Να μια ερώτηση-κλειδί για το θέμα της Δεοντολογίας και της Ρύθμισης στα ιστολόγια.
Τη στιγμή που με δρακόντειους νόμους απαγορεύεται κάθε είδους διαφήμιση ΤΣΙΓΑΡΩΝ σε εφημερίδες, περιοδικά, τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, περίπτερα, αφίσες, κινηματογράφους, κινηματογραφικές ταινίες αλλά ΚΑΙ web sites, ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ένας ιστολόγος να τα διαφημίζει μέσα από blog του, άμεσα ή έμμεσα;
Κι αν ο νόμος πει «ΝΑΙ, απαγορεύεται ΚΑΙ στα blogs», πως θα επιβληθεί;
Εάν ένας ανώνυμος blogger ανοίξει ένα ιστολόγιο που θα διαφημίζει τσιγάρα πως θα εντοπιστεί; Πρέπει να εντοπιστεί; Κι αν αυτό το κάνουν μαζικά οι καπνοβιομηχανίες, πως θα αναχαιτιστεί το φαινόμενο;
Τελικά…
Καλοί ή κακοί, οι νόμοι (πρέπει) να ισχύουν για τους ιστολόγους;
Παράλληλο ερώτημα:
Μπορεί η «ανωνυμία» να γίνει Κερκόπορτα και παράνομη, έμμεση διαφήμιση;
(Κι ακόμη για την παραβίαση προσωπικών δεδομένων;)
12 σχόλια:
Απο τη πλευρα μου δεν θα εβαζα ποτε τετοια διαφημιση που θα πλασαρα το θανατο...
Το τελικό ερώτημα δεν έχει νόημα έτσι πως το θέτεις' οι νόμοι (πρέπει να) ισχύουν για όλους, κι από κει και πέρα η απόδοση ευθυνών είναι θέμα τεχνικών μέσων εντοπισμού και συνεργασίας δικαστικών / διωκτικών αρχών με ISPs και παρόχους υπηρεσιών.
Ελληνικό και ευρωπαϊκό νομικό πλαίσιο και για την προστασία του απορρήτου των επικοινωνιών, αλλά και για την άρση του υπάρχει, και μάλιστα θα ενταθούν οι σχετικές δυνατότητες με την ενσωμάτωση στις εθνικές νομοθεσίες, και την τεχνική εφαρμογή της οδηγίας για τη διατήρηση δεδομένων (κι άντε να δούμε πως θα γίνει αυτό χωρίς να ξεχειλώσει το Σύνταγμα).
Εμένα αυτό που με ανησυχεί είναι η υπερβολική έμφαση που δίνεται από κάποιες πλευρές στην ανάγκη για αστυνόμευση του διαδικτύου (ταυτότητες στα δόντια όλοι), χωρίς ανάλογη προσπάθεια να εξασφαλιστούν ουσιαστικά τα ανθρώπινα δικαιώματα online, τη στιγμή που βλέπουμε μιά παγκόσμια έξαρση της λογοκρισίας και σταδιακή περιστολή των δικαιωμάτων αυτών ότι, και ενώ στη χώρα μας, από τη μιά οδεύουμε προς αστυνομοκρατία με σύνδρομα ζαρντινιέρας και πράσινων παπουτσιών, κι απ' την άλλη υπολειτουργούν τα σώματα ασφαλείας σε επίπεδο ουσιαστικής αποτελεσματικότητας για τον πολίτη. Πιστεύεις πραγματικά ότι θα ήταν συνετό -και αποτελεσματικό- να ζητήσουμε την εντατικοποίηση του ελέγχου του internet απ' αυτό το συμπλεγματικό σύστημα;
Θα επανέλθω με αναλυτικά επιχειρήματα στην ενδιαφέρουσα συζήτηση που ξεκινήσαμε σε προηγούμενο post, μόλις βρω το χρόνο.
Από το πρώτο σκέλος της απάντησής σου συμπεραίνω ότι συμφωνείς πως α) οι ήδη υπάρχοντες νόμοι καλύπτουν και οτιδήποτε συμβαίνει στα ιστολόγια και β) οι νόμοι αυτοί θα πρέπει να εφαρμόζονται από τους ιστολόγους.
Επί της αρχής συμφωνώ (παρ’ όλα τα προβλήματα που έχουν τεθεί όπως π.χ. περί του ΠΟΙΑ νομοθεσία είναι επικρατέστερη, αυτή της χώρας στην οποία είναι ο Πάροχος ή της χώρας του Χρήστη κλπ). Όμως, από την άλλη, είναι σαν να δεχόμαστε ότι ΤΙΠΟΤΑ ΝΕΟ δεν κομίζουν τα ιστολόγια στην κοινωνία. Ότι κανενός είδους νέο φαινόμενο, ανάγκη, πράξη δεν εμφανίζεται και άρα δεν υπάρχει ανάγκη νέων νόμων και ρυθμίσεων. Δεν ξέρω…
Όπως δεν ξέρω πόσο ικανοί οι νόμοι και ο –αργόσυρτος- τρόπος που λειτουργεί η δικαιοσύνη για το αν κάτι όπως το παράδειγμα στο ερώτημα θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί. Κοινώς: φέξε μου και γλίστρησα!
Από την άλλη, αν η διαφήμιση καπνού γίνεται οργανωμένα από τις καπνοβιομηχανίες μέσω «ανώνυμων» μπλόγκερ, έχει καλώς! Ας προστρέξουν οι διωκτικές αρχές να τους βρουν και να τους ξεμασκαρέψουν! (Κι αν τους πιάσουν ή αν αποδειχθεί κάτι σφύρα μου!). Αν όμως ένας απλός, νορμάλ, ιστολόγος γράψει έναν ύμνο υπέρ των Μάρλμπορο (σκανάρει κι ένα πακέτο) διότι έτσι του ήλθε, τι γίνεται; Θα τον φέρουν σιδεροδέσμιο στον εισαγγελέα βάρδιας;
Βλέπεις ότι και στο πιο απλό ερώτημα οι απαντήσεις δεν είναι εύκολες!
Oneiros>>>
«Πιστεύεις πραγματικά ότι θα ήταν συνετό -και αποτελεσματικό- να ζητήσουμε την εντατικοποίηση του ελέγχου του internet απ' αυτό το συμπλεγματικό σύστημα;»
Ποιος μίλησε για κάτι τέτοιο;
Βέβαια ανοίγεις ένα τεράστιο θέμα το οποίο είχα σκοπό να αναπτύξω τις επόμενες ημέρες. Κι αυτό δεν είναι άλλο από το ότι ΣΥΓΧΕΟΥΜΕ τους όρους ΡΥΘΜΙΣΗ και ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑ με τον ΕΛΕΓΧΟ και μάλιστα τον ΚΡΑΤΙΚΟ-ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ. Όμως ΕΛΕΓΧΟ ασκούν και οι πολίτες και οι ομάδες και ανεξάρτητοι φορείς και η Βουλή και οι Ενώσεις και τα Σωματεία και… και… και…
Μπορεί ακόμη να μην μιλήσουμε καν για ΕΛΕΓΧΟ αλλά π.χ. για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟΥ όπως το EEF (ή κάτι στα πρότυπα της Διεθνούς Αμνηστίας). Γιατί πάντα να πηγαίνει ο νους μας στο κακό και στο αστυνομικό;
Ρυθμιστική Αρχή δηλαδή Δυνητικός Σερίφης που ελέγχει τι ακριβώς? Το δίκτυο? Τους βλόγκερζ (που βρίζουν, καταδυναστευουν,και τα λοιπά...) Και ΠΟΙΟΣ θα είναι αυτός που θα καρφιτσώσει στο πέτο μας το άστρο της εξουσίας.
Αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο εμπόριο υπάρχει ακριβώς στο σημείο που δεν το περιμένεις...Για παράδειγμα η Διεθνής Αμνηστία μπορεί να έχει 20.000 υπαλλήλους για 100.000.000 φυλακισμένους, η Γκρήν Πις 100.000 χιλιάδες μισθωτούς για τα 4-5 δις του πλανήτη. Και οι δυο οργανώσεις είναι οι Κυβερνήσεις του Αύριο...
Στο θέμα. Στα βλογζ θα συμβεί ότι και στο σύμπαν. Θα κονσερβαριστούν μέσψ της λεγόμενης δεοντολογίας για να μπορέσουν να δικεδικήσουν ισάξια ένα κομμάτι από την οικονομική πίτα. Βλέπε, μη μιλάς, θα Υπάρξεις...
Dark Angel >>>
Γι’ αυτά που λες αναρωτιέμαι κι εγώ! (Ιδιαίτερα για τις «επιχειρήσεις» ΜΚΟ συμφωνώ απόλυτα). Όμως…
1ον Δεν απαντάς στο αρχικό ερώτημα του ποστ! Νομίζω ότι έχει «ζουμί»…
2ον Αν εντός της παρένθεσης «(που βρίζουν, καταδυναστεύουν, και τα λοιπά...)» προσθέσεις άλλα παραδείγματα (π.χ. που πουλούν ληγμένα κινέζικα φάρμακα, χημικά ναρκωτικά, προωθούν τον ρατσισμό, διασύρουν πρόσωπα, κινήματα, μορφές τέχνης και τα λοιπά) τι γίνεται; Ή μήπως δεν έχουν στο παρελθόν κατασυκοφαντηθεί κινήματα επειδή κάποιοι εντέχνως «τους πέρασαν» διάφορες «ρετσινιές»;
Και πάντως…
…κατ’ αρχήν η συζήτηση αφορά μια Δεοντολογία και όχι Ρυθμιστικές Αρχές και Δυνητικούς Σερίφηδες…
αρχιικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ενα blog να διαφέρει από ένα site, για μένα δεν υπάρχει διαφορά, αρα απαγορεύεται.Το πως θα εντοπιστεί ο παραβάτης θα το βρει η ένδοξη ΕΑ με τον ίδιο τρόπο που εντοπίζει όλα τα ηλεκτρονικά εγκλήματα(φαντάζομαι κάποιος θα κάνει μια καταγγελία οτι το τάδε blog διαφημίζει τον καρκίνο).Δεοντολογικά, πιστεύω πως ο σωστός blogger,όσο μανιώδης καπνιστής και αν είναι, δεν πρέπει να διαφημιζει τσιγάρα
Ok ANemos έχεις δίκιο. Μέσα στην πολύπλοκη σκέψη μου δεν απάντησα στο νόημα του ποστ αλλά υπέθεσα ότι είναι μια ρητορική ερώτηση. Τώρα, η διαφήμιση τσιγάρων διώκεται ή απαγορευεται αλλά όχι με όλους τους τρόπους. Ας πούμε δεν απαγορευεται η γραφή της λέξης marlboro όπως και δεν απαγορευεται η χρήση των λέξεων καπνίζω, τσιγάρα. Παίζοντας τώρα ένα δυνητικό σταυρόλεξο η φράση σου μπορεί να γίνει: Marlboro. Καπνίζω τα καλύτερα τσιγάρα. Aν αυτό γίνει μαζικά θα θεωρηθεί η φράση (αφήνω την εικόνα γιατί είναι αποτυπωμένη ήδη) απαγορευμένη διαφήμιση και μη δεοντολογική. Η google μάλλον θα εφαρμόσει ένα φίλτερινγκ (γιατί μιλάμε για νόμους εφαρμόσιμους σε μια δυνητική φόρμα και όχι για νόμους που εφαρμόζονται σε κοινωνίες με σάρκα, οστά, περιουσίες)θεσμοθετημένο που θα λειτουργήσει ώς μια άτυπη μορφή ψηφιακού blanco. Επίσης η διαφήμιση τσιγάρων μπορεί να απαγορευεται σε περιοδικά κτλ αλλά επιτρέπεται σε outdoor (Piza, Panel στις στάσεις του οασ, ρακέτες).
Σε γενικές γραμμές τα μπλογκζ είναι ευάλωτα σε παράγοντες αποσταθεροποίησης και μάλλον πρέπει να αρχίσουμε να ετοιμαζόμαστε για τα χειρότερα. Ο παγκόσμιος νομοθέτης θα χρησιμοποιήσει κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο για να φιλτράρει την πληροφορία ΠΡΙΝ φτάσει στον αποδέκτη.
Δυστυχώς εν μπορώ να δώ ακόμη τη μεγάλη εικόνα παρά μόνο τα κομμάτια της που προς το παρόν καλπάζουν (google/wordpress/youtube).
Συμπέρασμα; Ναι οι μεγάλες βιομηχανίες θα χρησιμοποιήσουν τα μπλογκζ για να αρχίσουν να εφαρμόζονται οι νόμοι και εδώ και θα είναι ένα παιχνίδι πολύ άτιμο και ύπουλο γιατί η κατάργηση της ανωνυμίας θα οδηγήσει σε ένα ανεπανάληπτο φίμωμα. (μιλάω βέβαια για υγιείς περιπτώσεις ανωνυμίας και όχι για χρήση της ως μέσο διασυρμού και απειλών)
Και το ερώτημα τώρα είναι: ΥΠΑΡΧΕΙ ανωνυμία;
Οταν τεχνικά (άρα) και ...αστυνομικά μπορεί να βρεθεί ο οποιοσδήποτε αλλά και όταν σε μικρούς τόπους (μικρές χώρες, μικρές πόλεις, μικρούς κύκλους ανθρώπων) όλοι είναι ή γίνονται αργά ή γρήγορα γνωστοί μεταξύ τους (άρα και ευρύτερα), για τι είδους ανωνυμία μιλάμε;
Αν ξέρεις εσύ ποιός είναι ο ΑΝεμος, το ξέρουν κι άλλοι δέκα, μετά άλλοι εκατό κ.ο.κ.... Δεν είναι έτσι;
Satan_My_Lord >>> Ετσι είναι και συμφωνώ μαζί σου. Ομως...
Αθελά σου ανοίγεις ένα τεράστιο θέμα με το "πιστεύω πως ο σωστός blogger...".
Ποιός είναι ο "σωστός" και ποιός ο "λάθος" Blogger;
Μεγάλο θέμα!!!
Ετσι ακριβώς είναι Καπ. Δεν υπάρχει πραγματική ανωνυμία ειδικά σε μικρά οικοσυστήματα. Η ανωνυμία είναι μια ψευδαίσθηση για τον μέσο χρήστη που τον παρασέρνει αρκετές φορές σε τραγικές καταστάσεις νομίζοντας ότι είναι αόρατος.
Αναγκαία, πιστεύω, διευκρίνιση:
Υπάρχουν περιπτώσεις που η ψευδωνυμία και η ανωνυμία ΕΙΝΑΙ θεμιτές!
Οσον αφορά την Ψευδωνυμία. Όταν αυτή αφορά την καλλιτεχνική έκφραση. Ο δημιουργός (λογοτέχνης, εικαστικός, μουσικός, ηθοποιός κτλ) μπορεί να υιοθετεί ψευδώνυμο ως έναν ακόμη τρόπο αυτοέκφρασης ή για αισθητικούς λόγους ή πλαισιώνοντας το ίδιο του το έργο με μια ακόμη καλλιτεχνική παράμετρο, ακόμη και για λόγους που δεν χρειάζεται να διευκρινιστούν απολύτως. Βέβαια, σε αυτή την περίπτωση το Εργο «αποκαλύπτει» (ή δημιουργεί) την ταυτότητα του δημιουργού.
Οσον αφορά την Ανωνυμία. Σε περιπτώσεις κατάλυσης της δημοκρατίας και αναστολής των πολιτικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, η ανωνυμία εξασφαλίζει (;;;) το ακαταδίωκτο όσων αντιδρούν και αντιστέκονται (για ευνόητους λόγους).
Δημοσίευση σχολίου