ΟΛΑ δείχνουν ότι η Ολυμπιακή Αεροπορία, μετά από 48 ολόκληρα χρόνια ζωής, οδηγείται σε κλείσιμο. Και μαζί της συμπαρασύρει στο αβέβαιο μέλλον χιλιάδες εργαζομένους, ενώ αβέβαιο θα είναι και το μέλλον αεροπορικής κάλυψης συγκεκριμένων περιοχών. Τις ημέρες αυτές και εν όψει της σημερινής απόφασης της Ε.Ε., ακούστηκαν και ακούγονται απίστευτες απόψεις. Οι περισσότερες (είτε προέρχονται από τα στελέχη της κυβέρνησης και της Ν.Δ., που επί 18 μήνες άφησαν την υπόθεση μετέωρη, είτε από στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που έχουν ευθύνες για την πορεία της εταιρείας μέχρι σήμερα) συγκλίνουν στη λογική ότι δεν πρέπει ο φορολογούμενος να επωμίζεται το οικονομικό βάρος από τη λειτουργία της εταιρείας.
ΕΙΝΑΙ η φιλελεύθερη λογική, η οποία στο όνομα του κέρδους ισοπεδώνει στο πέρασμά της τα πάντα. Το δικαίωμα στη δουλειά όσων απασχολούνται εκεί, την ανάγκη κάλυψης δρομολογίων σε ακριτικές και οικονομικά ασύμφορες περιοχές, για τις οποίες καμιά ιδιωτική εταιρεία δεν θα δείξει ενδιαφέρον, την ανάγκη να υπάρχει ένας αερομεταφορέας, που θα συνδέει τη χώρα με τους απόδημους, όπου βρίσκονται.
ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ για όλους αυτούς είναι πολλά. Οπως, για παράδειγμα, γιατί μια εταιρεία σαν την Ολυμπιακή είναι «από χέρι» παθητική και μια ιδιωτική όχι. Το κόστος των εργαζομένων ευθύνεται, και αν αυτό συμβαίνει, ξεχνούν τι αποκαλύφθηκε (σχετικά με το καθεστώς λειτουργίας μιας ιδιωτικής εταιρείας) από τη μοιραία πτώση του αεροσκάφους στο Γραμματικό; Ή μήπως ξεχνούν πως τα δύο κόμματα εξουσίας χρησιμοποίησαν την εταιρεία για κομματικούς λόγους; Μερικά ερωτήματα είναι μόνο...
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ pantelak@enet.gr
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 14/09/2005
Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 14, 2005
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Χμ... Αναρωτιέμαι τι θα έγραφε ο κ. Παντελάκης αν αυτά γινόντουσαν επί ΠΑΣΟΚ.
Και στην τελική γιατί πρέπει εγώ ο φορολογούμενος πολίτης να συντηρώ την Ολυμπιακή και τον ΟΣΕ;
Όταν πρωτοδιδάχθηκα Διοίκηση Επιχειρήσεων, ο καθηγητής Δ.Π. μάς ρώτησε σχετικά με την άποψη να παρέχεται ηλεκτρική ενέργεια από ιδιώτες.
Με τα πολλά συμπεράναμε ότι μπορεί το κόστος να μειωνόταν, όμως μερικές απόμακρες περιοχές δεν θα είχαν ρεύμα. Η εταιρεία, δεν θα επωμιζόταν το κόστος μιας απομακρυσμένης σύνδεσης και μάλιστα χαμηλής κατανάλωσης.
Έτσι μάθαμε το ρόλο της δημόσιας επιχείρησης, την έννοια του κοινωνικού αγαθού, το ρόλο του διαμοιρασμού κάποιου κόστους προς όφελος του συνόλου των πολιτών.
Αυτά πίσω στο 1990.
Όσο για την Ολυμπιακή, αλήθεια δεν ανήκε κάποτε στον Ωνάση; Και όταν άρχισε να παίρνει την κάτω βόλτα, το κράτος δεν ανέλαβε τη σωτηρία της;
@ Θοδωρής.
Δεν έπαιρνε την "κάτω βόλτα"!
Ήταν απλά η εποχή της "κοινωνικοποίησης", που αντελήφθη πρώϊμα ο Ω και φρόντισε να μήν ζημιωθεί... ήταν και το αναντίρρητο γεγονός του θανάτου του Αλέξανδρου! Πιστεύω και τα δυό.
Τα παιγνίδια των λαμόγιων άρχισαν αμέσως μετά.
Δημοσίευση σχολίου