Τι διαφορά με το κείμενο του Μάνου, ο οποίος ήταν συγκεκριμένος' ο ΓΑΠ, όμως, περισσότερο ρητορεύει παρά προτείνει συγκεκριμένες και εφικτές λύσεις. Αμάν πια! Ας αφήσουμε τα φουσκωμένα λόγια, κι ας δούμε τι πρέπει να κάνουμε. Τι κρίμα...
Δεν είναι κρίμα! Μιζέρια είναι.... Να λέμε λίγα και στεγνά, πάντα μετρίως μέτρια και πάντα μετρημένα! Να ακούμε και εκείνο το καλό παιδί, βρε, τον Νίκο Πορτοκάλογλου να μερακλώνουμε. Και τον άλλον, το παιδί-Μάλαμα να ακονίζουμε ξυραφάκια...
Οταν ο Πολιτισμός, οι Νέες Τεχνολογίες, η νέα κουλτούρα, το Ανοιχτό, γίνονται θέματα -όχι συζήτησης, αλλά έστω και θέματα σε μια ατζέντα- μόνο "κρίμα" δεν μπορεί να επι κανείς!
Είναι φανερό οτι διαρκώς ΜΟΝΟ αυτό σου έρχεται στο μυαλό. Κι εγώ, κάποτε στην Αμερική, είχα πάρει με 150 δολάρια μια TRANSAM που πήγαινε μόνο με την όπισθεν. Παιδαριωδίες της ηλικίας! Για να λέω ότι έχω αμαξάρα! Μου θύμισες επίσης τον φοβερό-down-to-earth Κούβελα με τα περι ποιητών-λαπάδων! Μια χαρά πας! Μόνο που πας με την όπισθεν και θα στραβολαιμιάσεις!
Εν πάση περιπτώσει, οι διαφωνίες είναι καλό να υπάρχουν.
Ωστόσο, θεωρώ ότι εγώ μιλάω πάντοτε επί της ουσίας και δεν χρησιμοποιώ όπως κάνεις, επίτρεψέ μου να σου πω, εσύ, "επιχειρήματα" ("Μια χαρά πας! Μόνο που πας με την όπισθεν και θα στραβολαιμιάσεις!") ad hominem...
«Να δημιουργούμε μια νέα κουλτούρα δεν σημαίνει μονάχα να πραγματοποιούμε ατομικές πρωτότυπες ανακαλύψεις, σημαίνει ακόμη ακριβώς να διαδίδουμε κριτικά ήδη ανακαλυμμένες αλήθειες, να τις κοινωνικοποιούμε, όπως θα λέγαμε, και συνεπώς να τις καθιστούμε βάση για πράξεις ζωτικές, στοιχείο συντονισμού και στοιχείο διανοητικής και ηθικής τάξης» Α. Γκράμσι
6 σχόλια:
Τι διαφορά με το κείμενο του Μάνου, ο οποίος ήταν συγκεκριμένος' ο ΓΑΠ, όμως, περισσότερο ρητορεύει παρά προτείνει συγκεκριμένες και εφικτές λύσεις. Αμάν πια! Ας αφήσουμε τα φουσκωμένα λόγια, κι ας δούμε τι πρέπει να κάνουμε. Τι κρίμα...
Δεν είναι κρίμα! Μιζέρια είναι....
Να λέμε λίγα και στεγνά, πάντα μετρίως μέτρια και πάντα μετρημένα! Να ακούμε και εκείνο το καλό παιδί, βρε, τον Νίκο Πορτοκάλογλου να μερακλώνουμε. Και τον άλλον, το παιδί-Μάλαμα να ακονίζουμε ξυραφάκια...
Οταν ο Πολιτισμός, οι Νέες Τεχνολογίες, η νέα κουλτούρα, το Ανοιχτό, γίνονται θέματα -όχι συζήτησης, αλλά έστω και θέματα σε μια ατζέντα- μόνο "κρίμα" δεν μπορεί να επι κανείς!
Καλώστους κι ας άργησαν, λες!
Να με συμπαθάς, αλλά πιο πολύ μούρχεται στο μυαλό το "τα λόγια τα κούφια τα μεγάλα"...
Είναι φανερό οτι διαρκώς ΜΟΝΟ αυτό σου έρχεται στο μυαλό.
Κι εγώ, κάποτε στην Αμερική, είχα πάρει με 150 δολάρια μια TRANSAM που πήγαινε μόνο με την όπισθεν. Παιδαριωδίες της ηλικίας! Για να λέω ότι έχω αμαξάρα!
Μου θύμισες επίσης τον φοβερό-down-to-earth Κούβελα με τα περι ποιητών-λαπάδων!
Μια χαρά πας! Μόνο που πας με την όπισθεν και θα στραβολαιμιάσεις!
Εν πάση περιπτώσει, οι διαφωνίες είναι καλό να υπάρχουν.
Ωστόσο, θεωρώ ότι εγώ μιλάω πάντοτε επί της ουσίας και δεν χρησιμοποιώ όπως κάνεις, επίτρεψέ μου να σου πω, εσύ, "επιχειρήματα" ("Μια χαρά πας! Μόνο που πας με την όπισθεν και θα στραβολαιμιάσεις!") ad hominem...
Δεν ξέρω... Διαβάσατε εδώ κάτι που δεν το είχατε ξανακούσει; Εκτός από την πράσινη ανταγωνιστικότητα, θέλω να πω. Εγώ όχι. Όσοι ενδιαφέρεστε να πάτε και παραπέρα τις γνώσεις σας, ιδού ο σύνδεσμος για να δείτε όλη την είδηση από το in.gr. Γιατί είπε κι άλλα, ο Πρόεδρος. Είπε.
Εγώ τρέχω στο ψυγείο να βρω κάτι αεριούχο να πιω..
Δημοσίευση σχολίου