Το ΟΧΙ των Γάλλων σκορπίζει τον πανικό!

Για μια ακόμη φορά οι λαοί της Ευρώπης –με πρώτους τους Γάλλους- ετοιμάζονται να γράψουν Ιστορία. Όχι την ιστορία που έχει προδιαγραφεί και σχεδιαστεί από τα υπερεθνικά κέντρα εξουσίας. Αλλά την Ιστορία που γράφεται με εκτός προδιαγραφών ρήξεις όταν το αίτημα για Ελευθερία-Ισότητα-Δικαιοσύνη συμπορεύεται με εκείνα της ενίσχυσης του Κοινωνικού Κράτους, των Δικαιωμάτων του Πολίτη, της Ανάπτυξης με κέντρο τον άνθρωπο και όχι το Κέρδος.
Λίγοι έχουν καταλάβει –διότι κανείς δεν μπήκε στον κόπο να τους πληροφορήσει στη χώρα του “My Number One”- ότι το αυριανό ΟΧΙ στο γαλλικό δημοψήφισμα για το Ευρωσύνταγμα είναι μια από τις σημαντικότερες στιγμές στην ιστορία της Ευρώπης από το 1789 μέχρι σήμερα.
Είναι ένα ΟΧΙ στη νεοφιλελεύθερη, αμερικανόδουλη πορεία. Ένα ΟΧΙ σε μια Συνθήκη που «συνταγματικοποιεί τη νεοφιλελεύθερη αγωγή των δύο τελευταίων δεκαετίων για τις επόμενες.
Είναι ταυτόχρονα ένα μεγάλο ΝΑΙ στις ελεύθερες δημοκρατικές επιλογές για το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας κόντρα στα τελεσίγραφα των μεγάλων κομμάτων εξουσίας της Αριστεράς και της Δεξιάς, κόντρα στην απόλυτη κυριαρχία του «ελεύθερου και ανόθευτου ανταγωνισμού».
Οι σύγχρονοι Λουδοβίκοι και οι Αντουανέτες της Γαλλίας διακατέχονται εδώ και μέρες από σύνδρομα υστερίας, απόγνωσης και πανικού πότε ικετεύοντας και πότε απειλώντας τον ίδιο τους το λαού για να πουν ΝΑΙ, να σκύψουν το κεφάλι στη Συνταγματική Συνθήκη των Πολυεθνικών, του Γούλφοβιτς και του Τσέϊνι. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι δεν τα καταφέρνουν. Και δεν θα τα καταφέρουν.
Οι Γάλλοι, αύριο οι Ολλανδοί, μεθαύριο και άλλοι λαοί (και ο δικός μας αν του δινόταν η ευκαιρία) λένε ΟΧΙ γυρνώντας την πλάτη σε σοσιαλιστές, νεοφιλελεύθερους, δεξιούς, απολιτικ-φιλελεύθερους, πρώην αριστερούς (βλέπε Κον Μπετίτ)!
Η δυσφορία και η αγωνία του Ευρωπαίου πολίτη για τη λαίλαπα των ιδιωτικοποιήσεων, των μαζικών απολύσεων, της ανεργίας, των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων, της περιθωριοποίησης, αλλά και των φακελωμάτων στο όνομα του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, θα αποτυπωθεί με αυτή την πρωτοφανή πράξη ανυπακοής μπροστά στις κάλπες.

Όπως γράφει ο Κώστας Βεργόπουλος: «Με αφορμή το επικείμενο δημοψήφισμα, αποκαλύπτεται το μέγεθος της κοινωνικής δυσφορίας σε ολόκληρη τη γηραιά ήπειρο. Ομως, η διαφορετική άποψη δεν αναγνωρίζεται ως δημοκρατική δυνατότητα των πολιτών, αλλά φορτίζεται με τα δεινά όλων των ασθενειών του σώματος και της ψυχής. Οι πολίτες αυτής της πλευράς εμφανίζονται από την άλλη ως «αρχαϊκοί», «φοβικοί», «απροσάρμοστοι», «αρνητικοί στην πρόοδο και στο καινούργιο», «πνευματικά κολλημένοι», «απατεώνες», «δημαγωγοί», «εθνικιστές», «ρατσιστές», «ιδιοτελείς», «φιλόδοξοι», «ανεύθυνοι».Ο συνταγματολόγος της Αριστεράς Ολιβιέ Ντιαμέλ διαπιστώνει αναβίωση στη σημερινή Γαλλία του μπολσεβικισμού και του ιακωβινισμού. Ο Κον-Μπεντίτ απειλεί να εγκαταλείψει τη χώρα, στην οποία επιβιώνουν ακόμη «γκολικές και κομμουνιστικές συνταγές». Ο σοσιαλιστής Στρος-Καν ενοχοποιεί τον «θλιβερό συντηρητισμό της γαλλικής κοινωνίας». Οι ηγέτες 20 ευρω-σοσιαλιστικών κομμάτων αξιώνουν από τους Γάλλους «να ψηφίσουν οπωσδήποτε θετικά», εφόσον από αυτούς «εξαρτάται το μέλλον της ηπείρου».

Οι ευρωπαίοι σοσιαλιστές στέκονται δίπλα στους νεοφιλελεύθερους κια γι αυτό θα είναι οι πρώτοι που θα συντριβούν: Οι ηγέτες Γερμανίας και Ισπανίας, Γκέρχαρντ Σρέντερ και Ζοζέ Θαπατέρο, πρόκειται να δώσουν το «παρών» στις τελευταίες συγκεντρώσεις του Σοσιαλιστικού Κόμματος Γαλλίας με ζητούμενο να ωθήσουν τους «πολύτιμους» αναποφάσιστους ψηφοφόρους προς το «ναι» στο Σύνταγμα Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Παράλληλα, οι διαφωνούντες από τους κόλπους των Σοσιαλιστών πρόκειται να ενωθούν με το Κομμουνιστικό Κόμμα και τους επικεφαλής συνδικάτων σε συγκέντρωση στο Παρίσι με στόχο τη διασφάλιση του «όχι» (54%), το οποίο προηγείται σε έντεκα διαδοχικές δημοσκοπήσεις αναφορικά με την πρόθεση των Γάλλων ψηφοφόρων έναντι του Ευρωσυντάγματος.

Περισσότερα για τις εξελίξεις στο in.gr, στη διεύθυνση http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=627185&lngDtrID=245

Η Γάλλοι πολίτες 37 χρόνια μετά τον Μάη του ’68 δείχνουν το δρόμο πέρα από τη συγκυρία, πέρα από αυτό καθ’ εαυτό το θέμα του Ευρωσυντάγματος. Ο Μάης του 2005 ίσως αποδειχτεί πολύ πιο σημαντικός από κάθε άλλα Μάη στην ιστορία των λαών.

Και ναι! «Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον. Στο μέλλον που γράφεται όπως θέλετε!».


Περισσότερα:

Φάκελος: Oui ou Νon?
Οι προκλήσεις που θα πρέπει να απαντηθούν
Το «όχι» είναι το τέλος του ευρωπαϊκού σχεδίου
Και η επιρροή της Γαλλίας;
Τρία εναλλακτικά σενάρια
Να έχουμε λόγο στο Σύνταγμα

Update#01:
Αμηχανία στην Ευρώπη
«Όχι» στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα είπε το 54,87% των Γάλλων

Επίσης:
Η επικύρωση του Ευρωσυντάγματος πρέπει να συνεχιστεί, τονίζουν οι Βρυξέλλες
Δεν αφορά την Τουρκία το γαλλικό «όχι» στο Ευρωσύνταγμα, λέει ο Αμπντουλάχ Γκιουλ
Πώς είδε ο ευρωπαϊκός Τύπος το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στη Γαλλία
Δέκα ερωτήσεις και απαντήσεις για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα - Το πλήρες κείμενο