Εμάς πάλι, όχι!

Και σε μας φαίνεται περίεργο

"Μας φάνηκε λίγο περίεργο που η κ. Αθηνά από την Κρήτη ξόδεψε 550 ευρώ στο Ταραντούλα Ταττού Στούντιο στην Πάτρα" λέει η διαφήμιση της "Υπηρεσίας Έγκαιρης Ειδοποίησης σε περίπτωση Απάτης" της Σίτιμπανκ που δημοσιεύεται στον κυριακάτικο Τύπο. Η εν λόγω υπηρεσία, όπως διαβάζουμε στο σάιτ της Σίτιμπανκ, "εισάγει στο σύστημα ελέγχου κάποιες ευέλικτες και δυναμικές παραμέτρους, οι οποίες ενεργοποιούνται άμεσα με σκοπό τη δημιουργία 'προειδοποιήσεων' (alerts). Οι 'προειδοποιήσεις' αυτές, ουσιαστικά, υποδεικνύουν συναλλαγές οι οποίες διαφέρουν κατά πολύ από την προηγούμενη αγοραστική συμπεριφορά του κατόχου, γεγονός που τις καθιστά ασυνήθιστες. Ενδεικτικά παραδείγματα τέτοιων συναλλαγών είναι, ενδεχομένως, συναλλαγές που η αξία τους υπερβαίνει κατά πολύ τη μέση αξία συνηθισμένων συναλλαγών που πραγματοποιεί ο πελάτης, επαναλαμβανόμενες συναλλαγές εξωτερικού κ.λπ.". Τι σημαίνει αυτό σε απλά ελληνικά: Η τράπεζα συλλέγει και επεξεργάζεται τα προσωπικού χαρακτήρα δεδομένα των πελατών της (καταναλωτική συμπεριφορά), σε συνδυασμό με άλλα προσωπικά δεδομένα, πιθανόν και αυτά που θεωρούνται ευαίσθητα (το γενικό προφίλ) και μετά τους τα ξαναπουλάει ως "υπηρεσία". Η πρακτική αυτή προβάλλεται ως μέτρο αντιμετώπισης των απατών με πιστωτικές κάρτες, που είναι ένα υπαρκτό και πολυσχιδές πρόβλημα παγκοσμίως. Πέρυσι, η Μάικροσοφτ, σε ολοσέλιδη διαφήμισή της, η οποία κοσμείτο με τα δακτυλικά αποτυπώματα του "κ. Τάκη", ο οποίος -καθ' όλα φιλήσυχος και νομοταγής πολίτης κατά τα άλλα- είχε εντοπισθεί να χρησιμοποιεί, όπως ο περισσότερος κόσμος, πειρατικό λογισμικό και, όπως υπονοούσε η διαφήμιση, συνελήφθη. Πού ξέρει η Μάικροσοφτ αν είναι πειρατικό το λογισμικό που έχει ο καθένας στον προσωπικό του υπολογιστή; Απλούστατα παρακολουθεί, κάτι το οποίο, στην Ελλάδα τουλάχιστον, είναι παράνομο και δεν γίνεται και δεκτό ενώπιον των δικαστηρίων. Από το δεύτερο εξάμηνο του 2005 μάλιστα η Μάικροσοφτ ανακοίνωσε ότι θα ελέγχει τη "νομιμότητα" του λογισμικού της κατά την εγκατάσταση πακέτων αναβάθμισης (upgrades, service packs κ.λπ.). Ο έλεγχος της ζωής μας από τις μεγάλες εταιρείες είναι πλέον θεσμοθετημένος και προβάλλεται μάλιστα και ως ρεκλάμα, υποτίθεται για το καλό μας. Μας παρακολουθούν μήπως μας κλέψουν την κάρτα, μήπως το προφίλ μας θυμίζει "τρομοκράτη", μήπως στον υπολογιστή μας δεν έχουμε πληρώσει τα δέοντα στον πλουσιότερο άνθρωπο του κόσμου. Προσωπικές λύσεις δεν υπάρχουν, ει μη μόνον εάν επιλέξει κανείς τον ηλεκτρονικό αναχωρητισμό και πάψει να χρησιμοποιεί κάρτες, κινητά και υπολογιστές. Συλλογικές λύσεις υπάρχουν. Η νίκη των Ευρωπαίων χρηστών υπολογιστών ενάντια στις πατέντες λογισμικού που προσπαθούν να κατοχυρώσουν οι μεγάλες εταιρείες λογισμικού δείχνει τον δρόμο.

Γ. ΚΥΡΙΤΣΗΣ

Αυγή