Παγκόσμια ημέρα χρηστών ιστολογίων

13.000 ελληνικά blogs ανθούν στην μπλογκόσφαιρα
Ιστολόγια: Επέτειος περισυλλογής

Απόσπασμα:

[...]

Ο κώδικας τιμής των κυβερνοναυτών

Από τα σοβαρότερα ζητήματα που έχουν επισημανθεί από την ανάπτυξη των ιστολογίων (blogs) είναι αυτό της ανώνυμης και ανεξέλεγκτης δημοσίευσης πληροφοριών στο Διαδίκτυο. Από τη μια, οι οπαδοί του φιλελεύθερου ίντερνετ θεωρούν πως η καλή συμπεριφορά των κυβερνοναυτών θα ελέγχεται μέσα από μια διαδικασία μελλοντικής αυτορρύθμισης ενώ οι λιγότερο αισιόδοξοι ζητούν να θεσπισθεί άμεσα σαφής δεοντολογικός κώδικας. Δύο συγγραφείς και bloggers εξηγούν στην «Κ» το θέμα και από τις δύο πλευρές.

Αλέξης Σταμάτης (alexistamatis2. blogspot. com/): «Υπάρχουν διάφοροι άνθρωποι με απωθημένα που ξημεροβραδιάζονται στα μπλογκ και πετάνε κακίες, οι λεγόμενοι trolls. Είναι γραφικά αυτά τα πράγματα αλλά θα τα χωνέψει το ίδιο το μέσον. Το μπλογκ βασίζεται στην ανωνυμία, ο καθένας δεν έχει τη δυνατότητα να γράφει με το όνομά του. Δεν είμαι κατά των κρυπτωνύμων αρκεί να χρησιμοποιείται θετικά η διπλή ελευθερία: του να γράφεις ό,τι θέλεις και να μη χρησιμοποιείς το όνομά σου. Το θέμα δεν είναι να λογοκρίνεις έναν χώρο αλλά ο ίδιος ο χώρος να βρει την αυτορρύθμισή του. Εξάλλου, πολλοί γνωστοί μπλόγκερ, που δεν ξέρουμε ποιοι είναι, έγιναν γνωστοί με τα ψευδώνυμά τους. Μεγαλύτερο πρόβλημα είναι οι ανώνυμοι σχολιαστές, οι οποίοι εκμεταλλεύονται αυτή την ελευθερία και γράφουν πράγματα χυδαία. Ο καλύτερος τρόπος είναι να μη δίνεις σημασία σε τέτοιες συμπεριφορές. Στην αρχή και εγώ τσαντιζόμουν με κάτι τέτοιο αλλά στο τέλος έπαψα να δίνω σημασία».

Μανώλης Ανδριωτάκης (http: //andriotakis. wordpress. com/): «Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι η έλλειψη παιδείας, μια κοινωνία εντελώς αδαής προς την τεχνολογία και όσα συνεπάγονται απ’ αυτήν μπορεί να είναι ικανή για τα πάντα. Θεωρώ ότι δεν μπορεί να υπάρξει ένα διαδίκτυο που να είναι υγιές χωρίς μια ρύθμιση. Δεν πιστεύω γενικότερα στην αυτορρύθμιση, όπως διακονείται από το φιλελεύθερο δόγμα. Θα επιθυμούσα κάτι που θα προέκυπτε από διάλογο των εμπλεκόμενων φορέων. Αν δεν συμβεί τότε οι τηλεοράσεις θα εξακολουθούν να παρουσιάζουν το διαδίκτυο ως κάτι γεμάτο από παιδεραστές και κλέφτες πιστωτικών καρτών. Οσον αφορά την ανωνυμία, αυτό απορρέει από το ζήτημα της αξιοπιστίας. Ποιο μέσο έγινε αξιόπιστο χωρίς να στηρίζεται στην επωνυμία των απόψεων που εκφέρονται εκεί; Ποια αξιοπιστία έχει ένα τέτοιο μέσον; Αν εσείς, για παράδειγμα, όταν ζητήσατε την άποψή μου είχατε παρουσιαστεί ως Giorgos 13, μάλλον δεν θα δεχόμουν να σας μιλήσω».

[...]

Ξύνοντας την πλάτη μας