"Η ιδέα ότι τόσο γρήγορες αλλαγές στο κλίμα - από μέτριο σε παγετώδες ή το αντίθετο σε μόνο μία δεκαετία ή δύο- μοιάζει αντίθετο στις προβλέψεις. Αλλά δεν υπάρχει σχεδόν καμιά αμφιβολία ότι έχει συμβεί στο παρελθόν.
Δύο τέτοια γεγονότα έχουν μελετηθεί ιδιαίτερα.
Η πρώτη συνέβη στην αρχή και στο τέλος της "Younger Dryas". Πριν από 11,600 χρόνια περίπου (γύρω στο 9,600 πΧ) έγινε μια ξαφνική πτώση στην θερμοκρασία, και 1000 χρόνια (8,600 πΧ) αργότερα η θερμοκρασία ανέβηκε το ίδιο ξαφνικά.
Η διαφορά στις μέσες θερμοκρασίες ήταν στο ύψος των 14ων βαθμών στην κλίμακα Φαρενάιτ, μέσα σε ελάχιστες δεκαετίες (η πτώση έγινε μέσα σε 5 χρόνια όπως έχουν υπολογήσει).
Μετά, πριν από 8,500 χρόνια (το 6,500 πΧ περίπου) έγινε άλλη μία ξαφνική αλλαγή, μία ακόμα μείωση της θερμοκρασίας. Αυτή έχει μελετηθεί ιδιαίτερα και ονομάζεται "The 8ka Event". Οι μελέτες έδειξαν χωρίς καμιά αμφιβολία ότι αυτή η μείωση της θερμοκρασίας ήταν παγκόσμια και όχι τοπική. Εδώ η θερμοκρασία έπεσε 11o F.
H μελέτη όλων των στοιχείων (από τους πάγους, τα δέντρα, τις λίμνες τους ωκεανούς, και τα απολιθώματα) φανέρωσε και άλλες δύο περίοδους ξαφνικής κλιματολογικής αλλαγής.
Η μία έγινε πριν από 5,500 - 5,800 χρόνια (δηλ από το 3,800 μέχρι το 3,500 πΧ) και η άλλη πριν από 4,000-4,800 χρόνια (δηλ το 2,800 μέχρι το 2000 πΧ). Κατά την διάρκεια και των δύο περιόδων το κλίμα στους τροπικούς έγινε ξηρότερο, στην Μεσόγειο πιό κρύο και ξηρότερο, στα βόρεια γεωγραφικά πλάτη έγινε πιό κρύο και στα μεσαία γεωγραφικά πλάτη πιό κρύο και πιό υγρό.
Η ξαφνική αλλαγή χρειάζεται "μία σκανδάλη", κάτι που θα βάλει αυτόν τον μηχανισμό σε ενέργεια ή έναν "ενισχυτή" που θα βοηθήσει αυτή την ενέργεια να επιδράσει πάνω σε μία μεγάλη περιοχή, και μία πηγή "επιμονής" (διάρκειας). Φαίνεται ότι αρκετές τέτοιες "σκανδάλες" έχουν αναγνωριστεί, για παράδειγμα, η συσσώρευση διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, όπως συμβαίνει και σήμερα."
http://www.spacedaily.com/news/climate-04k.html
Περισσότερες πληροφορίες από διάφορες χρονικές περιόδους.
Η περίοδος "Younger Dryas" είναι πιθανόν μία περίοδος ανθρώπινης εξάλειψης, ειδικά στην Ευρώπη. Σημαδεύει το τέλος της Παλαιότερης Παλαιολιθικής Εποχής (Cro-Magnon/Magdalenian culture). Είναι πολύ πιθανόν ότι ένα μεγάλο μέρος της Ευρώπης ερημόθηκε αυτή την περίοδο,
με τους ανθρώπους ακόμα να επιζούν πρωταρχικά στις παραθαλλάσιες περιοχές, όπου ο ωκεανός μετρίαζε το ψύχος.
Αυτή η αλλαγή πάλι("The 8ka Event") , χτύπησε σκληρά τον πληθυσμό της Ευρώπης αφήνοντας ένα κενό στο οποίο ήρθαν νέοι λαοί, όταν το κλίμα έγινε πάλι ζεστό. Αυτός ο νέος πληθυσμός ήταν πρωτο-Ινδοευρωπαίοι, και πιθανόν έφεραν στην Ευρώπη την αρχή της Νεολιθικής εποχής, την καλλιέργεια της γης και την κουλτούρα που είχαν αναπτύξει και αφήσει στην Μέση Ανατολή εξαιτίας του άσχημου κλίματος.
Η αλλαγή του κλίματος όμως συνέβαλε και στην ανάπτυξη των πολιτισμών.
"Ο Δρ. Weiss παρατηρεί ότι η ανάπτυξη της γεωργίας συμπίπτει με την δεύτερη ψυχρή, ξηρή περίοδο του 6,200 πΧ. Η ανάλυση των βροχοπτώσεων στην περιοχή της επάνω Μεσοποταμίας δείχνει ότι είχαν περιοριστεί κάτω από το επίπεδο που χρειαζόνταν για μια πιό ασφαλή γεωργία. Ετσι οι γεωργοί θα αναγκάστηκαν να κατέβουν χαμηλότερα από την περιοχή για να βρουν καλύτερη τύχη. Γι αυτόν τον λόγο πιστεύει ότι άρχισε και η εκμετάλλευση των νερών των δύο ποταμών, του Τίγρη και του Εφράτη."
http://www.economist.com/science/displayStory.cfm?story_id=2299998
Γύρω στο 2,000 πΧ οι αρχαίοι Αιγύπτιοι κατέγραψαν πολλές δριμύτατες
ξηρασίες που κράτησαν 50 ή και περισσότερα χρόνια, ως αποτέλεσμα της ψύχρανσης του κλίματος. Η αλλαγή του κλίματος έφερε και άλλες αλλαγές.
Για παράδειγμα, μία εισβολή λαών από την Ανατολή, οι οποίοι -χωρίς αμφιβολία- έφυγαν από τον τόπο τους λόγω της ξηρασίας, επέφερε την πτώση και του Παλαιού και του Μεσαίου Βασιλείου της Αιγύπτου.
Μετά την περίοδο του ψύχους από το 3000-2,500 πΧ, το κλίμα κατά την μεγαλύτερη διάρκεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ήταν πιό ζεστό, τουλάχιστον στην Ευρώπη. Οι Ιταλοί μπορούσαν να καλλιεργήσουν αμπέλια και ελιές σε πιό βόρειες περιοχές από τους προηγούμενους αιώνες.
Από το 150 πΧ μέχρι και το 300 μΧ, τα καραβάνια ταξείδευαν στον Δρόμο του Μεταξιού κάνοντας εμπόριο με την Ασία.
Αλλά καθώς το κλίμα άλλαζε πάλι σε πιό ψυχρό και ξηρό, το εμπόριο αυτό αναγκαστικά σταμάτησε.
Συμπτωματικά, με την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, το κλίμα χειροτέρευε. Οπως παρατηρεί ο Lamb, μερικοί ιστορικοί αιτολογούν την εισβολή των βαρβαρικών φυλών από την κεντρική Ασία στην ξηρασία που είχε πέσει στα δικά τους μέρη.
Στην Ευρώπη, η περίοδος των "Dark Ages" έληξε με την καλυτέρευση του κλίματος, γύρω στο 1000 μΧ. Ομως, από το 1200 μπήκε σε μία νέα περίοδο χαμηλών θερμοκρασιών που απλώθηκε μέχρι την νότια Ευρώπη γύρω στο 1300 πΧ. και συνεχίστηκε γιά άλλους τρεις αιώνες. Ο καιρός συνέχεια χειροτέρευε.
Μεγάλες καταιγίδες ερείπωσαν την Ευρώπη. Το 1421, 1446, και 1570 οι θύελλες σκότωσαν πάνω από 100,000 ανθρώπους ως αποτέλεσμα των πλημμυρών των ακτών της Βόρειας Θάλασσας. Η θνησιμότητα κατά τον 16ο αιώνα έφτασε τον αριθμό των 400,000 ψυχών. Οι χειμώνες του 1407–1408 και 1422–1423 ήταν τόσο ψυχροί που η Βαλτική Θάλασσα πάγωσε, επιτρέποντας την διάβαση της θάλασσας ακόμα και σε λύκους που πέρασαν από την Νορβηγία στην Δανία. Οι αρρώστιες, ειδικά αλλά όχι μόνο η Πανούκλα (Black Death), ξεκλήρισαν την Ευρώπη. Οι φάρμες, τα χωριά και ολόκληρες περιοχές εγκαταλήφθηκαν και ερημώθηκαν.
Η ψυχρή περίοδος έγινε πιό έντονη κατά την "Μικρή Παγετώδη Εποχή" του 16ου και του 17ου αιώνα, κατά την διάρκεια της οποίας η οικονομική και η πολιτιστική ανάπτυξη των προηγούμενων ζεστών χρόνων (1500-1550)συγκρατήθηκε για λίγο. Η Γροιλανδία εγκαταλείφθηκε, η Ιρλανδία είχε πτώση, η Σκοτία υπέφερε. Περιοδικά η πείνα οδήγησε σε πάρα πολλούς θανάτους σε όλη την Ευρωπαϊκή ήπειρο."
http://www.carleton.ca/~tpatters/teaching/climatechange/wcr1/climatehistory.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου