Περί δεοντολογίας το θέμα εδώ και ημέρες. Και θα παραμείνει έτσι για καιρό αν όχι και για πάντα…
Να όμως που τα θέματα Δεοντολογίας (Ιστολογικής και όχι μόνο) συγχέονται όπως χιλιάδες πράγματα σ’ αυτόν τον απαίδευτο τόπο με θέματα Συμπεριφοράς. Ατομικής συμπεριφοράς, δηλαδή τρόπων! Η διαφορά τους απλή: Δεοντολογία είναι ένα σύνολο κανόνων Συμπεριφοράς που τα μέλη μιας ευρύτερης ομάδας ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ να έχουν. Συμπεριφορά είναι ο προσωπικός τρόπος του φέρεσθαι εντός κοινωνικού πλαισίου. Την Δεοντολογία την συμφωνείς αφού την έχεις αποδεχθεί, την Συμπεριφορά την μαθαίνεις από το περιβάλλον σου! Η Δεοντολογία σε δεσμεύει (για όσο καιρό θέλεις να είσαι εντός της ομάδας), την Συμπεριφορά είτε την έχεις είτε δεν την έχεις!
Όταν όμως κάποιος αγνοεί αυτά τα ΒΑΣΙΚΑ, είναι επόμενο να συγχέει τη ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ με το «κουμάντο» που έχει ο καθένας μας δικαίωμα να κάνει στον προσωπικό του χώρο, είτε αυτός είναι κλειστός (το σπίτι του, το γραφείο του, η ντουλάπα του) είτε έχει «παράθυρα» προς το Δημόσιο Χώρο (το ιστολόγιό του, η στήλη του, η σελίδα του, το περιοδικό του).
Κάποιοι «εκπρόσωποι» της αιωνίως ΑΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ (η γνωστή «τσογλανοπαρέα που κάνει κριτική» και ΜΟΝΟ κριτική) προφανώς δεν τα αντιλαμβάνεται όλα αυτά!
Και ιδού το αποτέλεσμα στο βλέμμα του Νίκου Ξυδάκη και συγκεκριμένα στα σχόλια κάτω από το «Αrt Athina: Επ’ αυτοφώρω».
Ένα συνοθύλευμα αλληλοσυγκρουόμενων επιχειρημάτων με κορωνίδα την καταγγελία περί ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ! Αρες μάρες κουκουνάρες!
(Και η (επαναλαμβανόμενη) τρικυμία σε άδειο ή έστω μπερδεμένο κρανίο: λογοκρισία revisited και λογοκρισία re^2visited )
Πάλι καλά δηλαδή που Ν.Ξ. έχει ΚΕΦΙΑ και βάζει τα πράγματα στη θέση τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου