Ανωνυμία: Υπέρ ή Κατά (μια περίπτωση: οι Κληρικοί αδελφοποιημένοι…)

Ιδού μια ακόμη περίπτωση-κλειδί για το θέμα της ανωνυμίας στα blogs. Το blog Κληρικοί αδελφοποιημένοι το οποίο έγινε και θέμα στο «Ε» της Κυριακής που μας πέρασε. Τι είναι; Ένα «Μπλογκ αφιερωμένο στους "αδελφοποιημένους" κληρικούς» που «μάχεται σθεναρά στις επάλξεις του ιστολογίου του για την απελευθέρωση των gay κληρικών από την υποκρισία και την καταστολή.» (βλ. και σχετικό ποστ στο Η καλύβα ψηλά στο βουνό )

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι ένα τέτοιο blog πολύ δύσκολα θα μπορούσε να ΜΗΝ είναι ανώνυμο ή ψευδώνυμο (εδώ το υπογράφει κάποιος ιερέας Αβέρκιος). Οι συνέπειες θα ήσαν μάλλον συντριπτικές για όποιον το αποτολμούσε.

Από την άλλη μπαίνει για μια ακόμη φορά το ερώτημα: και πως μπορεί κανείς να ελέγξει την εγκυρότητα των πληροφοριών που δίνει αυτό το ιστολόγιο; Πως δηλαδή μπορεί κάποιος να ξέρει αν ευσταθεί ο ισχυρισμός ότι το 90% των άγαμων κληρικών είναι ομοφυλόφιλοι; Μπορεί να είναι, μπορεί και όχι!

Τι γίνεται όμως σε αυτή την περίπτωση;

Τι γίνεται αν κάποιος ανώνυμα ή ψευδώνυμα βγει και πει ότι και το 70% των στελεχών της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ είναι ομοφυλόφιλοι, το 64% του Δικαστικού σώματος είναι παιδεραστές, το 85% των ζαχαροπλαστών είναι παρτουζιάρηδες και το 99% των νταλικέρηδων είναι ναρκομανείς;

Το μαχαίρι της ανωνυμίας/ ψευδωνυμίας είναι δίκοπο. Από τη μια μπορεί να ανοίγει ένα τεράστιο θέμα και να του δίνει τις διαστάσεις που κάποιοι θέλουν να κρύψουν (π.χ. της ομοφυλοφιλίας στον κλήρο) από την άλλη μπορεί να γίνει εργαλείο κατασυκοφάντησης ανθρώπων και ομάδων!

Ποιος μπορεί κάποιος να μην σκεφτεί ότι ένα τέτοιο blog δεν είναι στημένη προβοκάτσια από αντι-κληρικούς; Ποιος όμως μπορεί να αγνοήσει ένα τέτοιο θέμα αν αυτό αληθεύει;