Δευτέρα, Δεκεμβρίου 03, 2007

Τα Σφυριά


Αλλά αυτή είναι -τουλάχιστον σε επίπεδο αρχής- μια θεμελιακή διαφορά της σύγχρονης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας από τη δικτατορία: ακόμα και στους εχθρούς της η δημοκρατία (πρέπει να) επιτρέπει το λόγο και τη δημόσια έκφραση.

Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι δυνατός οποιοσδήποτε «διάλογος» με τους εχθρούς της δημοκρατίας, τους οπαδούς του «αρνητισμού» και του εθνικοσοσιαλισμού. Καμιά συζήτηση μ' αυτούς δεν είναι δυνατή. Οχι επειδή -τάχα- έχουν σοβαρά «επιχειρήματα», αλλά ακριβώς επειδή περιφρονούν τον ορθό λόγο και την ανταλλαγή επιχειρημάτων. Κάθε διάλογος μ' αυτούς τους εχθρούς της αλήθειας και τους «δολοφόνους της μνήμης» (όπως ονόμαζε ο Βιντάλ Νακέ τους αρνητές του Ολοκαυτώματος) απλώς νομιμοποιεί τις τερατωδίες τους ως «ακόμα μια άποψη».

Δεν έχει κανένα νόημα ένας διάλογος για «τα υπέρ και τα κατά» π.χ. του Χίτλερ ή για το αν υπήρξε ή όχι Ολοκαύτωμα.

Πώς να συζητήσει, π.χ., κανείς με τον Αδωνι Γεωργιάδη, ο οποίος διαρρηγνύει κάθε τόσο τα ιμάτιά του ότι αυτός δεν έχει καμιά σχέση με το βιβλίο του Πλεύρη και ότι το έχει δημόσια επικρίνει; Αναγκαστήκαμε να απομαγνητοφωνήσουμε τα όσα έλεγε σε αλλεπάλληλες εκπομπές του το καλοκαίρι του 2006 γι' αυτό το «περίφημο», το «αγαπημένο του» βιβλίο, για το «χιούμορ» του δασκάλου του (του Πλεύρη) που θέλει να κάνει σαπούνι τον Πάγκαλο, κ.λπ. Τα ντοκουμέντα αυτά είναι αναρτημένα στο δικτυακό μας τόπο (www.iospress.gr/extra/extra_20060801.htm) και δεν μπορούν να αμφισβητηθούν. Αλλωστε, όπως αποκάλυψε το ΕΠΣΕ την περασμένη Δευτέρα, τα ίδια φυσικά πρόσωπα μετέχουν σε επιχειρήσεις του Γεωργιάδη και στις εκδόσεις του Πλεύρη.


Posted by x-psilikatzoy

Δεν υπάρχουν σχόλια: