Με αφορμή τη σημερινή απεργία στα ΜΜΕ… II

Τι δεκδικούν οι δημοσιογράφοι. Τι από όσα διεκδικούν είναι δίκαια και λογικά. Τι είναι ξεπερασμένο, τι παράλογο και απαράδεκτο.

Οι δημοσιογράφοι λοιπόν διεκδικούν:

1. Τη λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση της ανεργίας και τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας.

>>>Δεν διαφωνώ με το πρώτο. Πείτε μου όμως τι ΜΕΤΡΑ έχουμε πάρει ΕΜΕΙΣ, ρε σεις συνάδελφοι για να αντιμετωπίσουμε την ανεργία;

>Μειώσαμε τις συμμετοχές μας στα τοπικά πρωταθλήματα πασιέτζας και «ναρκαλιευτή»;

>Ανοίξαμε κανένα βιβλίο, μια ξένη εφημερίδα, ένα ξένο περιοδικό; Κάναμε μισό σεμινάριο; Πήγαμε για μια μετεκπαίδευση κάπου; Ξεστραβωθήκαμε;

>Μάθαμε να γράφουμε και να μιλάμε Ελληνικά; (Τουλάχιστον;)

>Αφήσαμε καμιά θέση κενή για να μπει ένας άνεργος συνάδελφος; Όταν είσαι ΚΑΙ στην εφημερίδα ΚΑΙ στην ΕΡΤ και στο ΣΚΑΪ και στο τάδε Γραφείο Τύπου και σε μια διαφημιστική και σε εταιρεία δημοσκοπήσεων και γράφεις και σε άλλα 37 περιοδικά, ΤΙ ΣΚΑΤΑ θέσεις εργασίας αφήνεις ελεύθερες;

2. Την άμεση καταβολή δεδουλευμένων που οφείλονται στους εργαζόμενους και την άμεση εξόφληση των χρεών των εργοδοτών προς τα ασφαλιστικά Ταμεία.

>>> Εδώ προφανώς δεν διαφωνούμε και δεν το συζητάμε καν! Ας τους πάρει ο διάολος τον πατέρα! Μαζί σας!

3. Την εφαρμογή και πιστή τήρηση των ΣΣΕ και την από κοινού διεκδίκηση νέων, με στόχο:
α) την αύξηση του εισοδήματος ώστε να ανταποκρίνεται στις σημερινές πραγματικές ανάγκες.

>>>Αυτό το αίτημα ΠΟΤΕ μου δεν το έχω καταλάβει όταν διατυπώνεται μαζικά για ιδιωτικές επιχειρήσεις! Αν σου δίνουν ψίχουλα, σύντροφε, στην τάδε εφημερίδα ΜΗΝ ΠΑΣ! Ή σήκω και ΦΥΓΕ! Ή πήγαινε μόνος σου ή όλοι οσοι δουλεύετε στη συγκεκριμένη φυλλάδα και ζητήστε τα! Ή κάψτε το τό μαγαζί!

β) τη διασφάλιση των θεσμικών κατακτήσεων και τη διεκδίκηση όσων ακόμα απαιτούνται για τη λειτουργία και την ποιότητα της ενημέρωσης:
- Την κατάργηση της «φασόν» εργασίας (χωρίς ασφάλιση, με χαμηλές αμοιβές και αναξιόπιστες συνθήκες εργασίας) και την καταπολέμηση της «freelance» εργασίας (το διευρυνόμενο, δηλαδή, φαινόμενο των εργαζομένων με ΔΠΥ) που σημαίνει εργασία-δουλεία χωρίς ασφαλιστικά και συντακτικά δικαιώματα.

>>>Α-ΠΑ-ΡΑ-ΔΕ-ΚΤΟ!

-Την άμεση επίλυση του θέματος των συμβασιούχων ορισμένου χρόνου, ειδικά στην ΕΡΤ, τη διεκδίκηση συμβάσεων αορίστου χρόνου για όλους και την ενίσχυση της σταθερής και πλήρους απασχόλησης.

>>>Τι λέτε μωρέ που θα δεχτώ αορίστου για τη Δρούζα και την Φλέσσα! Πάτε καλά; Σταθερή απασχόληση στη Δημοσιογραφία; Είστε για τα σίδερα;

-Την ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών στην εργασία, στην ασφάλιση και στο ύψος των συντάξεων.

>>>Συμφωνούμε φυσικά! Αλλά όχι μόνο για τους δημοσιογράφους, για όλους τους Ελληνες και τις Ελληνίδες όποια δουλειά κι αν κάνουν!

4. Την ανάληψη επί τέλους από την κυβέρνηση των ευθυνών της και την άμεση ενεργοποίηση των αρμόδιων ελεγκτικών μηχανισμών και του ΕΣΡ, στην κατεύθυνση εφαρμογής της εργατικής νομοθεσίας και του ελέγχου της ασυδοσίας των εργοδοτών.
α. Τη θέσπιση μέτρων απόλυτης διαφάνειας στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των ΜΜΕ. Ειδικότερα, την επεξεργασία και καθιέρωση νέου θεσμικού πλαισίου για όλα τα ΜΜΕ που θα διασφαλίζει την διαφάνεια της ιδιοκτησίας, την δημοκρατική ενημέρωση, την ποιότητα της ψυχαγωγίας, τις θέσεις εργασίας, την καταβολή των δεδουλευμένων και των εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων.

>>>ΝΑΙ!

β. Τη νομοθετική κατοχύρωση των θέσεων εργασίας και των ειδικοτήτων όλων των εργαζομένων σε όλα τα ΜΜΕ.

>>>ΝΑΙ!

Αλλά με ανάλογα μέτρα και έλεγχο άδειας εξάσκησης επαγγέλματος από τις Ενώσεις μας! Όχι ο κάθε τρεχαγύρευε να γίνεται δημοσιογράφος!

γ. Τη θέσπιση εγγυήσεων λειτουργίας των ΜΜΕ ως προς τις υποχρεώσεις τους έναντι των εργαζομένων και των ασφαλιστικών τους Ταμείων. Συγκεκριμένα για τα ραδιοτηλεοπτικά ΜΜΕ, η αδειοδότησή τους από το ΕΣΡ και η λειτουργία τους να εξαρτάται απόλυτα από την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους έναντι των εργαζομένων και των Ταμείων τους.

>>>Ναι!

δ. Την υποχρέωση των ΜΜΕ να προσκομίζουν φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα, απόδειξη καταβολής Αγγελιοσήμου και βεβαίωση των σωματείων Τύπου ή του ΣΕΠΕ όσον αφορά την εκπλήρωση των συμβατικών τους υποχρεώσεων προς τους εργαζόμενους, προκειμένου να μετέχουν στην κρατική διαφήμιση και στις υποχρεωτικές δημοσιεύσεις (διακηρύξεις – πλειστηριασμοί -ανακοινώσεις και ισολογισμοί).

>>>ΝΑΙ!

5. Την υπεράσπιση και διεύρυνση των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων και τη διασφάλιση των πόρων των ασφαλιστικών μας Ταμείων, προς την κατεύθυνση της ίσης μεταχείρισης στην Κοινωνική Ασφάλιση όλων των εργαζομένων στα ΜΜΕ.
α. Τη θεσμοθέτηση της σύνδεσης των αυξήσεων στις συντάξεις με εκείνη των μισθών, την άμεση αναπροσαρμογή του ύψους των συντάξεων και τον καθορισμό της κατώτατης σύνταξης στο 80% του βασικού μισθού εργασίας.

>>>ΝΑΙ!

β. Την αναγνώριση του χρόνου στρατιωτικής θητείας στο χρόνο θεμελίωσης συνταξιοδοτικού δικαιώματος.

>>>Άλλο ένα αίτημα που δεν το χωράει ο νους μου!

6. Την κατάργηση των νόμων που οδηγούν στη φίμωση και τρομοκράτηση του δημοσιογράφου και στη χειραγώγηση της ενημέρωσης.

>>>ΝΑΙ!

7. Την κατάργηση των νομοθετικών διατάξεων που ενισχύουν την ευελιξία των εργασιακών σχέσεων.

>>>Του συγκεκριμένου νόμου, ΝΑΙ!

8. Την απόσυρση του νόμου για την κατάργηση του 8ώρου (μέσω της διαβόητης «συνολικής διευθέτησης») και για τη μείωση της αμοιβής των υπερωριών.

>>>Ε, δεν πάτε καθόλου καλά! Πότε, όσους αιώνες υπάρχει δημοσιογραφία καθίσαμε με το ρολογάκι στο χέρι; Πόσοι από εμάς έχουν δουλέψει κάτω από 10 και 12 και 14 ώρες την ημέρα;

>>>Δηλαδή αν δεν «βγει» το θέμα σε 8 ώρες πάμε σπίτι μας και κοιμόμαστε; Αν σκάσει ένα αεροπλάνο πάνω στη Βουλή, κάποιοι θα πουν «έχω συμπληρώσει 8ωρο, δεν πάω;». Τι λέτε ορέ;

25 χρόνια δεν θυμάμαι ΕΝΑΝ σοβαρό δημοσιογράφο να δουλεύει 8ωρο!

Γι αυτό δεν είναι που ΔΕΝ γίναμε τραπεζικοί υπάλληλοι;

9. Την πλήρη διασφάλιση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων μας:
α. Την άμεση παύση της ποινικής δίωξης των μελών του Δ.Σ. του ΕΔΟΕΑΠ και κάθε άλλης μορφής ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης.

>>>ΝΑΙ!

β. Την ελεύθερη πρόσβαση των μελών των Διοικητικών Συμβουλίων των Ενώσεών μας στους χώρους εργασίας και τον έλεγχο της τήρησης των ΣΣΕ και της εργατικής νομοθεσίας.

>>>ΝΑΙ!

Τα Συνεργαζόμενα Σωματεία στο χώρο του Τύπου και ΜΜΕ θα συνεχίσουν με ενωτικό πνεύμα την αγωνιστική τους πορεία για τη διεκδίκηση των ΣΣΕ του 2006 με στόχο την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων του κλάδου, ώστε να ανατραπεί η παραπάνω περιγραφόμενη ζοφερή κατάσταση στα ΜΜΕ.

>>>ΝΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΙΣΕΤΕ!

ΕΧΟΥΜΕ (ΕΧΕΤΕ) αφήσει, όμως, πολλά πράγματα απ’ έξω από τη συζήτηση μας και πιθανώς από τις διεκδικήσεις μας:

1. Έναν νέο, σύγχρονο κώδικα δεοντολογίας…

2. Το θέμα των ουσιαστικών προσόντων και προϋποθέσεων για να γίνεις δημοσιογράφος (ακόμα και το μόντελινγκ έχει, διάολε, κάποιες προδιαγραφές).

3. Το ΑΝΟΙΓΜΑ των κλειστών κλάμπ των Ενώσεων σε όλους όσους έχουν αποδεδειγμένα συνεχόμενη 5ετή θητεία σε ένα Μέσο! Δεν υπάρχει ευκολότερο πράγμα να αποδειχθεί. (Όπως και αναστολή ιδιότητας σε όποιον παραμένει εκτός Μέσου για μια 5ετία! Για να είμαστε δίκαιοι και λογικοί! Θέλεις παλικάρι μου να γίνεις κυβερνητικός εκπρόσωπος; Να γίνεις! Δεν θα πληρώνουμε και τις εισφορές σου όμως!)

4. Κατοχύρωση του Freelancing και της τηλε-εργασίας! Με κάλυψη από τα ΔΙΚΑ μας ασφαλιστικά ταμεία! Και όχι από το ΤΕΒΕ, τον …ΟΓΑ και το ΙΚΑ!

5. Το θέμα του καπελώματος της δουλειάς μας από το marketing. Κάποτε τις εφημερίδες και τα περιοδικά τα έστηναν δημοσιογράφοι. Τώρα τα στήνουν απόφοιτοι του Ντιρί και τα έχουν κάνει σαν τα μούτρα τους!

6. Να κατοχυρωθεί ότι ο Διευθυντής ενός μέσου θα πρέπει να έχει την ιδιότητα του δημοσιογράφου και όχι να είναι από καρδιοχειρούργος μέχρι πρώην μάνατζερ βιομηχανίας αναψυκτικών.

7. Το θέμα της διαρκούς –υποχρεωτικής!- εκπαίδευσης των δημοσιογράφων.

8. Φορολογικά κίνητρα έτσι ώστε να αποκτήσει τα εργαλεία της δουλειάς του και να μπορεί να ανταποκρίνεται στις τεχνολογικές και όχι μόνο απαιτήσεις της δουλειάς του.

9. Επανακαθορισμός της έννοιας του Μέσου Ενημέρωσης. Να προστεθούν και τα Νέα Μέσα, άμεσα!

10. Ο κώδικας δεοντολογίας, τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις, η ελευθερία του λόγου, που ισχύουν (λέμε τώρα!) στα Παλιά Μέσα να ισχύσουν και να κατοχυρωθούν και στα Νέα.

11. Και τέλος: δεν επανακαθορίζουμε ΠΟΙΟΣ/Α είναι πράγματι Δημοσιογράφος και ποιος είναι δημοσιοπαπάρας που κάνει αντιποίηση επαγγέλματος;