Δευτέρα, Οκτωβρίου 02, 2006

Περί των δηλώσεων Σουφλιά για τον συνδικαλισμό

Δεν συμβαίνουν πια καινοφανή πράγματα στη μικρή μας πόλη, στο χωριό μας, την Ελλάδα.

Σαν κουρασμένα πουλιά πετούν πάνω απ' το κεφάλι μας και σπεύδουν, σε πρώτη ευκαιρία, να αράξουν στα ξερά κλαριά των δένδρων οι ιδέες

που επί δεκαετίαν,

εικοσαετίαν πια (κάνουν πως)

δεν έχουν καταλάβει ότι έχουν γίνει κλισέ.

Οχι πως ήταν ποτέ νέες. Νεκρές γεννήθηκαν ευθύς εξ αρχής αυτής της εικοσαετίας. Καθ' ότι ήδη είχαν διαγράψει την τροχιά τους στο παρελθόν, σε ακόμα παλιότερους καιρούς, κι είχαν, όσον ο κόσμος ακόμα σκεφτόταν, στην ώρα τους φάει τα ψωμιά τους.

Αλλωστε, οι ιδέες αυτές μόνον για το ψωμί δεν νοιάστηκαν ποτέ. Κι όμως

αναβιώσασες την τελευταίαν δεκαετίαν - εικοσαετίαν, επανεμφανίσθηκαν στην αγορά και τις ρούγες, ως νεωτερισμοί και καινολογίες. Κι εθιστήκαμε στην μπούρδα.

***

Σε ποια στοιχειωδώς σοβαρή χώρα, ένα κεντρικό πρόσωπο της επίσης κεντρικής πολιτικής σκηνής, όπως ο κ. Σουφλιάς, θα πρότεινε ποτέ τη διάλυση ή την αυτοδιάλυση των συνδικαλιστικών παρατάξεων στον δημόσιο τομέα;

Κι ακόμα χειρότερα: Ποιος θα μπορούσε, σε ποια χώρα να βρει ευτελέστερη δικαιολογία σε ένα τέτοιο αίτημα απ' τον «κομματισμό» των συνδικαλιστικών παρατάξεων;

Εν πρώτοις, τι άλλη επιρροή παρά κομματική μπορεί (και πρέπει) να έχει μια συνδικαλιστική παράταξη;

μήπως εκκλησιαστική; στρατιωτική; του συλλόγου προστασίας κατσιμπούλας μήπως;

Δεν είναι τα (αφορισμένα κι αφοριζόμενα) κόμματα εκφραστές των πολιτικών μας επιλογών; Δεν είναι κοινοβουλευτικοί θεσμοί τα κόμματα; Δεν είναι μέλος του κόμματος της Ν.Δ. ο κ. Σουφλιάς όστις κακίζει την κακή επιρροή του κόμματός του στη συνδικαλιστική του παράταξη στον δημόσιον τομέα;

Αλλά ακόμα κι αν (για την οικονομία της «σκέψης Σουφλιά» και των επί εικοσαετίαν επαναλαμβανόμενων κλισέ που λέγαμε) δεχθούμε ότι ο συνδικαλισμός βλάπτει τον δημόσιο τομέα ένεκεν των κομματικών του εξαρτήσεων, η λύση είναι η κατάργηση του συνδικαλισμού;

Αλλά ακόμα κι αν δεχθούμε ότι αυτό το «πονάει δόντι, κόβει κεφάλι» θεραπεύει την παθολογία που με τόσην ενάργεια ο κ. Σουφλιάς και τα επί εικοσαετίαν κλισέ διεπίστωσαν,

τα νέα συνδικάτα που θα δημιουργηθούν στη θέση των κομματικών παλαιότερων, θα παραμείνουν άμωμα απ' τα κόμματα; άσπιλα; του κατηχητικού; θα καθοδηγούνται

απ' τον κρίνο του υποκριτή

που το πρωί είναι του κόμματος

το βράδυ συνδικαλιστής

τα μεσάνυχτα μάνατζερ

και τα ξημερώματα κουμπάρος;

Διότι ζούμε κι αυτό το (βολικό) κλισέ: την επιλεκτικότητα των ιδιοτήτων!

Αίφνης ο (πολύς απ' ό,τι φαίνεται) νέος Πρόεδρος της ΓΣΕΕ. «Τώρα μιλώ σαν συνδικαλιστής» μάς δηλώνει κι αμέσως μετά «δεν μας ρώτησε για αυτό το ΠΑΣΟΚ» λέει, λες κι όταν μιλάει για το κόμμα του

είναι άλλος ή πρέπει (σύμφωνα με τα κλισέ που τώρα μας βγαίνουν μπούμερανγκ) να είναι άλλος.

«Τώρα σας μιλώ σαν εκπρόσωπος της ΟΚΕ»!

«Εκεί έλαβα μέρος σαν μέλος του Δ.Σ. της Εταιρείας!»

Τη μια συνδικαλιστής, την άλλη μάνατζερ, την τρίτη κομματικός. Τρία σε ένα και ποτέ μαζί. Το αντίθετον της Αγίας Τριάδος. Ομοιούσιος αλλά όχι ομοούσιος! Θαύμα!

Ως εκπρόσωπος του Πάπα, κύριε, πότε θα μας απευθύνετε τον λόγο;

***

Εχει περισσέψει η υποκρισία. Με όση άνεση οι εκπρόσωποι των δυο κομμάτων μπορούν να μειώνουν τα κόμματά τους και να εξευτελίζουν την πολιτική, άλλο τόσον εύκολα, μπορούν να επικαλούνται (ή να αποποιούνται) τις ιδιότητές τους

παίζοντας μαζί τους τις κουμπάρες

πότε κομματικοί,

πότε συνδικαλιστές,

πότε μάνατζερς

και ποτέ ειλικρινείς!

........................................................

Κι όχι μόνον αυτά, αλλά επιτιμούν κι από πάνω (μάλιστα ιταμώ τω τρόπω) τους πολίτες που έχουν πλέον αποκαρδιωθεί με όλους αυτούς τους χουντίνηδες και την ικανότητά τους να ξαπλώνουν στο κρεβάτι του Προκρούστη παρθένες και να εγείρονται οσίες! Ούτε ο Δόκτωρ Τζέκυλ (κατά κόσμον Μίστερ Χάυντ) έτσι!

Αυτός ο επιλεκτικός ερμαφροδιτισμός, το πρωί κομματόσκυλο και το βράδυ μανεκέν στην πασαρέλα των πάνελς έχει βολέψει πολύ έως τώρα και τη διαπλοκή και τη διαφθορά, μονά-ζυγά δικά τους...

Αιδώς, Αργείοι (το πρωί), Συβαρίτες (το βράδυ) και αιωνίως Κλαζομένιοι...

Στους υπόλοιπους, καλόν μήνα!


ΣΤΑΘΗΣ Σ. 2.Χ.2006 stathis@enet.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: