για την ποιότητα ήχου και εικόνας.

Μαρξισμός και Ελεύθερο Λογισμικό

from ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΘΕΜΕΛΙΩΣΗ by ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΡΓΥΡΟΣ

Θέλουμε ένα κόσμο που να χωράει πολλούς κόσμους...

21 Μάρτη 2008: Παγκόσμια μέρα δράσης κατά του ρατσισμού. "Θέλουμε ένα κόσμο που να χωράει πολλούς κόσμους..."

• Χαρτιά και ίσα δικαιώματα στους μετανάστες-μετανάστριες
• Άσυλο και στέγη στους πρόσφυγες
• Καμία ανοχή στο ρατσισμό και τις φασιστικές συμμορίες

Συμμετέχουν εθελοντικά καλλιτέχνες και μουσικά σχήματα:

Γιάννης Γιοκαρίνης * Στάθης Δρογώσης * Γιώτης Κιουρτσόγλου * Μαρίζα Κωχ * Πάνος Μουζουράκης * Λάμια Μπεντίουϊ * Λάκης Παπαδόπουλος * Νατάσα Παπαδοπούλου * Θανάσης Παπακωνσταντίνου * Μύρωνας Στρατής * Μανώλης Φάμελος * Γιάννης Χαρούλης * Alejandro Diaz * Martha Moroleon * Βασίλης Βασιλάτος «Ιστορίες για Κρουστά» * Έλιτρον * Ερίσμα * Πρώτες Γιορτές * Υπόγεια Ρεύματα * Clandestinos * Graviton * Baduca * Kilombo * Lopez Lumbu * Magic De Spell

Παγκόσμια ημέρα Δασοπονίας - 21/03/2008

http://www.oikologio.gr/content/view/355/111/

Οικονομική Υφεση - Παγκόσμια Κρίση (Links Α')

Expert: U.S. in 'recession of choice'

from CNN.com

Congress and the Fed missed chances to keep the country from falling into recession by acting too slowly, according to a well-respected economist. CNNMoney.com reports that Lakshman Achuthan, managing director of the Economic Cycle Research Institute, says the economy is in what he calls "a recession of choice."

Triple Shock Strikes the Global Economy

from AlterNet.org by Eric Le Boucher, Le Monde

The American growth model will have to change.

Η Ιστορία της τράπεζας Bear Stearns

Photo: Getty Images

So, the Wall Street Journal today has a big story walking us through the events leading up to the collapse of Bear Stearns this past week. But perhaps you haven't gotten to it yet. It's so large and inky, and you've been busy, going to meetings and calculating your annual income should you become a high-class hooker. Still, you don't want to look like an idiot, should someone, somewhere, bring up What Happened at Bear Stearns. You will want to nod knowledgably and pontificate on how it Might Affect the Economy. Which is why, using handy bullet points, we've summarized how the bank's dalliance with subprime lending, coupled with a dope-smoking CEO, finally caught up with them in a stunning week-or-so period. To keep things in perspective, we started at the beginning. The very beginning.

• 1923: Bear Stearns is founded as an equity trading house by Joseph Bear, Robert Stearns, and Harold Mayer with $500,000 in capital. According to the inflation calculator, that's about $6.1 billion dollars today.
• 1969: At a New York bridge tournament, future Bear Stearns CEO Alan "Ace" Greenberg meets a 35-year-old Jimmy Cayne, then a professional card player. Impressed by Cayne's stage presence, pluck, and no doubt, bridge skills, Greenberg offers him a job as a Bear stockbroker on the spot.
• 1985: The bank becomes a publicly traded company.
• 1998: Bear Stearns, now under the watchful eye of Jimmy Cayne, is the one investment-bank holdout in the Wall Street–led rescue of collapsed hedge fund Long Term Capital Management. This move (along with Cayne's comment that they ought to "let them fail," as recorded in Roger Lowenstein's When Genius Failed) will prove ironic later.
• March 2002: The New York Sun announces that Bear Stearns CEO James Cayne will be writing a bridge column for the paper.
• June 2007: Bear Stearns ponies up $3.2 billion to bail out two hedge funds created to invest in subprime mortgages: the High Grade Structured Credit Strategies Fund and the High Grade Structured Credit Strategies Enhanced Leverage Fund.
• July 2007: Bear Stearns writes to inform clients that the two hedge funds now contain "very little" or "effectively no value" for investors. By August, both funds file for bankruptcy.
• October 2007: Cayne reassures investors: "Most of our businesses are beginning to rebound." Later that month, state-owned Chinese lender Citic pays $1 billion for a 6 percent stake in Bear, giving the firm an approximately $20 billion valuation.
• December 2007: Bear Stearns posts fourth-quarter loss of $854 million on massive mortgage-related write-downs, the first quarterly loss in its 85-year history.
• January 2008: Cayne is more or less forced to resign as CEO in the wake of a Wall Street Journal article detailing his recreational pot use, monthlong vacations to play cards, and other high jinks at 383 Madison Avenue. The board kept Cayne on as chairman, and Alan D. Schwartz takes over as CEO.
• March 10–13, 2008: Amid rumors that Bear is teetering and has liquidity problems — and the small matter of $46 billion in mortgages and other questionable "assets" on its books — new CEO Schwartz goes on the public-relations offensive, appearing on CNBC on Monday (via live feed from the Breakers Resort at Palm Beach). "We don't see any pressure on our liquidity, let alone a liquidity crisis," he says. As if to prove it, ex-CEO Cayne closes on a $28 million pad at the Plaza. But to little avail: The perception of trouble quickly becomes a reality as hedge funds and other financial parties engaged with the firm take their money and get out. Enough people decide, all at the same time, that they don't want to be within 200 feet of Bear, and by the evening of Thursday, March 13, Bear finds itself, unquestionably, in the midst of a liquidity crisis. It was kind of like the "run on the bank" at the Bailey Brothers Savings and Loan in It's a Wonderful Life, only no one was wearing fedoras.
• Friday night, March 13–14, 2008: In a desperate scramble to avoid having no funds to operate its businesses, Bear executives pull an all-nighter trying to figure out how "fix this thing." At 5 a.m., they wake Federal Reserve chairman Ben Bernanke and a bunch of other dudes to discuss the matter, and ultimately decide to secure an emergency agreement with JPMorgan and the Federal Reserve Bank of New York in the largest-ever bailout of a U.S. securities firm. The Fed had to invoke a little-used securities law to lend funds through JPMorgan, in order to avoid having Bear Stearns disintegrate and threaten the (remaining) stability of the U.S. financial system. Bear Stearns shares tumbled 47 percent to close at $30. Jimmy Cayne, showing courage in the face of great difficulty and the potential collapse of the 85-year-old firm, takes part in a bridge tournament in Detroit. Using humor as a coping mechanism, Bear employees joke nervously about not bothering to come in on Monday, since the firm will probably be bought over the weekend. They are a prescient bunch.
• March 16–17, 2008: On late Sunday, after forcing a bunch of bankers to work over the weekend, JPMorgan decides it will buy Bear Stearns so that BSC can avoid bankruptcy, but only with the Fed's backing. The going price? $2 a share, which puts the valuation of the once giant firm at $236 million. Remember that $6 billion estimate at the beginning of this timeline? Ouch. JPMorgan, meanwhile, gets the Federal Reserve's protection for some of Bear's potential (and manifold) liabilities, plus a $1.2 billion building. Morgan also gets the firm's viable businesses, like its prime brokerage, for practically nothing. CEO Jamie Dimon looks like a genius (also he's quite handsome, we'd never noticed!), and the Fed looks like a hero.
• Moving forward: Divisions like Bear's investment bank, etc., are probably on their way out, including the employees manning the desks. Conservative estimates regarding the carnage range from a third to half of all of Bear Stearns's 14,000 employees. Everything that just went down is what's known in the business as "not good" for anyone working for Bear right this second, i.e. the people holding 33 percent of the now-devalued stock. The market is placing odds that Lehman Brothers, also a big mortgage player, is next to be taken out and shot. Like Bear did last week, Lehman puts the word out on Monday that they are awash with liquidity, though it doesn't stop the stock from falling to a six-year low. The Fed, in basically backing JPMorgan's rescue of Bear, is setting a dangerous precedent for itself in saving Wall Street's tuchis. There's also the question of who would be willing to play JPMorgan to Lehman's Bear Stearns, should it come to that. —Bess Levin, editor, DealBreaker.com

48ωρη απεργία στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ

Τρίωρη στάση εργασίας για σήμερα από τις 7 το απόγευμα έως τις 10 το βράδυ σε όλα τα ιδιωτικά ραδιοτηλεοπτικά μέσα κήρυξε η ΕΣΗΕΑ κλιμακώνοντας τις κινητοποιήσεις για το ασφαλιστικό.

Παράλληλα, επεκτείνει την αυριανή 24ωρη απεργία, που έχει, ήδη, κηρυχθεί σε όλα τα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης από τις 06.00 π.μ. της Τετάρτης 19 Μαρτίου έως τις 06.00 π.μ. της Πέμπτης 20 Μαρτίου με νέα 24ωρη απεργία από τις 06.00 π.μ. της Πέμπτης, 20 Μαρτίου 2008 έως τις 06.00 π.μ. της Παρασκευής, 21 Μαρτίου 2008, μόνο στα ηλεκτρονικά ραδιοτηλεοπτικά μέσα (ιδιωτικά ραδιόφωνα, τηλεοράσεις, ΕΡΤ ενημερωτικά sites, portals κ.λπ., καθώς και στη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης & Επικοινωνίας και σε όλα τα Γραφεία Τύπου των Ν.Δ. και ΝΠΙΔ).

Την Πέμπτη οι δημοσιογράφοι εργάζονται κανονικά σε όλες τις εφημερίδες και το ΑΠΕ, προκειμένου να υπάρξει ενημέρωση της κοινής γνώμης για τις εξελίξεις στον απεργιακό αγώνα.

Το Μικτό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, που λειτουργεί και ως απεργιακή επιτροπή, θα βρίσκεται από απόψε και ώρα 7 μ.μ. στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ σε διαρκή συνεδρίαση για την περιφρούρηση των απεργιακών κινητοποιήσεων.

Η συγκέντρωση των απεργών δημοσιογράφων θα γίνει αύριο στις 11 π.μ. στη συμβολή των οδών Πατησίων και Μάρνη.

Οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το Ασφαλιστικό

Αθήνα

Τη συγκρότηση τριών ταμείων ασφάλισης (μισθωτών, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων) μετά από αξιόπιστες αναλογιστικές μελέτες και με τη σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ.

«Η αναδιανομή του συσωρευμένου πλούτου και η εφαρμογή ενός νέου τύπου ανάπτυξης με επίκεντρο την πλήρη απασχόληση είναι ο δρόμος» υπογράμμισε ο επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλ.Αλαβάνος.

Για να προχωρήσουν οι ενοποιήσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί απαραίτητη προϋπόθεση τη διενέργεια αξιόπιστων αναλογιστικών μελετών (πριν από την όποια συγχώνευση), την κάλυψη των ελλειμμάτων (όπου υπάρχουν, πριν από την όποια συγχώνευση), την αναζήτηση του ανώτατου κοινού παρανομαστή στη διαδικασία ενοποίησης και την εξασφάλιση της συναίνεσης των εργαζομένων σε όλη αυτή την πορεία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ υπογραμμίζει ακόμη πως θα πρέπει να διασφαλιστούν με συγκεκριμένες προτάσεις οι αναγκαίοι πόροι για τις λειτουργικές ανάγκες, αλλά και τη μεγέθυνση των αποθεματικών των ταμείων, καθώς και συγκεκριμένες προτάσεις για μια ολοκληρωμένη δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά ακόμη την επαναφορά της 35ετίας ασχέτως ορίου ηλικίας για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, την παροχή κάλυψης σε οποιαδήποτε μορφή γυναικείας απασχόλησης, την αποσύνδεση της ασφάλισης των αγροτών από την ασφάλιση της αγροτικής παραγωγής, τη δραστική αύξηση των συντάξεων και κυρίως των κατώτερων και τέλος τη βελτίωση των διοικητικών και λειτουργικών διαδικασιών στους ασφαλιστικούς οργανισμούς.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ

κάλεσμα στην συγκέντρωση

Θέσεις - προτάσεις - παρεμβάσεις και υλικά του ΣΥΡΙΖΑ για το ασφαλιστικό

Εδώ μπορείτε να βρείτε συγκεντρωμένες όλες τις παρεμβάσεις μας σε σχέση με το ασφαλιστικό

Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το ασφαλιστικό

(Το κείμενο θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ για το ασφαλιστικό που κυκλοφόρησε σε 16σέλιδη μπροσούρα - Σεπτέμβρης 2007)

Η μεγαλύτερη απεργία της τελευταίας 4ετίας

Τριήμερο σφυροκόπημα

«Το έκτρωμα να μην περάσει»

48ωρη τεχνικών σε ραδιόφωνο, τηλεόραση, χωρίς εφημερίδες μεθαύριο

Επιχείρηση «σκούπα»

Εικόνες χωματερής

Προβληματίζει ο τρόπος εναπόθεσης

6ωρη κατάληψη στο δημαρχείο της Αθήνας

Ο Παπαγεωργόπουλος έστειλε στον εισαγγελέα τους συνδικαλιστές

Σφαγή στις πρόωρες

Συνεχίζουν στη ΔΕΗ

Κυβέρνηση: «Κλειδί» η Πέμπτη

«Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο»

Ολονυχτία στη Βουλή

Νεαρή ερευνήτρια νανομηχανικής, επικεφαλής ερευνητικής ομάδας στο ΑΠΘ

Νεαρή ερευνήτρια νανομηχανικής, επικεφαλής ερευνητικής ομάδας στο ΑΠΘ

from H KAΘHMEPINH : News

Η νεότερη σε ηλικία ερευνήτρια στον κόσμο, που πέτυχε να χρηματοδοτηθεί η δική της θεωρία στη μηχανική των νανοϋλικών, από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Ερευνας (ERC), σε ηλικία μόλις 24 ετών, πρόκειται να αναπτύξει την έρευνά της στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θ... ...

Δημοσιογραφία του μέλλοντος

Γ. ΒΩΚΟΣ

Σε πολλά από τα βιβλία του Ιουλίου Βερν, ο οποίος δεν είναι μόνο συγγραφέας για παιδιά και εφήβους, όπως τον θέλουν οι περισσότεροι, η δημοσιογραφία και κυρίως οι δημοσιογράφοι έχουν ρόλο να παίξουν. Συνήθως παρακολουθούν τα γεγονότα και τα καταγράφουν, βοηθώντας τον αναγνώστη στην παρακολούθηση της πλοκής του έργου. Αλλοτε, σπανιότερα, παίρνουν μέρος στην περιπέτεια και αναδεικνύονται δευτερεύοντες ήρωες. Υπάρχει όμως ένα μικρό αφήγημα του Βερν στο οποίο κεντρικός ήρωας είναι ένας δημοσιογράφος, ο Αμερικανός μεγιστάνας του τύπου Φράνσις Μπένετ. Ο τίτλος του αφηγήματος είναι: Η ημέρα ενός Αμερικανού δημοσιογράφου το 2889.

Το όνομα του πρωταγωνιστή δεν έχει επιλεγεί τυχαία, μια και ο Φράνσις είναι μακρινός απόγονος του υπαρκτού ιστορικά Τζέημς Γκόρντον Μπένετ, ο οποίος ίδρυσε την πρώτη μοντέρνα εφημερίδα στη Νέα Υόρκη το 1835, την περίφημη New York Herald. Η καινούργια εφημερίδα, έξι φορές φθηνότερη από τους ανταγωνιστές, υπηρετεί συγκεκριμένες αρχές: το ελκυστικό κασέ με τα σύντομα ρεπορτάζ και την ευρεία εικονογράφηση αντικαθιστούν τα βαριά - και ίσως βαρετά; - αναλυτικά άρθρα, ενώ μεγάλη σημασία δίνεται σε θέματα που ως τότε δεν απασχολούσαν σχεδόν καθόλου τον τύπο, όπως το αστυνομικό ρεπορτάζ, τα σπορ, η οικονομία και η κοσμική ζωή. Η εφημερίδα αποφεύγει συστηματικά να πάρει σαφείς πολιτικές θέσεις, σε ευθεία αντίθεση με όλες τις άλλες που είναι έντυπα γνώμης. Οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι δυσανασχετούν και διαμαρτύρονται, αλλά το κοινό επικροτεί: η εφημερίδα έχει τεράστια κυκλοφορία.

Η επιτυχία του παππού πολλαπλασιάζεται στο αφήγημα του Βερν από τον μακρινό εγγονό, ο οποίος, εκμεταλλευόμενος τις προόδους της τεχνολογίας, ίδρυσε την «τηλεφωνική δημοσιογραφία», αλλάζοντας τον τίτλο του εντύπου σε Earth Herald. Η γραπτή μορφή καταργήθηκε και οι συνδρομητές μπορούν να πληροφορηθούν αυτό που τους ενδιαφέρει σε μια σύντομη τηλεφωνική συζήτηση με τον εξειδικευμένο συντάκτη, ενώ, με κάποια επιπλέον οικονομική επιβάρυνση, μπορούν να συνδυάσουν τον ήχο με την εικόνα μέσω του «φωτοτηλεφώνου». Δεν είναι καθόλου παράξενο που με την καινοτομία αυτή ο αριθμός των συνδρομητών έφτασε τα ογδόντα πέντε εκατομμύρια, ενώ τα καινούργια γραφεία της εφημερίδας στεγάζονται σε ένα τεράστιο κτίριο που απλώνεται σε «δώδεκα τετραγωνικά χιλιόμετρα».

Ευτυχής ο «βασιλιάς του τύπου» Φράνσις Μπένετ μπορεί να ξεκινήσει την ημέρα του στις 25 Ιουλίου του 2889, η οποία αρχίζει με την επίσκεψη στις διάφορες αίθουσες σύνταξης της εφημερίδας. Στην πρώτη, που είναι από τις σημαντικότερες, στεγάζονται οι «εκατό λογοτέχνες που γράφουν ο καθένας το κεφάλαιο που του αναλογεί από τα εκατό μυθιστορήματα που η εφημερίδα προσφέρει καθημερινά σε συνέχειες στους συνδρομητές της». Πρόκειται για ένα από τα πιο δημοφιλή τμήματα της Earth Herald, σχεδόν το ίδιο προσοδοφόρο με το τμήμα της διαφήμισης που ο εκδότης θα επισκεφτεί λίγο αργότερα. Ακολουθεί η επίσκεψη στο επιστημονικό τμήμα όπου ειδικοί επιστήμονες ασχολούνται με την επίλυση εξισώσεων 95ου βαθμού και τη μελέτη του χώρου με 24 διαστάσεις.

Στην αίθουσα των πολιτικών συντακτών, όπου είναι συγκεντρωμένοι οι εκπρόσωποι των σημαντικών κρατών της γης, ο Φράνσις είναι υποχρεωμένος να βάλει στη θέση του με τρόπο ξηρό τον πρεσβευτή της Αγγλίας που ζητά τη συνδρομή του εναντίον των φημών που θέλουν την προσάρτηση της χώρας τους στις Ηνωμένες Πολιτείες. «Δεν μπορώ αγαπητέ μου, απαντά ο εκδότης, να προχωρήσω σε αυτήν την αντιπατριωτική εκστρατεία!». Σήμερα, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η αίθουσα των συνεντεύξεων, όπου οι βεντέτες είναι δύο: ο πρόεδρος της χώρας Γουίλκοξ και ο ειδεχθής εγκληματίας Τσάπμαν. Ο πρώτος έδωσε επαρκείς εξηγήσεις για την ελαφρά αδιαθεσία που τον ταλαιπωρεί τον τελευταίο καιρό. Ο δεύτερος όμως είναι αυτός που αποσπά την προσοχή του κοινού: «Πήρατε συνέντευξη από τους ενόρκους;», ρωτά ο Φράνσις. «Ναι» απαντούν οι δημοσιογράφοι και συμπληρώνουν: «Ολοι συμφώνησαν στην ενοχή του και συνεπώς ο Τσάπμαν θα εκτελεστεί χωρίς να καταδικαστεί». «Τέλεια!... Τέλεια!...», απαντά ο μεγιστάνας του Τύπου.

Η 25 Ιουλίου 2889 πλησιάζει στο τέλος της. Η ημέρα όμως είναι σημαδιακή, συγκυρία που προφανώς εξηγεί την επιλογή της από τον Βερν. Πράγματι την ημέρα αυτή διάλεξε να αναστηθεί ο μεγάλος επιστήμων Ναθαναήλ Φέημπορν, όταν, εκατό χρόνια νωρίτερα, αποφάσισε να υποβληθεί στην τεχνική της κρυογονικής. Τα μεγάλα στελέχη, οι επιστήμονες και ο ίδιος ο Φράνσις συγκεντρώνονται στην αίθουσα των πειραμάτων, μπροστά στο φέρετρο. Ο παγωμένος επιστήμων «μοιάζει με μούμια, κίτρινος, σκληρός, ξηρός». Οι ειδικοί εφαρμόζουν την επιστημονική μέθοδο για την ανάστασή του. Ο Ναθαναήλ, όμως, δεν ανασταίνεται. «Νεκρός;», ρωτά ο Φράνσις. «Πιο νεκρός δεν γίνεται», απαντά ο ειδικός. «Η μέθοδος αυτή πρέπει να τελειοποιηθεί», παρατηρεί ο μεγιστάνας. «Η τελειοποίηση. Αυτή είναι η λέξη», συμφωνεί ο επιστήμων.

Το βράδυ ο Φράνσις, μόνος του, κάνει ταμείο. Διακόσιες πενήντα χιλιάδες δολάρια είναι το καθαρό κέρδος της ημέρας, πενήντα χιλιάδες δολάρια περισσότερο από την προηγούμενη. Ο Βερν συμπεραίνει: «Καλό επάγγελμα, το επάγγελμα του δημοσιογράφου στο τέλος του ΧΧΙΧου αιώνα!».

Ο κ. Γεράσιμος Βώκος είναι καθηγητής Φιλοσοφίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Το ΒΗΜΑ, 16/03/2008

ΒΗΜΑ: Φάκελος Κεντροαριστερά

Εχουν οι σοσιαλιστές ένα καινούργιο όραμα;
Α. ΛΙΑΚΟΣ
Η σοσιαλδημοκρατία ήταν μια δύναμη αποτελεσματική: επέβαλε αλλαγές, θεσμικές, οικονομικές ή κοινωνικές, που άλλαξαν και εκσυγχρόνισαν όχι μόνο τον καπιταλισμό αλλά και τον ίδιο τον σοσιαλισμό. Σήμερα, σε σύγκριση με τη δεκαετία του '60, τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης έχουν απoλέσει ικανό ποσοστό της εκλογικής ισχύος τους. Εχουν εισέλθει σε πορεία βραδείας ολίσθησης, καθώς κάθε επόμενη δεκαετία εμφανίζεται εκλογικά λιγότερο αποδοτική από την ...

Κρίση στρατηγικής
Ι. ΛΟΥΛΗΣ
Στη μάχη των «κύκλων κυριαρχίας» είναι γεγονός ότι η Σοσιαλδημοκρατία περνάει κρίση - με την έννοια ότι χάνει περισσότερες μάχες από εκείνες που κερδίζει. Γνωρίζω ότι αρκετοί από τον χώρο της αριστερίζουσας διανόησης θα αποδώσουν την κρίση αυτή σε «ιδεολογικούς λόγους», κάνοντας περίπλοκες αναλύσεις. Και όμως η πραγματικότητα είναι απλή: Η κρίση της Σοσιαλδημοκρατίας δεν είναι ιδεολογική. Αλλά στρατηγική. Με δυο λόγια, αδυνατεί να προσαρμοσθεί στα δεδομένα της «εποχής του ...

Νέα πολιτική βούληση
Α. ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ιστορικά μιλώντας η πορεία της σοσιαλδημοκρατικής Αριστεράς είναι άρρηκτα δεμένη με αυτή του διεκδικητικού και συνεργατικού κινήματος των εργαζομένων και φέρει την ανεξίτηλη σφραγίδα της κοινωνικής ισότητας και του πολιτικού βολονταρισμού. Οποια εκδοχή σοσιαλδημοκρατικού συμβιβασμού ανάμεσα στο κεφάλαιο και στην εργασία και αν διερευνήσουμε, από την πλέον ριζοσπαστική ως την πλέον ρεφορμιστική, θα βρούμε στο επίκεντρό της αυτά τα δύο σημαίνοντα χαρακτηριστικά: την ...

Βιώνουμε την τυραννία της κοινής γνώμης;
Τη νέα κυρίαρχη συνιστώσα των σύγχρονων δημοκρατιών, αυτήν της κοινής γνώμης, αναδεικνύει μέσα από το δοκίμιό του «Η βασίλισσα του κόσμου» (La Reine du monde) ο γάλλος φιλόσοφος Ζακ Ζυλιάρ (Jacques Julliard) ισχυριζόμενος μάλιστα ότι ο ρόλος της είναι πλέον τόσο ισχυρός ώστε καθιστά την αντιπροσωπευτική δημοκρατία στα δυτικά πολιτικά συστήματα «ξεπερασμένη». Μέσα από το συγκεκριμένο δοκίμιο ο Ζυλιάρ χρησιμοποιώντας το παράδειγμα του δημοψηφίσματος του 2005 στη Γαλλία, ή της ...

ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

Το ασφαλιστικό σύστημα της Ελλάδας είναι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Η διατήρηση του “δημόσιου χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης” ταυτίστηκε με την λεηλασία, από το κράτος και κάποιες προνομιούχες ομάδες, των χρημάτων της πλειονότητας των εργαζομένων που κατέβαλλαν, κανονικά και αδιαμαρτύρητα στη διάρκεια του εργασιακού τους βίου, τις ασφαλιστικές τους εισφορές.

Η διαχείριση των ασφαλιστικών Ταμείων από το κράτος δημιουργεί φτώχεια για τους πολλούς.

Η γήρανση του πληθυσμού και η ανατροπή των δημογραφικών δεδομένων καθιστούν αναπόφευκτη την κατάρρευση του υπάρχοντος συστήματος που δεν στηρίζεται στην αποταμίευση των εισφορών αλλά στην κάλυψη των σημερινών συντάξεων από τις σημερινές εισφορές.

Οι διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες του ασφαλιστικού συστήματος επιβαρύνουν δυσανάλογα τους νέους ασφαλισμένους και οι αυξανόμενες υποχρεώσεις για κρατική συμμετοχή διογκώνουν τα ελλείμματα.

H Φιλελεύθερη Συμμαχία προτείνει την αντικατάσταση του σημερινού ασφαλιστικού συστήματος από ένα μεικτό σύστημα που θα διασφαλίζει μακροπρόθεσμα τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος. Το προτεινόμενο νέο σύστημα βασίζεται σε δύο πυλώνες:

• σε ένα υποχρεωτικό δημόσιο πρόγραμμα συνταξιοδότησης αναδιανεμητικού χαρακτήρα με στόχο την ανακατανομή του εισοδήματος υπέρ των οικονομικά ασθενέστερων, διασφαλίζοντας μια ελάχιστη εγγυημένη σύνταξη για όλους τους Έλληνες πολίτες ανεξάρτητα προηγούμενου εργάσιμου βίου και εισφορών και

• ιδιωτικά συνταξιοδοτικά προγράμματα κεφαλαιοποιητικού χαρακτήρα, υποχρεωτικά για το σύνολο των εργαζομένων, τα οποία θα στηρίζονται στις αρχές της ανταποδοτικότητας, του ανταγωνισμού και της ατομικής ευθύνης.

Λόγω της σπουδαιότητας και του επείγοντος χαρακτήρα των αλλαγών, παραθέτουμε πιο αναλυτικά τις προτάσεις μας:

1. Κάθε Έλληνας πολίτης υποχρεούται να καταθέτει σε ειδικού τύπου λογαριασμό τράπεζας ή ασφαλιστικού ιδρύματος (δημόσιου ή ιδιωτικού) της επιλογής του τις ασφαλιστικές του εισφορές, καθ’ όλη τη διάρκεια του εργασιακού του βίου. Στον ίδιο λογαριασμό κατατίθενται και οι εργοδοτικές εισφορές. Οι ασφαλιστικές εισφορές κάθε ασφαλισμένου και οι εργοδοτικές εισφορές υπέρ αυτού αποτελούν ατομική ιδιοκτησία του ασφαλισμένου, οι οποίες εάν δεν εισπραχθούν στο σύνολό τους λόγω πρόωρου θανάτου, μεταβιβάζονται στους νόμιμους κληρονόμους.
2. Το συντάξιμο όριο ηλικίας είναι αυτό που προσδιορίζει ελεύθερα ο εργαζόμενος στο ασφαλιστήριο συμβόλαιό του και σχετίζεται άμεσα με το ύψος των ασφαλιστικών εισφορών του. Κατά συνέπεια, υπερβολικά αυξημένες εισφορές μπορούν να συνεπάγονται εξαιρετικά πρόωρη συνταξιοδότηση ή αντίστροφα, οι μειωμένες εισφορές να συνεπάγονται καθυστερημένη συνταξιοδότηση.
3. Κάθε Έλληνας και Ελληνίδα δικαιούται μια ελάχιστη εγγυημένη σύνταξη στο πλαίσιο του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος. Η υλοποίηση του μέτρου αυτού γίνεται μέσω της κάλυψης από το κράτος της διαφοράς μεταξύ της σύνταξης του ασφαλιστικού φορέα και του ποσού του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, εφόσον η πρώτη είναι χαμηλότερη.
4. Επί πλέον της παροχής της αυτής, ο κάθε πολίτης θα είναι ελεύθερος να κερδίζει με οποιοδήποτε νόμιμο τρόπο οποιοδήποτε επιπλέον εισόδημα. Η συνταξιοδότηση ενός εργαζομένου δεν θα τον υποχρεώνει σε αυτόματη και αναγκαστική αποχή από κάθε εργασία. Ο συνταξιούχος θα μπορεί να εργάζεται, εφόσον φυσικά του προσφέρεται εργασία (όχι όμως στο δημόσιο), για να συμπληρώνει τη σύνταξή του.
5. Τα ασφαλιστικά ιδρύματα και οι τράπεζες που θα πιστοποιούνται από το κράτος ώστε να διαθέτουν τους ειδικού τύπου ασφαλιστικούς λογαριασμούς, θα πρέπει να ανταγωνίζονται ελεύθερα μεταξύ τους για την προσέλκυση ασφαλιστικών εισφορών μέσω της παροχής πρόσθετων ωφελημάτων στους ασφαλισμένους και της παροχής πολλαπλών ασφαλιστικών προγραμμάτων. Μέσω του ανταγωνισμού αυτού οι ασφαλισμένοι θα αποσπούν σημαντικό μερίδιο των κερδών που θα απορρέουν από την διαχείριση των ασφαλίστρων από τις τράπεζες και άλλα ασφαλιστικά ιδρύματα.
6. Κάθε εργαζόμενος μπορεί να αλλάζει, υπό προϋποθέσεις, ασφαλιστικό πρόγραμμα και/ή ασφαλιστικό οργανισμό όποτε το θελήσει. Οι ασφαλιστικές συνεισφορές εργαζομένων και εργοδοτών εκπίπτουν κάθε φόρου ενθαρρύνοντας με αυτόν τον τρόπο την αποταμίευση και την ελεύθερη διαμόρφωση από κάθε εργαζόμενο του επενδυτικού του χαρτοφυλακίου και συνεπώς του συνταξιοδοτικού του μέλλοντος.
7. Τα διαθέσιμα των ασφαλιστικών ιδρυμάτων και των τραπεζών που θα πιστοποιούνται από το κράτος θα τελούν υπό την παρακολούθηση και την εγγύησή του και θα διαθέτουν ειδικό αποθεματικό ταμείο κάλυψης κινδύνου που θα είναι άμεσα διαθέσιμο στους δικαιούχους σε περίπτωση χρεοκοπίας κάποιου ασφαλιστικού ιδρύματος.

Για τη μετάβαση από τη σημερινή προβληματική κατάσταση στην προτεινόμενη υγιή και αυτοσυντηρούμενη έχουν μελετηθεί και είναι εφαρμόσιμα μια σειρά από μέτρα.

Η πρόταση της Φιλελεύθερης Συμμαχίας για το ασφαλιστικό έχει στόχο τη διασφάλιση των συμφερόντων των πολλών, αυτών που εργάζονται και συνεισφέρουν στην ανάπτυξη της χώρας, όπως επίσης και την εξασφάλιση ενός ελάχιστου επιπέδου αξιοπρεπούς διαβίωσης σε όσους είχαν ατυχίες στη ζωή τους.

*

Σε συνέχεια του δελτίου τύπου για το ασφαλιστικό σας γνωστοποιούμε σχετικό τηλεοπτικό σποτ που παρουσιάζει τις θέσεις της Φιλελεύθερης Συμμαχίας για το ίδιο θέμα. Το σποτ είναι διαθέσιμο ως ηλεκτρονικό αρχείο mpg μεγέθους 800 ΚΒ. Θα βοηθούσε ιδιαίτερη στη διάδοση των θέσεων μας εάν το αναρτούσατε σε ηλεκτρονικό μέσο ενημέρωσης σε ιστολόγιό σας (blog) και εάν προωθούσατε το παρόν μήνυμα σε γνωστούς σας. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία είναι κόμμα πολιτών και όχι πολιτικών, από την υποστήριξη σας και μόνο εξαρτάται η μετάδοση του μηνύματός μας.

Ευχαριστούμε εκ των προτέρων

Φιλελεύθερη Συμμαχία

Πρωτοβουλία μελών του Μικτού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ και δημοσιογράφων μελών της ΕΣΗΕΑ

Οι δημοσιογράφοι δεν είναι απεργοσπάστες

«Πρωτοβουλία μελών του Μικτού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ και δημοσιογράφων μελών της ΕΣΗΕΑ» μας έστειλε ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ, όπου αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:
«Δεν είμαστε απεργοσπάστες. Δεν είμαστε ρεζίληδες. H μεγάλη πλειονότητα των δημοσιογράφων μαζί με όλους τους εργαζόμενους αγωνιζόμαστε για την απόσυρση του αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου. Όχι μόνο δεν μας εκφράζουν, αντίθετα λειτουργούν σε βάρος του κλάδου, οι μεγαλοσχήμονες δημοσιογράφοι- παπαγαλάκια της αντιασφαλιστικής πολιτικής, που συκοφαντούν τους απεργούς και τις κινητοποιήσεις στη ΔΕΗ στη ΔΕΗ, τους ΟΤΑ και κάθε άλλο κλάδο.
Τους καταγγέλλουμε δημόσια και για το γεγονός ότι είναι οι ίδιοι που έχουν δημιουργήσεις την εικόνα για τους «βολεμένους δημοσιογράφους» που «σταμάτησαν τους αγώνες». Όταν γνωρίζουν πολύ καλά - και αυτούς προφυλάσσουν με αυτήν τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας - ότι την αποκλειστική ευθύνη για τον αγωνιστικό παροπλισμό των δημοσιογράφων φέρει η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ. Αυτή που, από την πρώτη στιγμή, παρά τις φραστικές αγωνιστικές διακηρύξεις, στην πράξη το μόνο που έκανε ήταν να στέκει εμπόδιο στις έντονες αγωνιστικές διαθέσεις των δημοσιογράφων και να αναζητά πατήματα για να σταματήσει εντελώς τις κινητοποιήσεις.

Περιμέναμε επτά ημέρες το Δ.Σ της ΕΣΗΕΑ να πάρει θέση στο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο και με αγανάκτηση διαβάσαμε μια ολιγόλογη και άνευρη ανακοίνωση που έκανε λόγο για τρίωρη στάση εργασίας στις 19 του μήνα, ημέρα κατά την οποία έχουν εξαγγείλει 24ωρη απεργία ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.
Αργότερα ο πρόεδρος του Δ.Σ. μετά την πραξικοπηματική κατάργηση του Μικτού Συμβουλίου ΕΣΗΕΑ που έχει συνεδριάσει ελάχιστες φορές στη διάρκεια της θητείας του προέβη στην ευτράπελη κίνηση να καταργήσει το ΔΣ ΕΣΗΕΑ ανακοινώνοντας 24ωρη απεργιακή κινητοποίηση χωρίς το θέμα να έχει συζητηθεί στο ΔΣ!!!
Δεν υπάρχει καμία εξαίρεση των δημοσιογράφων από το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο. Όσα προβλέπει για όλους τους άλλους κλάδους, ισχύουν και για τους δημοσιογράφους. Το γεγονός ότι το Ταμείο μας το ΤΣΠΕΑΘ δεν ενοποιείται με τα ταμεία δικηγόρων, μηχανικών κλπ αλλά με τα ταμεία των άλλων ειδικοτήτων στον Τύπο και τα ΜΜΕ δεν αλλάζει στο ελάχιστο την ουσία της ενοποίησης που είναι η προς τα κάτω εξίσωση δικαιωμάτων και απολαβών. Μάλιστα από το ενιαίο ταμείο τύπου αρχίζει η πλήρης ενοποίηση όλων των «κλάδων», που θα είναι το επόμενο βήμα, καθώς προβλέπει την από τώρα εξίσωση των κλάδων υγείας. Το γεγονός ότι δεν συμπεριλαμβάνεται σε αυτήν τη φάση ο ΕΔΟΕΑΠ οφείλεται στο ότι η κυβέρνηση άφησε εκτός ΟΛΟΥΣ τους ασφαλιστικούς οργανισμούς που είναι Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου (όπως το ταμεία Υγείας Εθνικής, Αγροτικής κλπ) και ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΚΑΜΙΑ ΧΑΡΗ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ.
Όπως ισχύει και δραματική μείωση των εσόδων των Ταμείων μας με την κλοπή του 10% αγγελιόσημου που τον βαπτίζουν «κοινωνικό πόρο» όταν γνωρίζουν πολύ καλά ότι το αγγελιόσημο δεν είναι δώρο στους δημοσιογράφους που πληρώνουν κανονικά τις εργατικές εισφορές, αλλά χάρισμα της χούντας στους ιδιοκτήτες των εφημερίδων τότε. Που είναι η μόνη κατηγορία εργοδοτών που «με το νόμο» δεν πληρώνουν εργοδοτικές εισφορές.
Η Κυβέρνηση χαρακτηρίζει «κοινωνικό πόρο» το αγγελιόσημο με σκοπό σταδιακά να το υφαρπάξει με το πρόσχημα της στήριξης των «ασθενών ταμείων».
ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΜΑΣ ΜΕΙΩΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΦΟΝ ΤΟΥ 20% ΣΤΙΣ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΕΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΤΑΜΕΙΑ…
ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΡΟΩΡΕΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ τους ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟΥΣ
ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΔΕΝ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΤΑΜΕΙΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΕΝΑ ΘΝΗΣΙΓΕΝΕΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΟ ΤΕΡΑΣ ΠΟΥ ΣΕ 5 ΕΤΗ ΘΑ ΜΑΣ ΣΤΕΙΛΕΙ ΣΤΟ ΙΚΑ
Σε μία κρίσιμη καμπή για τον κλάδο και γενικότερα για τους εργαζόμενους είμαστε αποφασισμένοι να μην επιτρέψουμε σε κανέναν να παίζει παιχνίδια στις πλάτες μας.
Δε θα αφήσουμε κανένα να παριστάνει στα λόγια τον αγωνιστή και στην πράξη να αδιαφορεί για την δικαιολογημένη αγανάκτηση των δημοσιογράφων και να υπονομεύει τους αγώνες μας.
Σε αυτόν τον αγώνα, όποιος δεν είναι δυναμικά αντίθετος στο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο και δε ζητά την άμεση απόσυρσή του, όποιος δεν απαιτεί την κατάργηση και των άλλων αντιασφαλιστικών νόμων Σιούφα, Ρέππα κλπ βρίσκεται στην ουσία απέναντι στα συμφέροντα του κλάδου. Όποιος ακολουθεί ύποπτες μεθοδεύσεις, οφείλει να δώσει λόγο στους χιλιάδες εκείνους δημοσιογράφους που είναι αναγκασμένοι να εργάζονται σκληρά χωρίς ωράρια και μάλιστα με μισθούς πείνας.
Για την εικόνα του κλάδου ευθύνεται η συμβιβασμένη και σφιχταγκαλιασμένη με την κυβέρνηση πλειοψηφία της ΕΣΗΕΑ, η οποία, αρνείται πεισματικά να αγωνιστεί μαζί με τα υπόλοιπα Σωματεία στο χώρο του Τύπου.
Ο εργαζόμενος δημοσιογράφος έχει κοινή μοίρα και βρίσκεται στην ίδια πλευρά με κάθε άλλο εργαζόμενο. Εμείς οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ συστρατευόμαστε με όλους τους εργαζόμενους της χώρας και απαιτούμε άμεση απόσυρση του αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου, κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων, ΣΣΕ που να εξασφαλίζουν αξιοπρεπείς μισθούς ενώ απαιτούμε να συμπεριληφθούν και όλοι οι τεχνικοί τηλεόρασης και ραδιοφώνου στο Ταμείο Τύπου.

Η διαμόρφωση των εθνών - κρατών στα Βαλκάνια και το «Μακεδονικό»

Η ιστορική πορεία του «μακεδονικού» ζητήματος κατά τον 19ο ως και τις αρχές του 20ού αιώνα θεμελιώθηκε ουσιαστικά πάνω σε τρεις βασικούς, άρρηκτα αλληλένδετους και διαλεκτικά διαμορφούμενους άξονες: α) Το ρόλο του ελληνικού αστικού εθνικισμού στο πλαίσιο συγκρότησης και διεύρυνσης του νεοσύστατου έθνους - κράτους της Ελλάδας («Μεγάλη Ιδέα»). β) Τις αντίστοιχες ιστορικοπολιτικές εξελίξεις στα Βαλκάνια και γ) τις επιδιώξεις και τους σχεδιασμούς των Μεγάλων Δυνάμεων στην περιοχή (το λεγόμενο «Ανατολικό Ζήτημα»).

Οι διεργασίες που είχαν ως αποτέλεσμα τη διαμόρφωση του σημερινού γεωγραφικού - εθνογραφικού χάρτη της περιοχής διήνυσαν μια ιστορική διαδρομή που δεν υπήρξε καθόλου ευθύγραμμη ή ομαλή. Τουναντίον, σημαδεύτηκε από διαρκείς αντιθέσεις και συνθέσεις, έντονες κοινωνικοπολιτικές συγκρούσεις και αδυσώπητους ανταγωνισμούς. Χαρακτηριστικά, που διαιωνίζονται ως και τις μέρες μας, καθιστώντας τις σελίδες αυτές της Ιστορίας επίκαιρες όσο ποτέ.

Η άνοδος των βαλκανικών αστικών εθνικισμών - Η σύγκρουση των μεγαλοϊδεατισμών

Ο μεγαλοϊδεατισμός - σαφώς με πολλές παραλλαγές - υπήρξε σε γενικές γραμμές κοινός τόπος για τον ανερχόμενο αστικό εθνικισμό σε πολλές χώρες, τόσο της ανατολικής (Μεγάλη Σερβία, Μεγάλη Βουλγαρία, Μεγάλη Ουγγαρία, Μεγάλη Ρουμανία, Μεγάλη Αλβανία, κλπ.), όσο και της δυτικής Ευρώπης (Μεγάλη Ολλανδία, Μεγάλη Γερμανία, κλπ.).

Οι ηγέτες των κρατών της Βαλκανικής Συμμαχίας. Λιθογραφία εποχής

Από τα μέσα - τέλη του 19ου αιώνα, ο ελληνικός μεγαλοϊδεατισμός, ο στρατηγικός προσανατολισμός, δηλαδή, της ελληνικής αστικής τάξης προς επέκταση του οικονομικού και κοινωνικοπολιτικού χώρου, όπου διεκδικούσε ηγεμονεύουσα θέση και ρόλο, άρχισε να «υπονομεύεται» από τις αντίστοιχες εθνικές αστικές τάξεις άλλων αναδυόμενων εθνών - κρατών, οι οποίες εμφανίζονταν ολοένα και πιο επιθετικά ως ανταγωνίστριες δυνάμεις στο μοίρασμα των εδαφών (και αγορών) της κλυδωνιζόμενης οθωμανικής αυτοκρατορίας. Τις αντιθέσεις αυτές υποδαύλιζαν οι Μεγάλες Δυνάμεις, δημιουργώντας πλασματικές προσδοκίες, στρέφοντας τον ένα λαό εναντίον του άλλου, σχηματίζοντας και διαλύοντας συμμαχίες ανάλογα με τα συμφέροντά τους.

Ταυτόχρονα, αδυνάτιζε ο «παμβαλκανικός» χαρακτήρας της ελληνικής αστικής τάξης που κατείχε έως τότε ηγεμονικό ρόλο στην περιοχή (η θέση του ελληνικού κεφαλαίου συνέδραμε καταλυτικά στην εμφάνιση και άνοδο «επιμέρους» βαλκανικών εθνικισμών, καθώς και στα «ανθελληνικά» χαρακτηριστικά που συχνά έλαβαν).

Από την άλλη, η Βουλγαρία διεκδικούσε ηγεμονική θέση στα Βαλκάνια και διαδοχή της οθωμανικής αυτοκρατορίας (Μακεδονία, Θράκη, Κωνσταντινούπολη, κ.ά.). Η Ρουμανία πρόβαλε αξιώσεις για την περιοχή της Θεσσαλίας, όπου, κατά τις αντιλήψεις της, κατοικούσαν βλάχικοι πληθυσμοί. Η Αλβανία διεκδικούσε την Ηπειρο, ως και την Αρτα. Συνάμα «η κάθε μια εμφανίζει δικές της στατιστικές, αναβιώνει ιστορικά δικαιώματα, κινητοποιεί επιστήμονες και σοφούς».¹

Χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Μακεδονίας, όπου ο Γ. Ζέβγος, παραθέτοντας σχετικό απόσπασμα από το έργο του Jacques Angel «Λαοί και Εθνη των Βαλκανίων» (1920), έγραφε: «Ενας Ελληνας, ο Νικολαΐδης, τοποθετεί στα τρία μακεδονικά βιλαέτια (Κόσσοβο, Μοναστήρι, Σαλονίκη) 576.000 τούρκους, 656.000 έλληνες, 454.000 σλαύους. Ενας βούλγαρος, ο Κάντσεφ τοποθετεί 489.000 τούρκους, 225.000 έλληνες, 1.184.000 βούλγαρους, 700.000 σέρβους. Ενας σέρβος, ο Γκόπτσεβιτς, βρίσκει 231.000 τούρκους, 201.000 έλληνες, 57.000 βούλγαρους, 2.048.000 σέρβους.» ²

Σχ

Η ελληνική αποστολή στη Συνδιάσκεψη του Βουκουρεστίου. Από αριστερά στα δεξιά, καθισμένοι: λοχαγός Κ. Πάλλης, Ανδρέας Παπαδιαμαντόπουλος, Ελ. Βενιζέλος, Δ. Πανάς, Ν. Πολίτης. Ορθιοι: Θ. Πετρακόπουλος, Σ. Γεωργόπουλος, Κ. Μαρκαντωνάκης, Σ. Κωνσταντινίδης, λοχαγός Αλ. Εξαδάκτυλος και Μ. Τσαμαδός

ολιάζοντας τις κινήσεις αυτές, ο Ε. Ροΐδης έγραψε το 1875: «Αλλ' αι επωφελέστερον εσχάτως επιδιωχθείσαι εθνογραφικαί μελέται, αποδεικνύουσι καθ' εκάστην δυσχερεστέραν πάσαν απόπειραν δικαίας διανομής της τουρκικής κληρονομίας. Τας δε δυσχερείας του έργου επαυξάνει, αδύνατον καθιστώσα οιονδήποτε συμβιβασμόν, οι παρά τοις λαοίς τούτοις επιφοίτησις της αρχής των εθνοτήτων. Καθ' ην ώραν οι πλείστοι των κατοίκων της χερσονήσου κηρύσσονται έτοιμοι να υποστώσι πάσαν καταστροφήν και εξόντωσιν μάλλον ή να υπομείνωσι τη στέρησιν του αλβανισμού, βουλγαρισμού ή ρουμανισμού αυτών, τα δε παρέχοντα το πολύτιμον τούτο προνόμιον γεωγραφικά όρια ουδαμού είνε ευχάρακτα και πολλαχού ουδέ καν ορατά, ουδέ λόγος δύναται να γίνη περί αδελφικής συμβιώσεως εθνών βλεπόντων καθ' ύπνους μεγάλην Βουλγαρίαν, αρχαίαν Σερβίαν, αλβανικόν κράτος, Ρουμανίαν μέχρι Πίνδου και Ελλάδα μέχρι του Αίμου, ήτοι την ανέφικτον ανάγκην ν' αλληλοσφαγώσιν, αφού δεν υπάρχει επί του χάρτου τόπος ικανός να συνυπάρξωσι τα όνειρα ταύτα».

Και αυτό επειδή, ενώ κάθε εθνότητα παρουσίαζε κατά τόπους συμπαγείς πληθυσμούς, στο σύνολο των υπό διεκδίκηση εδαφών, το τότε υπάρχον πολυεθνικό μωσαϊκό σήμαινε αναπόφευκτα πως: «προς διαλλαγήν των φυλών της ανατολής απαιτείται ή να λάβωσιν όσα εκάστη διεκδικεί, όπερ απολύτως ακατόρθωτον ή να παραιτηθώσι του ονείρου των, πεισθείσαι ότι αδύνατος είνε η πραγματοποίησις αυτού. Αλλά προς τοιούτον σωφρονισμόν και χρόνος απαιτείται μακρός και αγώνες πιθανώς αιματηροί...». Μόνη λύση: Η συνεργασία των λαών, αίτημα που μετουσιώθηκε τότε στο όραμα για μια Δημοκρατική Ανατολική Ομοσπονδία.³

Το ζήτημα της Βαλκανικής Ομοσπονδίας

«Το ζήτημα της ομοσπονδιακής οργάνωσης εμφανίστηκε εδώ (σημ: στα Βαλκάνια) παράλληλα με αυτό της εθνικής χειραφέτησης. Το κήρυγμα άλλωστε του Ρήγα Βελεστινλή για την εξέγερση όλων των λαών της Ανατολής εναντίον του οθωμανικού δεσποτισμού και τη συγκρότηση μιας ομοσπονδιακού τύπου Δημοκρατίας, αν και ανήκε στα τέλη του 18ου αιώνα, θεωρούνταν ακόμα (τον 19ο αιώνα) από πολλούς επίκαιρο.» ⁴

Το αίτημα για μια ομόσπονδη Βαλκανική υιοθετήθηκε από πολλά τμήματα της προοδευτικής διανόησης και των αστών δημοκρατών του 19ου αιώνα, τα οποία έβλεπαν στην ενότητα των λαών των Βαλκανίων το μόνο δρόμο για τον υπερκερασμό των «εθνικών διαφορών» (που προμήνυαν εθνικές συγκρούσεις), την ανεξαρτητοποίηση της περιοχής από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των Μεγάλων Δυνάμεων, και την ευημερία όλων των εθνοτήτων στα υπό διαμόρφωση έθνη - κράτη. Η δημοκρατική ομάδα των Πανά και Λυκιαρδόπουλου, για παράδειγμα, διακήρυττε πως «Συμμεριζόμεθα (την ιδέα της βαλκανικής ομοσπονδίας) πληρέστατα, καθ' όσον και ημείς φρονούμεν ότι το πολυθρύλητον ανατολικόν ζήτημα πρέπει να λυθεί ουχί υπό ταύτης ή εκείνης της (ευρωπαϊκής) Δύναμης, αλλ' υπ' αυτών τούτων των ενδιαφερομένων βαλκανικών λαών, εν πνεύματι ομονοίας και αδελφότητος των εργαζομένων.» ⁵

Ομολογουμένως το αίτημα για μια ομόσπονδη Βαλκανική αδυνάτισε προς τα τέλη του 19ου και αρχές του 20ού αιώνα. Σύμφωνα με τον Λ. Χασιώτη, οι «βασικές αιτίες για την εξέλιξη αυτή υπήρξαν: α) Η ουσιαστική υπαγωγή της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στις επιλογές των "προστάτιδων" Δυνάμεων, ιδιαίτερα της Μεγάλης Βρετανίας, κυρίως μετά το 1856, και β) η κυριαρχία στο ιδεολογικό τοπίο της Ελλάδας της "Μεγάλης Ιδέας".» ⁶ Ωστόσο, στη βόρεια Ελλάδα - και ιδιαίτερα στους κόλπους του αναπτυσσόμενου συνδικαλιστικού κινήματος - διατηρούνταν εν πολλοίς η πεποίθηση πως «η λύση του εθνικού προβλήματος των πολλαπλών εθνικών ομάδων των Βαλκανίων θα περνούσε μέσα από τον αγώνα για την κοινωνική απολύτρωση των λαών, στο πλαίσιο μιας ομοσπονδιακής πολυεθνικής Πολιτείας». Ακολούθως, η πρωτοπόρα συνδικαλιστική οργάνωση της Φεντερασιόν της Θεσσαλονίκης, αντικατοπτρίζοντας την πολυεθνική γεωγραφία της πόλης, υπήρξε πολυεθνική και στη σύνθεσή της, οργανωμένη σε ομοσπονδιακή βάση.⁷

Μακεδονία και εθνική ολοκλήρωση

Η επανάσταση του 1821 στο μακεδονικό χώρο περιορίστηκε κυρίως στη Χαλκιδική υπό την ηγεσία του Φιλικού Ε. Παππά και καταπνίγηκε πριν το πέρας του έτους. Στην εξέλιξη αυτή συνηγόρησαν πολλοί παράγοντες: Η ύπαρξη πολυάριθμου μωσαϊκού εθνοτήτων (και συμπαγής μουσουλμανικός πληθυσμός), ισχυρών τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων, καθώς και η απροθυμία των προκρίτων (που διατηρούσαν σημαντικά προνόμια) και της Εκκλησίας να στηρίξουν υλικά ή ηθικά τον Αγώνα.⁸

Στις 3 Φεβρουαρίου 1830 υπογράφηκε στη Διάσκεψη του Λονδίνου το πρωτόκολλο Ανεξαρτησίας της Ελλάδας. Απαντώντας στο πρώτο από τα 28 ερωτήματα που υπέβαλαν οι Μεγάλες Δυνάμεις στον Ι. Καποδίστρια ενάμιση περίπου χρόνο νωρίτερα (Οκτώβρης 1828) περί των γεωγραφικών / ιστορικών ορίων τού υπό σύσταση ελληνικού κράτους, ο τελευταίος απάντησε: «Εάν οδηγηθώμεν εκ της ιστορίας, εκ των σωζομένων εισέτι μνημείων της αρχαιότητος και εκ της γνώμης των περιηγητών και γεωγράφων, η έκτασις αυτής της χώρας θέλει έχει οροθετικήν γραμμήν προς άρκτον την αρχομένην από τας εκβολάς της Βοϊούσας, εκτεινομένην δε προς τα άνω διά του ποταμού αυτού μέχρι της πηγής του και διερχομένην διά τη σειράς των ορέων του Ζαγορίου και Μετζόβου και διά της του Ολύμπου μέχρι του κόλπου της Θεσσαλονίκης».⁹ Οι ελληνικές λοιπόν γεωγραφικές και ιστορικές διεκδικήσεις προσδιορίστηκαν αρχικά μέχρι το ύψος του Ολύμπου και του κόλπου της Θεσσαλονίκης.

Στα έτη που ακολούθησαν, το γνήσιο αίτημα των υπόδουλων Ελλήνων για απελευθέρωση διαστρεβλώθηκε από το περιεχόμενο που προσέδωσε σε αυτό ο αστικός εθνικισμός. Οι ζυμώσεις, οι ανταγωνισμοί και οι συγκρούσεις στο μακεδονικό χώρο οξύνθηκαν.

Τον Σεπτέμβρη του 1885 ξέσπασε κίνημα στην ανατολική Ρωμυλία με αίτημα την ένωση της επαρχίας με τη Βουλγαρία. Η κίνηση αυτή θορύβησε τους οπαδούς του μεγαλοϊδεατισμού στην Ελλάδα που οργάνωσαν συλλαλητήρια καταγγέλλοντάς την ως «ανθελληνική» (βλέπε για παράδειγμα ομιλία Γ. Καπετανάκη στην πλατεία Συντάγματος).

Ο Χ. Τρικούπης (πλέον στην αντιπολίτευση) δήλωσε σχετικά σε συνέντευξή του στην αγγλική εφημερίδα «Pal Mall Gazette»: «Η Ελλάς ενδιαφέρεται τετραχώς κατά την ενεστώσαν κρίσιν: Η πρώτη αυτής ασχολία πρέπει να είναι η περί του ελληνικού πληθυσμού της Ανατολικής Ρωμυλίας, όστις θα απορροφηθεί υπό των Βουλγάρων εάν οι Δυνάμεις αναγνωρίσωσι τη μετά της βουλγαρικής ηγεμονίας ένωσιν της Ρωμυλίας. Κατά δεύτερον λόγον η Ελλάς ενδιαφέρεται διά τη Μακεδονίαν, ήτις δύναται να διαιρεθεί εις τρία τμήματα: Τη μεσημβρινήν ήτις είναι και θα είναι ελληνική, οτιδήποτε και αν συμβεί, την κεντρικήν την περιλαμβάνουσαν ελληνικούς πληθυσμούς και την αρκτικήν τη μη οικούμενην υφ' Ελλήνων. Την Ελλάδα απασχολεί η Κεντρική Μακεδονία ης οι κάτοικοι αναγνωρίζουσι τον Πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως και ουχί τη βουλγαρικήν εξαρχίαν, αλλ' επειδή ενταύθα ο ελληνικός πληθυσμός δεν αποτελεί συναφή πληθυσμόν, είναι σχεδόν βέβαιον ότι, εάν η χώρα περιέλθει υπό τη σερβικήν κυριαρχίαν ή τη βουλγάρικην, οι κάτοικοι θα εκσλαβισθώσιν, ενώ εάν υπό την Ελλάδα θα εξελληνισθώσιν ολοσχερώς.» ¹⁰

Σε μια άλλη συνέντευξή του, δήλωσε επίσης σχετικά: «Ο Τούρκος εκλείπει και πολύ ταχέως. Οταν έλθει ο μέγας πόλεμος, ως αφεύκτως θα συμβεί μετά τρία, πέντε, οκτώ έτη, η Μακεδονία θα γίνει Ελληνική ή Βουλγάρικη κατά τον νικήσαντα. Αν τη λάβωσιν οι Βούλγαροι, δεν αμφιβάλλω ότι εντός ολίγων ετών θα είναι ικανοί να εκσλαβίσωσι τον πληθυσμόν μέχρι των Θεσσαλικών συνόρων. Αν ημείς τη λάβωμεν, θα τους κάμωμεν όλους Ελληνας μέχρι της Ανατολικής Ρωμυλίας.» ¹¹

Ενόψει μιας ενδεχόμενης στρατιωτικής επιχείρησης της Ελλάδας στη Μακεδονία (ως απάντηση στις κινήσεις της Βουλγαρίας), κινητοποιήθηκαν προληπτικά ο αγγλικός και ιταλικός στόλος προβαίνοντας σε «ειρηνικό αποκλεισμό» της χώρας. Τελικά, η ανατολική Ρωμυλία προσαρτήθηκε στη Βουλγαρία, τροφοδοτώντας τους μεγαλοϊδεατικούς σχεδιασμούς της ντόπιας άρχουσας τάξης και θέτοντάς τους παράλληλα σε τροχιά σύγκρουσης με τους αντίστοιχους ελληνικούς.

Η κινητικότητα στη Μακεδονία συνεχίστηκε το επόμενο διάστημα: Το φθινόπωρο του 1893 ιδρύθηκε η Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση» (ή Κομιτάτο των Σαντραλιστών), μέλος της οποίας «μπορούσε να γίνει κάθε κάτοικος της Ευρωπαϊκής Τουρκίας χωρίς καμιά διάκριση γλώσσας, εθνικότητας, θρησκείας και πολιτικοφυλετικών πεποιθήσεων», και που σκοπός της ήταν «η βελτίωση της πολιτικής και κοινωνικής θέσης των κατοίκων της Μακεδονίας», αλλά και η «απαλλοτρίωση των μεγάλων τσιφλικιών προς όφελος των ακτημόνων αγροτών και η Αυτονομία της Μακεδονίας». Στο πλαίσιο του βουλγαρικού μεγαλοϊδεατισμού σχηματίστηκε, δύο χρόνια μετά, η «Εξωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση» (Κομιτάτο των Βερχοβιστών), η οποία και προχώρησε σε δολοφονίες πολιτικών / εθνικών αντιπάλων («οι κομιτατζήδες που ανήκανε στο Κομιτάτο των βερχοβιστών έβγαζαν από τη μέση κάθε Ελληνα ή Τούρκο που δεν εκτελούσε τις εντολές τους»). Στο φόντο των παραπάνω εξελίξεων στην περιοχή, ιδρύθηκε το 1904 το ελληνικό «Μακεδονικό Κομιτάτο». Οι συγκρούσεις μεταξύ των αντάρτικων ομάδων γενικεύτηκαν ως το 1908 (μέχρι την Επανάσταση των Νεότουρκων), ενώ στην ίδια τη Βουλγαρία εντάθηκαν οι διώξεις ενάντια στο ελληνικό στοιχείο (1900-1906).¹²

Οι «λογαριασμοί» τέθηκαν επί τάπητος κατά τον πρώτο βαλκανικό πόλεμο (1912). Ωστόσο, τα αποτελέσματα αυτού, όχι μόνο δεν ικανοποίησαν τις επεκτατικές ορέξεις των αρχουσών τάξεων των εμπλεκόμενων κρατών, αλλά δημιούργησαν εκ νέου πρόσθετες επιδιώξεις και διεκδικήσεις. Ενας καινούριος «γύρος» αναδιανομής των εδαφών της καταρρέουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν αναπόφευκτος, με τους μέχρι πρόσφατα «συμμάχους» να μετατρέπονται «εν μία νυκτί» σε εχθρούς και αντίστροφα.

Με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου (28 Ιουλίου 1913) ολοκληρώθηκε η γεωγραφική ενσωμάτωση της Μακεδονίας (του ελληνικού τμήματος, όπως το ξέρουμε σήμερα) στην ελληνική επικράτεια. Βέβαια, στο πλαίσιο των παρασκηνιακών διαπραγματεύσεων για τη συμμετοχή των βαλκανικών χωρών στον πρώτο παγκόσμιο στο πλευρό του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστικού συνασπισμού, η κυβέρνηση Βενιζέλου δε φαίνεται να είχε ιδιαίτερους ενδοιασμούς να παραχωρήσει στη Βουλγαρία την περιοχή της Καβάλας - Δράμας - Σαριμπασάν, με αντάλλαγμα τη Δυτική Μικρά Ασία. ¹³

Η γεωγραφική προσάρτηση της Μακεδονίας συνοδεύτηκε από την εθνική - πληθυσμιακή ανασύνθεσή της σχεδόν 10 χρόνια αργότερα. Η Ανταλλαγή των Πληθυσμών και η εγκατάσταση των προσφύγων «έλυσε» ριζικά το ζήτημα της εθνικής ανομοιογένειας στη Βόρεια Ελλάδα. Η Εκθεση της Ελληνικής Επιτροπής για την Αποκατάσταση των Προσφύγων είναι αποκαλυπτική ως προς τη μεταβολή στην πληθυσμιακή σύνθεση της Μακεδονίας: Το 1912 οι Ελληνες αποτελούσαν μόλις το 42,6% του συνόλου, με τους μουσουλμάνους να έρχονται από κοντά δεύτεροι (39,4%) και τους Βούλγαρους να ακολουθούν (9,9%). Οι Ελληνες αποτελούσαν πλειοψηφία μόλις στις 11 από τις 25 επαρχίες - νομούς της περιοχής. Τους 300.000 και πλέον μουσουλμάνους «αντικατέστησαν» περίπου 638.000 πρόσφυγες (το 52,2% των προσφύγων που εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα). Μετά την Ανταλλαγή, οι Ελληνες αποτελούσαν πλέον το 88,8% του συνόλου των πληθυσμών της Μακεδονίας. ¹⁴ Βέβαια, εκκρεμούσε η ενσωμάτωση (κοινωνική, πολιτιστική, οικονομική) των ίδιων των προσφύγων στο ελληνικό κράτος, διαδικασία που θα αποδεικνυόταν τόσο δύσκολη όσο και μακρόχρονη (με μια μεγάλη μερίδα των γηγενών πληθυσμών να τους θεωρεί «ξένους», κλπ.).

Επίλογος

Γιατί έχει αξία σήμερα η εξέταση της ιστορικής πορείας του «Μακεδονικού»; Πρώτον, γιατί αποκαλύπτεται η σαθρότητα των επιχειρημάτων του αστικού εθνικισμού (περί «απευθείας απογόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου», κλπ.), ενώ ταυτόχρονα αναδεικνύονται οι καταστροφικές συνέπειες από τη διαχρονική καπήλευση και διαστρέβλωση των εννοιών «πατρίδα» και «πατριωτισμός». Πρόκειται για έναν «εθνικό μανδύα», που αποκρύπτει ή εξευμενίζει τα πραγματικά αίτια πίσω από τις «εθνικές» συγκρούσεις και ανταγωνισμούς στην περιοχή: Τις ιμπεριαλιστικές βλέψεις, σε συνδυασμό με τις επιμέρους επιδιώξεις των αστικών τάξεων των εμπλεκόμενων μερών στα Βαλκάνια.

Παράλληλα, ξεσκεπάζεται η υποκρισία του αστικού κοσμοπολιτισμού, που αντιπροτείνει δήθεν ως παράγοντα σταθερότητας την οικονομική διείσδυση και ηγεμονία του ελληνικού κεφαλαίου στην περιοχή. Διαχωρίζει, επίσης, τις «Μεγάλες Δυνάμεις» (ΗΠΑ και ΕΕ) σε καλές και κακές, λες και ο ιμπεριαλισμός μεσολάβησε ποτέ υπέρ οποιουδήποτε άλλου εκτός από τον εαυτό του. Οι διεργασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη στις μέρες μας ελλοχεύουν σοβαρούς κινδύνους για τους λαούς των Βαλκανίων. Η στάση του αντιιμπεριαλιστικού λαϊκού κινήματος σε όλες τις χώρες θα παίξει καταλυτικό ρόλο στην ευόδωση ή κατάργηση των σχεδιασμών αυτών.

1. Ζέβγος Γ. (1946) «Σύντομη μελέτη της νεοελληνικής ιστορίας. Β` μέρος» (Αθήνα: Τα Νέα Βιβλία Α.Ε.) σελ. 93.

2. ό.π. σελ. 133-134.

3. Οπως παρατίθεται στο Ζέβγος Γ. (1946) ό.π. σελ. 94-95.

4. Χασιώτης Λ. (2001) «Η Ανατολική Ομοσπονδία» (Αθήνα: Βάνιας) σελ. 17.

5. Παρατίθεται στο Ζέβγος Γ. (1946) ό.π. σελ. 95-96. Βλέπε επίσης Κιτρομιλίδης Π. (1998) «Ρήγας Βελεστινλής: Θεωρία και Πράξη» (Αθήνα: Βουλή των Ελλήνων).

6. Χασιώτης Λ. (2001) «Η Ανατολική Ομοσπονδία» (Αθήνα: Βάνιας) σελ. 18.

7. Μπεναρόγια Α. (1986) «Η πρώτη σταδιοδρομία του ελληνικού προλεταριάτου» (Αθήνα: Κομμούνα / Ιστορική Μνήμη) σελ. 9-10, 22.

8. Κορδάτος Γ. «Μεγάλη Ιστορία της Ελλάδας», τόμος 10, σελ. 261-270.

9. Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τόμος 2, σελ. 244.

10. Στο Κορδάτος Γ. «Μεγάλη Ιστορία της Ελλάδας», τόμος ΧΙΙ, σελ. 478-479.

11. «Μαγχεστριανός Φύλακας», 6 Ιουλίου 1889, ό.π. σελ. 499.

12. Κορδάτος Γ. «Μεγάλη Ιστορία της Ελλάδας», τόμος ΧΙΙΙ, σελ. 39-45.

13. Ο.π. σελ. 420 και 525.

14. Greek Refugee Settlement Commission (1926) «Greek Refugee Settlement» (Geneva: League of Nations).

Του
Αναστάση ΓΚΙΚΑ*
*Ο Αναστάσης Γκίκας είναι Δρ. Πολιτικών Επιστημών

Ο αντιασφαλιστικός δεκάλογος

Οι κυριότερες ανατροπές που περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση είναι οι εξής:

1. Μείωση των επικουρικών συντάξεων που ποσοστιαία φτάνει μέχρι και το 40%.

2. Αύξηση του εργάσιμου βίου κατά 5 χρόνια (πάει στα 55), για τις εργαζόμενες με ανήλικα παιδιά. Δηλαδή, ουσιαστικά καταργείται το δικαίωμα των μανάδων ανηλίκων να συνταξιοδοτούνται με μειωμένη σύνταξη.

3. Αύξηση από 50 σε 100 των ελάχιστων ενσήμων που χρειάζονται για την εξασφάλιση ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.

4. Αύξηση του ορίου ηλικίας από τα 58 στα 60, για όσους συμπληρώνουν 35 χρόνια εργασίας.

5. Αύξηση του ορίου ηλικίας από τα 55 στα 57, για όσους συμπληρώνουν 35 χρόνια εργασίας έχοντας εργαστεί στα ΒΑΕ τουλάχιστον 25 χρόνια.

6. Αύξηση της «ποινής», του ποσοστού μείωσης των συντάξεων ανά χρόνο, από 4,5% σε 6%, για όσους συνταξιοδοτούνται πρόωρα.

7. Αύξηση του ορίου ηλικίας και στις τρίτεκνες μητέρες από τα ειδικά ταμεία αφού εκτός από τα 20 χρόνια εργασίας πρέπει να έχουν συμπληρώσει και το 50ό έτος.

8. Για όσους συμπληρώνουν 37 χρόνια εργασίας και μέχρι σήμερα μπορούσαν να βγουν σε σύνταξη χωρίς όριο ηλικίας, επιβάλλεται πλέον και όριο ηλικίας, τα 58 χρόνια.

9. Παρακράτηση του 10% από τους λεγόμενους κοινωνικούς πόρους των Ταμείων, για τη δημιουργία Ταμείου Αλληλεγγύης των γενεών, που θα προσφέρεται μέσα από την «αξιοποίηση» (βλ. τζόγος) ως ένα καλό κομπόδεμα για το κεφάλαιο και θα καλύπτει τρύπες που ανοίγει η πολιτική που στηρίζει την εισφοροδιαφυγή και εισφοροαπαλλαγή.

10. Σαρωτικές συγχωνεύσεις και ενοποιήσεις με μείωση παροχών, ειδικά στους κλάδους Υγείας.

βασικές ανατροπές που εμπεριέχονται στο νομοσχέδιο, κωδικοποιημένες σε έξι βασικές ενότητες.

1. ΑΥΞΗΣΗ ΟΡΙΩΝ ΗΛΙΚΙΑΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ

Στο στόχαστρο μπαίνουν:

• Ολοι οι ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ - ΕΤΑΜ που μπήκαν στην παραγωγή μέχρι το 1992.
• Οι γυναίκες των Ταμείων Αυτοαπασχολουμένων.
• Οι ασφαλισμένοι των Ειδικών Ταμείων (πρώην ΔΕΚΟ και τράπεζες).
• Οι ασφαλισμένοι στα Ταμεία του Τύπου.
• Χειροτερεύει το καθεστώς συνταξιοδότησης στους ασφαλισμένους μετά το 1993 του ΙΚΑ - ΕΤΑΜ και των ειδικών Ταμείων, που ακόμα και με 10.500 ένσημα με το 55ο έτος της ηλικίας δε στοιχειοθετούν δικαίωμα σύνταξης.

Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά το δικαίωμα συνταξιοδότησης λόγω 35ετίας για τους μέχρι 31/12/1992 ασφαλισμένους επέρχονται οι εξής ανατροπές:

• Στο ΙΚΑ - ΕΤΑΜ, με 10.500 μέρες ασφάλισης (35ετία) από το 58ο έτος ηλικίας συνταξιοδότησης για άνδρες και γυναίκες έχουμε αύξηση στο 60ό έτος. Η αύξηση γίνεται με προσθήκη ενός εξαμήνου για κάθε έτος μετά το 2013.
• Στα ειδικά Ταμεία (τράπεζες - πρώην ΔΕΚΟ) από τη συμπλήρωση του 58ου έτους προβλέπεται αύξηση στο 60ό έτος με την προσθήκη ενός εξαμήνου για κάθε έτος από το 2013.
• Για τα Ταμεία Αυτοαπασχολουμένων - μετά και τις νέες ενοποιήσεις - αύξηση στις γυναίκες κατά δύο χρόνια, στο 60ό έτος από το 58ο με την προσθήκη ενός εξαμήνου για κάθε έτος από το 2013.
• Για τους ασφαλισμένους στο ΙΚΑ - ΕΤΑΜ με 10.500 μέρες ασφάλισης εκ των οποίων τα 7.500 ένσημα σε Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα, το όριο ηλικίας αυξάνεται από το 55ο έτος στο 57ο έτος για πλήρη σύνταξη και για μειωμένη από το 53ο στο 55ο έτος, με την προσθήκη ενός εξαμήνου για κάθε έτος με έναρξη της αύξησης το 2013. Για την τελευταία κατηγορία εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα που είναι σε Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα (ΒΑΕ), το μέτρο αυτό συνιστά χτύπημα στο καθεστώς των ΒΑΕ, πριν ακόμα γίνει ο αποχαρακτηρισμός του επαγγέλματος.
• Για τις γυναίκες ασφαλισμένες στο ΙΚΑ - ΕΤΑΜ με 10.000 μέρες ασφάλισης και δικαίωμα συνταξιοδότησης στο 57ο έτος επέρχεται αύξηση τριών χρόνων. Η συνταξιοδότηση θα γίνεται στο 60ό έτος, με προσθήκη ενός εξαμήνου για κάθε έτος από το 2013.
• Για την 37ετία (11.100 μέρες ασφάλισης) χωρίς όριο ηλικίας τίθεται όριο ηλικίας το 58ο έτος αρχής γενομένης από το 2013.
• Παράλληλα, επεκτείνεται η «εθελούσια» παράταση του εργάσιμου βίου μέχρι τα 68 χρόνια (από 67 που ίσχυε με το νόμο Ρέππα), με αύξηση της σύνταξης κατά 3,3% ανά έτος, για τους μετά το 1993 ασφαλισμένους με 35 χρόνια ασφάλισης σε όλα τα Ταμεία. Για τους πριν το 1993 ασφαλισμένους του ΙΚΑ - ΕΤΑΜ που συνταξιοδοτούνται στα 60 έτη με 35 χρόνια διαρκούς εργασίας, προβλέπεται αύξηση μέχρι και 3 χρόνια («εθελούσια» παράταση) με αύξηση της σύνταξης κατά 3,3% ανά έτος.

2. ΧΤΥΠΗΜΑ ΣΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ - ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ

Με το νομοσχέδιο:

• Αυξάνονται τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης για τις μητέρες με ανήλικο παιδί ασφαλισμένες στο ΙΚΑ, καταργείται σταδιακά το μειωμένο όριο ηλικίας στο 50ό έτος.
• Για τις ασφαλισμένες με ανήλικο σε Ταμεία Αυτοαπασχολούμενων, ειδικά Ταμεία και σε Ταμεία Τύπου, αυξάνεται το όριο ηλικίας από το 50ό στο 55ο έτος.
• Για τις μετά το 1993 ασφαλισμένες μητέρες οι οποίες έχουν 3-5 παιδιά το κατώτερο όριο και σε αυτές καθορίζεται στο 55ο έτος.

Αναλυτικά, για τις μητέρες με ανήλικα, επέρχονται οι εξής ανατροπές:

• Για το ΙΚΑ - ΕΤΑΜ, οι μητέρες με ανήλικο οι οποίες είχαν τη δυνατότητα να συνταξιοδοτούνται με μειωμένη σύνταξη στο 50ό έτος της ηλικίας τους με 5.500 ημέρες ασφάλισης, χάνουν αυτή τη δυνατότητα. Από το 2010 προστίθεται ένα επιπλέον έτος για κάθε χρόνο και μέχρι τη συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας τους.
• Στα Ειδικά Ταμεία μισθωτών, ενώ είχαν δυνατότητα συνταξιοδότησης με 25 έτη ασφάλισης (7.500 ένσημα) στο 50ό έτος, αυξάνεται σταδιακά μέχρι το 55ο έτος. Η αύξηση αρχίζει το 2013 με την προσθήκη ενός χρόνου για κάθε έτος.
• Στο ΤΣΠΕΑΘ (δημοσιογράφων) αντί για 15 χρόνια ασφάλισης και το 50ό έτος ηλικίας επιβάλλεται αύξηση του συντάξιμου χρόνου στα 20 χρόνια. Η αύξηση γίνεται από το 2013. Ταυτόχρονα, επέρχεται αύξηση (διπλή δηλαδή) και στο όριο ηλικίας, αφού πρέπει να συμπληρώνεται το 55ο έτος.
• Στο ΤΣΕΥΠ Αθήνας από τα 20 έτη ασφάλισης και το 50ό έτος, το όριο ηλικίας αυξάνεται στο 55ο έτος (από το 2013), που αποτελεί και το γενικό όριο πλέον όλων των Ταμείων του κλάδου. Το ίδιο θεσπίζεται και για το ΤΣΕΥΠ Θεσσαλονίκης.
• Για το ΤΑΙΣΥΤ παραμένει το ισχύον καθεστώς (20 έτη ασφάλισης και 55ο έτος).
• Για το ΤΑΤΤΑ καταργείται το δικαίωμα στη μειωμένη σύνταξη στο 50ό έτος της ηλικίας με 5.500 ημέρες ασφάλισης, με την προσθήκη ενός έτους από το 2010 και μέχρι το 55ο. Ταυτόχρονα, αυξάνεται ο συντάξιμος χρόνος κατά 150 ημέρες ασφάλισης και μέχρι τη συμπλήρωση 6.000 ημερών ασφάλισης.
• Στα Ταμεία αυτοαπασχολούμενων και ειδικότερα στο Ταμείο Νομικών και ΤΑΝΠΥ, που οι μητέρες με ανήλικο μπορούν να συνταξιοδοτηθούν στο 50ό έτος επέρχεται σταδιακή αύξηση στο 55ο έτος με την προσθήκη ενός έτους από το 2013.
• Στα Ειδικά Ταμεία Μισθωτών για τις τρίτεκνες μητέρες, από τα 20 έτη ασφάλισης χωρίς όριο ηλικίας επιβάλλεται παράλληλα και όριο, το 50ό έτος, από το 2013 αλλά ανεξάρτητα από την ανηλικότητα των παιδιών, ενώ το δικαίωμα αυτό το διατηρούν και οι πατέρες χήροι ή διαζευγμένοι εφόσον έχουν την επιμέλεια των ανήλικων ή ανίκανων παιδιών.
• Μετά απ' αυτά, η αύξηση κατά 6 μήνες της άδειας μητρότητας και η αύξηση κατά ένα έτος του πλασματικού χρόνου για τις εργαζόμενες μητέρες, μόνο πρόκληση και κοροϊδία μπορούν να χαρακτηριστούν.

3. ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ - «ΠΡΟΩΡΕΣ»

Σύμφωνα με το σχέδιο νόμου:

• Καμία επικουρική σύνταξη με 35 έτη ασφάλισης και 10.500 ημέρες εργασίας δεν μπορεί να υπερβαίνει το 20% των συντάξιμων αποδοχών.
• Η μείωση θα αρχίσει το 2013 και εντός μιας οχταετίας θα πρέπει να φτάσει στο 20% με ισόποσες ετήσιες μειώσεις. Σε ορισμένα Ταμεία, η μείωση της σύνταξης θα ξεπεράσει το 40% (π.χ. ΤΑΔΚΥ - μείωση 37%, ΤΕΑΠΟΚΑ - μείωση 43%).
• Η «ποινή» για κάθε έτος πρόωρης αποχώρησης από την εργασία, αφού έχει θεμελιωθεί δικαίωμα και υπάρχουν οι ηλικιακές προϋποθέσεις, αυξάνεται από το 4,5% στο 6% για κάθε έτος επί του ποσού της σύνταξης. Στην πενταετία, η μείωση στις πρόωρες συντάξεις θα ανέρχεται στο 30%, γεγονός που επί της ουσίας καθιστά απαγορευτική τη συνταξιοδότηση πριν τα τυπικά όρια.
• Η ποινή για κάθε «πρόωρη» αποχώρηση, που φτάνει στο 30% της σύνταξης, αρχίζει από την 1/1/2009. Η διάταξη αυτή επί της ουσίας ακυρώνει και το δικαίωμα των μητέρων με ανήλικο παιδί να φύγουν χωρίς επιπτώσεις με μειωμένη σύνταξη πριν το 2013, αφού για κάθε χρόνο «πρόωρης» συνταξιοδότησης θα επιβαρύνονται με μείωση 6% στη σύνταξή τους.

4. ΑΥΞΗΣΗ ΟΡΙΟΥ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΕΝΣΗΜΩΝ ΓΙΑ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ

Το νομοσχέδιο προβλέπει:

• Για να έχει κάποιος κάλυψη στην Υγεία πρέπει να έχει στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ τουλάχιστον 100 ένσημα, από 50 που είναι σήμερα.
• Για τους οικοδόμους τα ένσημα ασφάλισης αυξάνονται από 40 σε 80.
• Για τις παροχές σε χρήμα θα απαιτούνται 120 ημερομίσθια, από 100 που είναι σήμερα, και για τους οικοδόμους 100 ένσημα, από 80 που ισχύει σήμερα.
• Η ανατροπή αυτή αρχίζει να εφαρμόζεται από την 1/1/2009 και είναι σίγουρο ότι θα έχει σαν αποτέλεσμα να αφήσει χωρίς ιατροφαρμακευτική κάλυψη εκατοντάδες χιλιάδες ασφαλισμένους στο ΙΚΑ και τις οικογένειές τους.

5. ΕΝΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΑΜΕΙΩΝ

Η ενοποίηση των Ταμείων προβλέπει τη σύμπτυξη των 133 υπαρχόντων φορέων ασφάλισης σε 5 Κύριας, 6 Επικουρικής και 2 Πρόνοιας. Συγκεκριμένα:

Φορείς κύριας ασφάλισης

• ΙΚΑ - ΕΤΑΜ
• ΟΑΕΕ
• Ενιαίο Ταμείο Ανεξάρτητα Απασχολουμένων (ΕΤΑΑ - νέος φορέας)
• Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Προσωπικού Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (ΕΤΑΠ - ΜΜΕ, νέος φορέας)
• ΟΓΑ

Φορείς επικουρικής ασφάλισης

• Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Μισθωτών (ΕΤΕΑΜ)
• Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Ιδιωτικού Τομέα (ΤΕΑΙΤ, νέος φορέας)
• Ταμείο Ασφάλισης Υπαλλήλων Τραπεζών και Επιχειρήσεων Κοινής Ωφέλειας (ΤΑΥΤΕΚΩ, νέος φορέας)
• Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΕΑΔΥ)
• Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης και Πρόνοιας Απασχολουμένων στα Σώματα Ασφαλείας (ΤΕΑΠΑΣΑ, νέος φορέας)
• Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Τραπεζοϋπαλλήλων (ΕΤΑΤ)

Φορείς Πρόνοιας

• Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΠΔΥ)
• Ταμείο Πρόνοιας Ιδιωτικού Τομέα (ΤΑΠΙΤ, νέος φορέας)

Φορείς Υγείας

• Οργανισμός Περίθαλψης Ασφαλισμένων Δημοσίου (ΟΠΑΔ)

Μετά την ένταξη στο ΙΚΑ, μόνο οι μέχρι τώρα ασφαλισμένοι στα επιμέρους Ταμεία διατηρούν τα ισχύοντα δικαιώματα, αν και αυτά ακόμα σε πολλές περιπτώσεις, μακροπρόθεσμα ή βραχυπρόθεσμα, θα τεθούν υπό αμφισβήτηση. Για όσους ασφαλιστούν μετά την ένταξη των φορέων στο ΙΚΑ, θα ισχύει η νομοθεσία του τελευταίου. Από την 1/1/2013, κάθε 3 χρόνια και για μια 10ετία, ξεκινάει η εξίσωση των εισφορών εργαζομένων και εργοδοτών με τις αντίστοιχες του ΙΚΑ.

Οι ξενοδοχοϋπάλληλοι θα είναι οι πρώτοι που θα δουν τις παροχές σε είδος να μειώνονται με την ένταξή τους στο ΙΚΑ, καθώς αυτές θα εξισωθούν με των άλλων ασφαλισμένων στο Ταμείο. Πέραν όλων των άλλων, η «ενοποίηση» εξυπηρετεί και τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης για την ενθυλάκωση πόρων από τα λεγόμενα «υγιή» Ταμεία για να καλυφθούν ελλείμματα άλλων, αλλά και με την πρόθεση, μέσα από αυτή τη σαλαμοποίηση, να προβεί σε πετσόκομμα παροχών.

6. ΝΕΟ ΚΟΜΠΟΔΕΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Το νομοσχέδιο προβλέπει και τη σύσταση του λεγόμενου «Ασφαλιστικού Κεφαλαίου Αλληλεγγύης των Γενεών», το οποίο θα σημάνει την παραπέρα αφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων και την πριμοδότηση του κεφαλαίου με ένα ακόμα γερό κομπόδεμα προς αξιοποίηση. Το Ασφαλιστικό Κεφάλαιο προορίζεται δήθεν να χρηματοδοτήσει το σύστημα από το 2019 και η χρηματοδότησή του θα γίνεται από:

• Την παρακράτηση του 10% των λεγόμενων «κοινωνικών πόρων».
• Την παρακράτηση του 4% από τον ΦΠΑ.
• Το 10% από την ιδιωτικοποίηση των πρώην ΔΕΚΟ.