Το να συγκρουστούμε, να ανατρέψουμε το υπάρχονκαθώς και να χτίσουμε την αρχή της διαδρομής τουκαινούριου είναι σίγουρα το ζητούμενο τουεπαναστατικού προτάγματος. Αυτή όμως η σύγκρουση δε μπορεί να επιτευχθεί αν δε μπορούμε να διαυγάσουμε αυτό που κάπως αδέξια ονομάζουμε πραγματικότητα. Όχι φυσικά με εξαντλητικό και απόλυτο τρόπο -άλλωστε η ιδέα της απόλυτης κατοχής της αλήθειας ως επαναστατικής προϋπόθεσης ανήκει στο φασισμόκαι το σταλινισμό-αλλά φωτίζοντας διαδοχικές όψεις του υπάρχοντος, συμπεριλαμβανομένων των εαυτώνμας, με μια διαλεκτική που θα συνδέει αλλά δεθα παγιώνει. Εντοπίζοντας τις αυταπάτες καθώς και τους λόγους που τις γεννούν. Διαλύοντας τις σημασιοδοτήσεις της κυρίαρχης ιδεολογίας πάνωστις ανθρώπινες δραστηριότητες.Αυτό όμως είναι ένα πρόταγμα χωρίς πέρας, πρόταγμα που απαιτεί να μπορούμε να φανταστούμε κάτι άλλο από αυτό που υπάρχειγια να μπορούμε να θέλουμε κάτι άλλο και συγχρόνως να θέλουμε άλλο πράγμα από αυτό που υπάρχει για να ελευθερώσουμε τη φαντασία μας.
TRiSTERO … για την κοινωνική και ατομική αυτονομία
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου