Του ΦΙΛ. ΣΥΡΙΓΟΥ
Επειδή αυτές τις μέρες γράφονται και ακούγονται ένα σωρό αηδίες σε σχέση με το δημοσιογραφικό απόρρητο, που τάχα καλύπτει την παράδοση του περίφημου «ροζ dvd Ζαχόπουλου» από μη κατονομαζόμενο δημοσιογράφο, στον επίσης δημοσιογράφο Ι. Ανδριανό, υπεύθυνο Τύπου του πρωθυπουργικού γραφείου, θα ήθελα με την εμπειρία των 40 χρόνων μου στη δημοσιογραφία, να διατυπώσω την άποψή μου πάνω στο ευαίσθητο αυτό θέμα και -αν μπορέσω- να βάλω κάπως τα πράγματα στη θέση τους.
Το δημοσιογραφικό απόρρητο λοιπόν δεν καλύπτει όλους όσοι φέρουν τον τίτλο του δημοσιογράφου, αλλά μόνο εκείνους που εργάζονται σε μέσα ενημέρωσης και εφ' όσον τις πληροφορίες που λαμβάνουν τις αξιοποιούν για την ενημέρωση της κοινής γνώμης.
Το απόρρητο δεν προστατεύει τον δημοσιογράφο, όπως λανθασμένα θεωρούν μερικοί, αλλά τις πηγές του δημοσιογράφου απέναντι στην όποιας μορφής εξουσία. Και έχει θεσπισθεί αυτό το απόρρητο γιατί ο δημοσιογράφος, χωρίς προστατευόμενες πηγές, δεν θα μπορούσε να έχει ειδήσεις ενοχλητικές για την εξουσία. Πράγμα που σημαίνει ότι η κοινή γνώμη θα παρέμενε απληροφόρητη για πολλά σημαντικά ζητήματα και η εξουσία θα έβρισκε έτσι την ησυχία της...
Αυτό είναι, με λίγα λόγια, το περίφημο δημοσιογραφικό απόρρητο και έτσι λειτουργεί. Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς (για να έλθουμε και στο θέμα) ότι ο δημοσιογράφος που λέγεται ότι παρέδωσε το dvd στον υπεύθυνο Τύπου του Μαξίμου δεν καλύπτεται από κανένα δημοσιογραφικό απόρρητο, γιατί απλούστατα στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν λειτούργησε ως δημοσιογράφος, αλλά ως ρουφιάνος και φερτάκιας του πρωθυπουργού, πράγμα που δεοντολογικά είναι εντελώς απαράδεκτο, γιατί:
1 Ο δημοσιογράφος τις όποιες ειδήσεις, πληροφορίες ή ντοκουμέντα διαθέτει, τις αξιοποιεί μόνο για την ενημέρωση της κοινής γνώμης. Δηλαδή τις γράφει στην εφημερίδα του, τις λέει στο ραδιόφωνο ή τις παρουσιάζει στην τηλεόραση που εργάζεται.
2 Ο δημοσιογράφος δεν ενημερώνει για τις πληροφορίες του τα κέντρα εξουσίας που θίγονται από τις πληροφορίες αυτές, πολύ περισσότερο δε, δεν παραιτείται του δικαιώματος της δημοσίευσης, μεταβιβάζοντας τα όποια στοιχεία διαθέτει στην κυβέρνηση, τη Δικαιοσύνη, την Αστυνομία ή όπου αλλού...
Αυτό το τελευταίο φέρεται να έκανε ο ...άγνωστος δημοσιογράφος που πάσαρε για δικό του όφελος (αλλά και του Μαξίμου) το ροζ dvd στον Ανδριανό. Ο τελευταίος τώρα, και βέβαια (παρ' ότι είναι δημοσιογράφος) δεν καλύπτεται από το απόρρητο, γιατί στην προκειμένη περίπτωση ενήργησε ως υπάλληλος του κυβερνώντος κόμματος και όχι ως δημοσιογράφος.
Επιπλέον, τα κέντρα εξουσίας είναι γνωστό ότι έχουν ως κύριο μέλημά τους όχι την πληροφόρηση, αλλά την παραπληροφόρηση του Τύπου, σε κάθε περίπτωση που η δημοσιοποίηση της πραγματικότητας θα απέβαινε σε βάρος τους. Γι' αυτό πολύ συχνά καταφεύγουν και σε άλλες πιο δραστικές μεθόδους, όπως η χειραγώγηση, η εξαγορά, ή η τρομοκράτηση των δημοσιογράφων!
Από την άποψη λοιπόν αυτή, ακούγεται εντελώς γελοίος (και ταυτόχρονα πολύ ύποπτος) ο ισχυρισμός του Ανδριανού προς τον ανακριτή στον οποίον κατέθεσε, ότι τάχα καλύπτεται από το δημοσιογραφικό απόρρητο και γι' αυτό δικαιούται να μην κατονομάσει τον ρουφιάνο δημοσιογράφο που του... έσπρωξε το dvd!
Επί της ουσίας όμως, ο υπεύθυνος Τύπου της Ν.Δ., με την άστοχη επίκληση του δημοσιογραφικού απορρήτου, αντί να αποφύγει, όπως ήλπιζε, τις κακοτοπιές, έμπλεξε πολύ περισσότερο. Γιατί σύμφωνα με τις πληροφορίες που προκύπτουν, το «ροζ dvd» δεν είναι παρθένο, αλλά κομμένο και ραμμένο! Εχει, δηλαδή, υποστεί μοντάζ προκειμένου να εξυπηρετηθούν κάποιοι σκοποί.
Και όπως αντιλαμβάνεται κανείς, για να διαπιστωθεί ποιοι ήταν αυτοί οι σκοποί, θα πρέπει απαραιτήτως να εντοπιστεί αυτός που έβαλε το χεράκι του στο βίντεο. Πράγμα που σημαίνει ότι ο Ανδριανός είναι υποχρεωμένος πλέον να αποκαλύψει αυτόν που του το πάσαρε και εκείνος με τη σειρά του να κατονομάσει την πηγή που του το προμήθευσε. Μόνο έτσι θα φτάσουμε μέχρι τον μίτο (όχι του... Ανδριανού, αλλά) της Αριάδνης!
ΥΓ.: Μεγάλα ξεφτέρια αυτά του μεγάρου Μαξίμου. Γιατί αντί να πουν ότι το «ροζ dvd» ήρθε μέσω ταχυδρομείου ή έστω ότι το έφερε ένα ...πουλάκι, ανακάτεψαν άγνωστο δημοσιογράφο, τον οποίο τώρα υποχρεούνται να αποκαλύψουν και να τον γελοιοποιήσουν - όπως του αξίζει φυσικά. Γιατί αν δεν το κάνουν, τότε θα χρεωθούν την παραχάραξη του βίντεο, με όλες τις αναπόφευκτες συνέπειες. Τόσο απλά...
Το απόρρητο δεν προστατεύει τον δημοσιογράφο, όπως λανθασμένα θεωρούν μερικοί, αλλά τις πηγές του δημοσιογράφου απέναντι στην όποιας μορφής εξουσία. Και έχει θεσπισθεί αυτό το απόρρητο γιατί ο δημοσιογράφος, χωρίς προστατευόμενες πηγές, δεν θα μπορούσε να έχει ειδήσεις ενοχλητικές για την εξουσία. Πράγμα που σημαίνει ότι η κοινή γνώμη θα παρέμενε απληροφόρητη για πολλά σημαντικά ζητήματα και η εξουσία θα έβρισκε έτσι την ησυχία της...
Αυτό είναι, με λίγα λόγια, το περίφημο δημοσιογραφικό απόρρητο και έτσι λειτουργεί. Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς (για να έλθουμε και στο θέμα) ότι ο δημοσιογράφος που λέγεται ότι παρέδωσε το dvd στον υπεύθυνο Τύπου του Μαξίμου δεν καλύπτεται από κανένα δημοσιογραφικό απόρρητο, γιατί απλούστατα στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν λειτούργησε ως δημοσιογράφος, αλλά ως ρουφιάνος και φερτάκιας του πρωθυπουργού, πράγμα που δεοντολογικά είναι εντελώς απαράδεκτο, γιατί:
1 Ο δημοσιογράφος τις όποιες ειδήσεις, πληροφορίες ή ντοκουμέντα διαθέτει, τις αξιοποιεί μόνο για την ενημέρωση της κοινής γνώμης. Δηλαδή τις γράφει στην εφημερίδα του, τις λέει στο ραδιόφωνο ή τις παρουσιάζει στην τηλεόραση που εργάζεται.
2 Ο δημοσιογράφος δεν ενημερώνει για τις πληροφορίες του τα κέντρα εξουσίας που θίγονται από τις πληροφορίες αυτές, πολύ περισσότερο δε, δεν παραιτείται του δικαιώματος της δημοσίευσης, μεταβιβάζοντας τα όποια στοιχεία διαθέτει στην κυβέρνηση, τη Δικαιοσύνη, την Αστυνομία ή όπου αλλού...
Αυτό το τελευταίο φέρεται να έκανε ο ...άγνωστος δημοσιογράφος που πάσαρε για δικό του όφελος (αλλά και του Μαξίμου) το ροζ dvd στον Ανδριανό. Ο τελευταίος τώρα, και βέβαια (παρ' ότι είναι δημοσιογράφος) δεν καλύπτεται από το απόρρητο, γιατί στην προκειμένη περίπτωση ενήργησε ως υπάλληλος του κυβερνώντος κόμματος και όχι ως δημοσιογράφος.
Επιπλέον, τα κέντρα εξουσίας είναι γνωστό ότι έχουν ως κύριο μέλημά τους όχι την πληροφόρηση, αλλά την παραπληροφόρηση του Τύπου, σε κάθε περίπτωση που η δημοσιοποίηση της πραγματικότητας θα απέβαινε σε βάρος τους. Γι' αυτό πολύ συχνά καταφεύγουν και σε άλλες πιο δραστικές μεθόδους, όπως η χειραγώγηση, η εξαγορά, ή η τρομοκράτηση των δημοσιογράφων!
Από την άποψη λοιπόν αυτή, ακούγεται εντελώς γελοίος (και ταυτόχρονα πολύ ύποπτος) ο ισχυρισμός του Ανδριανού προς τον ανακριτή στον οποίον κατέθεσε, ότι τάχα καλύπτεται από το δημοσιογραφικό απόρρητο και γι' αυτό δικαιούται να μην κατονομάσει τον ρουφιάνο δημοσιογράφο που του... έσπρωξε το dvd!
Επί της ουσίας όμως, ο υπεύθυνος Τύπου της Ν.Δ., με την άστοχη επίκληση του δημοσιογραφικού απορρήτου, αντί να αποφύγει, όπως ήλπιζε, τις κακοτοπιές, έμπλεξε πολύ περισσότερο. Γιατί σύμφωνα με τις πληροφορίες που προκύπτουν, το «ροζ dvd» δεν είναι παρθένο, αλλά κομμένο και ραμμένο! Εχει, δηλαδή, υποστεί μοντάζ προκειμένου να εξυπηρετηθούν κάποιοι σκοποί.
Και όπως αντιλαμβάνεται κανείς, για να διαπιστωθεί ποιοι ήταν αυτοί οι σκοποί, θα πρέπει απαραιτήτως να εντοπιστεί αυτός που έβαλε το χεράκι του στο βίντεο. Πράγμα που σημαίνει ότι ο Ανδριανός είναι υποχρεωμένος πλέον να αποκαλύψει αυτόν που του το πάσαρε και εκείνος με τη σειρά του να κατονομάσει την πηγή που του το προμήθευσε. Μόνο έτσι θα φτάσουμε μέχρι τον μίτο (όχι του... Ανδριανού, αλλά) της Αριάδνης!
ΥΓ.: Μεγάλα ξεφτέρια αυτά του μεγάρου Μαξίμου. Γιατί αντί να πουν ότι το «ροζ dvd» ήρθε μέσω ταχυδρομείου ή έστω ότι το έφερε ένα ...πουλάκι, ανακάτεψαν άγνωστο δημοσιογράφο, τον οποίο τώρα υποχρεούνται να αποκαλύψουν και να τον γελοιοποιήσουν - όπως του αξίζει φυσικά. Γιατί αν δεν το κάνουν, τότε θα χρεωθούν την παραχάραξη του βίντεο, με όλες τις αναπόφευκτες συνέπειες. Τόσο απλά...
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 02/01/2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου